بیوگرافی کامل شراره دولت آبادی (بازیگر ایرانی ) +عکس های جدید ایشان

بد نیست بدانید اولین فیلمی که شراره دولت آبادی در سینما بازی کرد به نام هزاران زن مثل من بود که,
در سال ۱۳۷۹ اکران شد .از دیگر فیلم های این بازیگر می توان آقا و خانم سنگی , تکیه بر باد , به کجا چنین شتابان ,
قاتل اهلی , کارناوال مرگ را نام برد .همسر این بازیگر آندره آرزومانیان از نوازندگان معروف بود که در در اثر,
سرطان استخوان در گذشت .

شراره دولت آبادی

شراره دولت‌آبادی (زادهٔ ۱۳۴۱ در مشهد) بازیگر سینما و تلویزیون اهل ایران است.

قبل از سال ۱۳۷۵ به واسطه موسیقی و خوانندگی که از بچگی عاشقانه دوستش داشت با آندره آرزومانیان ,
همسرش آشنا شد و این آشنایی منجر به ازدواج شد.

شراره دولت آبادی در آقا و خانم سنگی

آندره آرزومانیان نوازنده پیانو، آهنگساز فیلم و ارمنی تبار بود که در سال ۸۹ به خاطر سرطان استخوان درگذشت.

زندگی‌نامه

شراره دولت‌آبادی متولد ۱۳۴۱ در مشهد است. وی فارغ‌التحصیل رشته اقتصاد است. او فعالیت سینمایی خود را از سال,
۱۳۷۹ با فیلم هزاران زن مثل من آغاز کرد. او فعالیت بازیگری خود را از سال ۱۳۷۷ با بازی در تلویزیون آغاز کرد ,
و در مجموعه «سرزمین سبز» به ایفای نقش کرد.

شراره دولت آبادی و کیک تولدش

فیلم های شراره دولت آبادی

فیلم‌شناسی
بازیگری در تلویزیون

آقا و خانم سنگی (۱۳۹۴)
تکیه بر باد (۱۳۹۱)
یه تیکه زمین (۱۳۹۱)
مثل یک کابوس (۱۳۹۰)
گاوصندوق (۱۳۸۸)
محاکمه (۱۳۷۸–۱۳۷۷)
به کجا چنین شتابان (ابولقاسم طالبی ۱۳۸۸)
سرنوشت (مجموعه تلویزیونی ایرانی)
مهمان‌پذیر طوبی (۱۳۸۳)
در کنار هم (۱۳۸۱)
باران عشق (۱۳۸۱)
سرزمین سبز (۱۳۷۷)
کلانتر
وارث (۱۳۸۲)
فرمان (مجموعه تلویزیونی) (۱۳۸۱)
دفترخانه شماره ۱۳
تله‌فیلم «شیفت بعدی»

بیوگرافی شراره دولت آبادی

بازیگری در سینما

قاتل اهلی (۱۳۹۵)
قصه پریا (۱۳۸۹)
کارناوال مرگ (۱۳۸۷)
نطفه شوم (۱۳۸۷)
پسران آجری (۱۳۸۵)
میم مثل مادر (۱۳۸۵)
رؤیای خیس (۱۳۸۴)
تقاطع (۱۳۸۴ در عنوان بندی نیامده)
بید مجنون (۱۳۸۳)
دیشب باباتو دیدم آیدا (۱۳۸۳)
جوان ایرانی (۱۳۸۲)
دو فرشته (۱۳۸۱)
ازدواج غیابی (۱۳۷۹)
هزاران زن مثل من (۱۳۷۹)

خواننده

جوان ایرانی (۱۳۸۲)

بیشتر بدانید انتقادات عجیب و غریب شراره دولت آبادی سازندگان «اکسیدان»

کمدی «اکسیدان» و فیلمی در مایه های ابزورد با نام «مادر قلب اتمی» از جمله آثاری هستند که,
با ممنوعیت نمایش در سینماهای حوزه هنری روبرو شده اند.

اینکه یکی از کاراکترهای محوری هر دو فیلم ارمنی هستند و سیر اتفاقاتی که در هر دو فیلم با حضور این کاراکترها,
می افتد موجب شده شراره دولت آبادی که همسر آندره آرزومانیان موزیسین ارمنی ایران است در یادداشتی,
انتقادی و البته عجیب و غریب به هر دو فیلم بتازد.

