پیامبر اکرم (ص) چه شغلی را داشتند؟

شغل پیامبراکرم

شغل پیامبراکرم , در این که حضرت محمد(ص) شغلى داشته اند و با آن زندگى خود را تأمین مى‏ کردند،
تردید نیست.پیامبر خدا همواره همگان را به داشتن شغل و کسب حلال تشویق مى ‏نمود و این مسئله
را با عبارات گوناگون این‌گونه مورد تاکید قرار می داد: «کُلُوا مِن کَدِّ اَیدیکُم: از دست رنج خود بخورید»

شغل پیامبراکرم (ص) چه بود؟

بر
اساس مستندات تاریخی، روشها و منابع کسب درآمد پیامبر در مدینه عبارت بودند از ۱٫کشاورزی ۲٫غنایم جنگی ۳٫هدایای
مردمی در این که حضرت محمد(ص) شغلى داشته اند و با آن زندگى خود را تأمین مى‏ کردند تردید نیست.پیامبر
خدا همواره همگان را به داشتن شغل و کسب حلال تشویق مى ‏نمود و این مسئله را با
عبارات گوناگون این‌گونه مورد تاکید قرار می داد «کُلُوا مِن کَدِّ اَیدیکُم: از دست رنج خود بخورید»[۱]شغل پیامبراکرم یا در
روایتی دیگر: «اَزْکَى الأعمالِ کَسبُ الْمَرءِ بِیَدِهِ: پاکیزه‏ ترین کارها، کاری است که شخص با دستِ خود انجام می‌دهد.[۲] ایشان
کار کردن را سنت پیامبران[۳] و اوصیاى می‌دانست.[۴] در روایت آمده است که پیامبر اسلام شخصاً کار مى‏ کرد.ایشان
پس از هجرت به مدینه به کار کشاورزى و باغبانى مشغول شدند.شغل پیامبراکرم

در توضیح بیشتر و بیان چگونگی آن باید گفت

۱- کشاورزی

پس از آن که حضرت از مکه به مدینه هجرت کردند، مردم مدینه زمین‏ هایى را اختیار رسول خدا (ص) قرار دادند و حضرت در آن
زمین‏ ها کشاورزى و باغبانى مى ‏کردند.در این باره روایاتى در دست است که کیفیت و چگونگی کار آن حضرت
در مزارع و باغ‌ها را تشریح می نماید.به عنوان مثال حدیث دوم، چهارم و پنجم از باب ۹ جلد ۱۲
وسایل‏ الشیعه، صفحه ۲۲ و کتاب التجاره، ابواب مقدمات و نیز حدیث ۱ و ۲، باب ۱۰٫در همین باب ۱۰،
در حدیث سوم آمده است «ما فى الاعمال شى‏ءٌ اَحبُّ الى ‏اللّه‏ من الزراعه و ما بَعَثَ‏ اللّه‏ُ نبیّاً الاّ
زرّاعاً الاّ ادریس فانّه کان خیّاطاً» چیزى براى خدا محبوب‏تر از کشاورزى نیست و خداوند جز ادریس که خیاط بود،
همه پیامبران را کشاورز مبعوث ساخته است.[۵] این حدیث تصریح به این نکته دارد که همه پیامبران کشاورزى کرده و
از حاصل دسترنج خویش امرار معاش می‌کردند.تذکر این نکته ضروری است: پیامبر با این که کار مى‏ کردند و درآمد
به دست مى‏ آوردند، خودشان از این درآمدها بسیار کم استفاده کرده و غالب آن را در راه خدا مصرف
مى‏ نمود.شغل پیامبراکرم

۲٫ غنایم جنگی

پس از آن که مسلمانان در دفاع از اسلام، با دشمنان درگیر شدند، ثروت‏هاى زیادى به دست
مسلمانان افتاد.این ثروت‏ها دو قسم بودند الف: برخى از آن‏ها بدون این که جنگى صورت بگیرد، در اختیار مسلمانان قرار
مى‏گرفت.این‏گونه ثروت‏ها (بدون درگیرى) حقّ خاصّ پیامبر بود و در اختیار آن حضرت قرار مى‏گرفت، مانند: فدک، سرزمین‏هاى بنى‏ نضیر
و دو قلعه از قلعه ‏هاى خیبر به نام وطیح و سلالم.لازم به ذکر است: پیامبر خدا و کارگزاران آن
حضرت در این باغ‏ها و زمین‏ها به کشاورزى مى ‏پرداختند و با درآمد آن‏ها، زندگى خود و خاندانشان را اداره
مى‏ کردند و با بقیه‏ درآمد، براى مسلمانان تدارکات جنگى تهیه مى‏ کردند.ب: خمس غنایم جنگی.خُمس غنایم و همچنین سرزمین‏هایى
که با لشکرکشى فتح مى‏شد متعلق به شخص پیامبر بود.شغل پیامبراکرم

۳٫ هدایای مردمی

علاوه بر زمین‏ها و قلعه‏ های فوق، یکى از
عالمان یهودى به نام مُخَیریق هفت باغ خود را به پیامبر بخشید.[۶] این واقعه مربوط به همان سالهای ابتدایی ورود
پیامبر به مدینه می‌شد.منابع تاریخ نگاری زمان این ماجرا را در آستانه «جنگ احد»‌ دانسته و در ادامه نوشته‌اند: مخیریق
یهودی به جنگ احد رفت و در دفاع از اسلام و پیامبر به شهادت رسید.این هفت باغ که به عنوان
«عوالى» معروف بودند در اختیار پیامبر قرار گرفت و آن حضرت در این باغ‏ها هم کار مى‏ کردند.[۷]
پی نوشت

[۱].
مجلسی، بحار الانوار، (بیروت، دار احیاء التراث العربی، ۱۴۰۳ق) ج ۶۳، ص ۳۱۴٫[۲].
محمدی ری شهری، میزان الحکمه، (دار الحدیث، چ اول، ۱۴۱۶ق) ج ۳، ص ۲۶۹۹٫[۳].
حر عاملی، وسائل‏ الشیعه، (تحقیق و تعلیق: محمد رازی و حسن شعرانی، بیروت دار احیاء التراث العربی، ) ج ۱۲،
ص ۲۲، باب ۹، ح ۱٫[۴].
حر عاملی، وسائل الشیعه، ج ۱۲، ص ۲۲، باب ۹، ح ۶ [۵].
حر عاملی، وسائل الشیعه، ج ۱۲، ص ۲۵٫[۶].
نام این باغها عبارت بود از: المیثب، الصائفه، الدّلال، حسنى، برقه، الأعواف و مشربه أم إبراهیم‏ (ابن حجر عسقلانى، الإصابه
فى تمییز الصحابه، تحقیق عادل احمد عبد الموجود و على محمد معوض، بیروت، دارالکتب العلمیه، ۱۴۱۵ق) ج۶، ص۴۶٫[۷].
ابن هشام، السیره النبویه، (تحقیق مصطفى السقا و ابراهیم الأبیارى و عبد الحفیظ شلبى، بیروت، دار المعرفه، بى تا) ج۱،
ص۵۱۸٫افکار نیوز