شراره دولت آبادی در یه تیکه زمین

آثار شراره دولت آبادی

دولت آبادی که زاده مشهد است و سابقه آثار مختلف در سینما و تلویزیون و از جمله «رویای خیس»، «پسران آجری»،
«بید مجنون» و «دیشب باباتو دیدم آیدا»، «میم مثل مادر»، «به کجا چنین شتابان» و «گاوصندوق» را در,
کارنامه دارد در یادداشت خود از برخی رفتارهای منسوب به ارامنه در این دو فیلم گلایه کرده است.

دولت آبادی البته در این یادداشت کمترین اشاره ای به تصویر مثبتی که «اکسیدان» از کشیش مرکزی خود ,
ارائه میدهد نداشته همان طور که تصویرسازی انتزاعی «مادر قلب اتمی» که هویت آدمیان در آن کاملا,
دوپهلو است را جدی نگرفته است و فرض را بر دیده ها و تصورات خویش گذاشته.

متن یادداشت این بازیگر را بخوانید:

درددلی با همه شما دارم. البته منظورم با آنهایی است که همیشه بدون هیچ گونه تعصب،به حرفهایم‌,
گوش داده و اگر‌نظری مخالف بامن هم داشته اند درنهایت ادب و احترام جواب داده اند. همیشه سعی کردم،
تمام‌ توان‌ و تلاش و قضاوتم برپایه حق وحقانیت باشد و بس.

فکر میکنم حرفه هنری که الان بخش فیلم‌سازی مدنظرم میباشد همیشه باید مثل یک دانشگاه، تعلیم‌دهنده ,
و آموزنده باشد؛ ولی روزبه روز رو به افول وبی اخلاقی میرود.

شراره دولت آبادی در یادبود همسرش

فیلمی‌ ساخته شده به نام «اکسیدان» به تهیه کنندگی آقای منوچهر محمدی و کارگردانی آقای حامد محمدی,
که در قالب طنز و کمدی، ارامنه مسیحی ایران را به چالش کشیده است که برای من که عضوی ,
بسیار ناچیز در این حرفه هستم،خجالت و شرمندگی دارد.

موضوع فیلم اکسیدان

دراین فیلم، رفتار و اخلاق کشیشان ارمنی به طنز گرفته شده همچنین باز هم از حلال و حرام ساندویچ های ارامنه ,
صحبت میشود، در رابطه با تغییر دین و ازدواج مسلمان و مسیحی بدون احترام‌ به دین مسیحیت ,
کنایه هایی زده میشود.

البته که آدم‌ مذهبی نیستم،ولی در بخش دینی و مذهبی،کشیشان مسیحی که سهل است، در تمام ادیان،
چنین مسائلی وجود دارد که بخش طنز و کمدی اش خیلی بالاتر از اینهاست و برای ساخت یک فیلم کمدی،
مسلماً شیرین تر با بار طنز بیشترخواهد بود. ولی آیا میشودساخت؟

آیا پروانه ساخت وسپس پروانه نمایش میگیرند؟ مگر یادمان رفته که فیلم «مارمولک» با چه مشکلات و سانسورهایی ,
روبه رو شد؟! و همین جناب منوچهر محمدی،تهیه کننده آن پروژه باچه فلاکتی پروانه نمایش فیلم راگرفت؟!
که آن هم از زیرکی جناب کمال تبریزی برای نوع اتمام قصه و پایان فیلم بود.

و همچنین فیلم دیگری که هم اکنون آخرین روزهای اکران‌ خود راسپری میکندبه نام «مادر قلب اتمی»,
به کارگردانی آقای علی احمدزاده و تهیه کنندگی آقای امیرسیدزاده که درآن هم توهین کمی به ارامنه ,
مسیحی ایران و دین مسیحیت نشده است؟!

شراره دولت آبادی در به کجا چنین شتابان

و نمیتوان ساده ازنکات ریز و زیرکانه فیلمنامه آن فیلم گذشت. دختری ارمنی به نام آرینه را در فیلم‌ میبینیم ,
که دختر یک کشیش و از خانواده ی بسیار مذهبی است و نوارنده ی کلیسا میباشد. شخصیت پردازی,
غلط در فیلمنامه باعث شده بیننده این فیلم ،

دختر ارمنی را طوری ببیند که نه تنها موسیقی شیطان پرستان(مربوط به صحنه ای که شخصیت محمدرضا گلزار ,
در ماشین ضبط را پخش میکند)، بلکه دختری است مشروب خوار و بی شخصیت که سِنخیتی با دخترهای,
ارمنی ایرانی به خصوص از نوع مذهبی و کلیسایی ندارد.

گله های شراره دولت آبادی از فیلم مادر قلب اتمی

همینطور فیلمساز هیچ حرمتی برای نوازندگی در کلیسا قائل نشده است و یا اطلاع ندارند که‌ کلیسا و ساز ,
کلیسا برای نوازندگی آهنگِ دلخواه نیست! آن هم دربرابر محراب و همچنین بی حرمتی به نام روح القدس,
و بی ارزش نشان دادن آن و… و دیالوگ های زیرکانه فراوان.

در فیلمی که در موضوع آن اصلاً اجباری نیست که چنین شخصیتی صرفاً و حتماً ارمنی نشان داده شود آن هم ,
دختر مذهبی ارمنی که نوازنده ی کلیسا باشد.

سالها پیش به هر دین و هر قومی ارزشی بالا داده میشد و در نهایت میگفتیم همه ایرانی هستیم.اما حالا…!
حالا کاری با ما کرده اند که به خود اجازه داده،با هر قوم و اقلیتی هرگونه بی حرمتی وتوهینی را ,
درقالب طنزانجام دهیم.

آشنایی با شراره دولت آبادی

میخواهم بدانم سوژه چنین فیلمی اگر برعکس بود، پروانه نمایش میگرفت؟! یا طوری دیگر توقیف میشد؟!

در جایی از فیلم «اکسیدان» کنایه ای به رفتن و پناهنده شدن ارامنه ازکشور زده شده،خب مسئولین و مردم محترم،
کلاه خود را بالاتر بگذارند.

درقدیم از هرقوم و دین ومذهبی به این‌جا آمده و دردنیا به مردمانی بافرهنگ و مهمان پذیر معروف بودیم ولی حالا,
به جایی رسیدیم که‌ حتی اقلیت های مذهبی که سالیان‌ سال در کشور عزیزمان، ایران در کنارمان زندگی میکردند،
حالا با رفتار بی فرهنگ وتوهین‌آمیز،ازماروی برگردانده و ترکمان میکنند و ترجیح میدهند از ما فاصله داشته باشند.

واقعاً آفرین برکسانی که ذره ای تعقل به عملکرد خود ندارند. جناب منوچهر محمدی من به شخصه، همین جا ,
و ازطریق فضای مجازی از دوستان و یارانم عذرخواهی میکنم،که در یکی از فیلمهایی که به تهیه کنندگی ,
شما بود «میم مثل مادر» ایفای نقش داشتم!

گلایه های شراره دولت آبادی از منوچهر محمدی

اگرآن‌موقع میدانستم باچنین تهیه کننده ای کار میکنم،که روزی به سخره کشیدن ِمذهبی دیگر را سوژه خنده ,
فیلمش میکند تا از این طریق ارتزاق کند،چنین حماقتی نمیکردم.

عکس های شراره دولت آبادی

گرچه که تجربه ی بسیار شیرینی بامرحوم رسول ملاقلی پور (کارگردان‌ آن فیلم) داشتم. جناب محمدی ها,
و جناب احمدزاده ها ، دیگر بس است. بادنجان های امروز دیگر برای دور قاب چیدن بسیارتلخ وگزنده است.
فکر میکنم،موقع آن رسیده که شیوه ی خود راعوض کرده و سیاستی درست پیشه بگیرید.

در هر صورت دوستان از شما میخواهم تحت تاثیر امثال این فیلم‌ها و سوژه ها قرار نگرفته و سعی داشته باشیم ,
همدیگر را آزرده خاطر نکنی. درضمن یادمان نرود سینمایی که امروزه دستخوش عده ای نادان و جاهل ,
قرار گرفته ، از همان‌دانش و تلاش ارامنه ی هنرمند عزیز آغاز شده و به رشد رسیده!!!

از این طریق از همه ارامنه عزیزم ، عذرخواهی کرده و باید بگویم متاسفم که از مظلومیت شما سوءاستفاده شده!
در ضمن دوستان بابت عصبانیتم از شما عذرخواهی میکنم ، چون بی حرمتی روز افزون این حرفه دیگر قابل تحمل نیست.

به امید روزی که دوباره انسانیت واقعی درست را یاد بگیریم.

شراره دولت آبادی بر مزار همسرش

شراره دولت آبادی و همسرش

ویکی پدیا , سینما ژورنال