اعمال شب حجله

اشتراک:

خانواده سبز – بی تردید یکی از حساسترین مقاطع زندگی هر انسانی، شب حجله عروسی است؛ شبی که دختر و
پسر جوان برای اولین بار می خواهند مباشرت مستقیم داشته باشند و زن برای مادر شدن و مرد برای پدر
شدن، واقعیت پر هیجانی را تجربه کنند.
اسلام- که دین پارسایی و طهارت است و دختر و پسر را برای کابین ازدواج، پاک ومنزه می خواهد- فرهنگ
دختر بودن را یک فرض دینی و اجتماعی می داند.
بنابراین جای هیچ بدگمانی برای دختران متدین نیست، اما کسانی به ظاهر ایمان دارند و یا حتی تظاهر به ایمان
ندارند و به اصطلاح با پیروی از فرهنگ آزاد مغرب زمین، روابط جنسی را چندین بار قبل از ازدواج تجربه
کرده اند.
در چنین وضعیتی، بیچاره شوهر نگون بخت است که موظف است بی بندوباری گذشته عروس را ره بهای آزادی غربی
تحمل کند و تاسف بارتر این که چنانچه طرف شوهر سختگیری کنند، کار به پزشکی قانونی وتایید دکتر مبنی بر
باکره بودن می کشد.
البته تا آنجایی که کار به جراحی دختر زناکار نرود و نیاز به چنین کاری نباشد؛ زیرا در غیر این
صورت همه این مراحل باید طی شود تا به دروغ به آقا داماد بگویند این عروس خانم باکره است!! منهای
هر گونه تعصب، آیا اسلام منطقی ترین تفکر برای زیستن شخصی و اجتماعی نیست؟ آیا پاک بودن و این که
عروس جوان قبلاز شوهر خود با کسی ارتباط جنسی نداشته باشد، تفکری قدیمی و به دور از آزادی است؟! آیا
تماسهای متعدد جنسی دختران با اغیار و نامحرمان و دوا و درمان کردن بعدی و سپس شوهر کردن، فرهنگی متمدن
و مترقی است؟! آیا نهاد پاک و سرشت درونی غربزدگان و حتی غربیها به این باور میل دارد که نو
عروس آنان قبلا با مرد دیگری تجربه جنسی حرام داشته باشد؟

اسلام کرامت بشر را می خواهد و تضمین کننده
واقعی حقوق بشر است.
دین ما زن و مرد را با عزت و کرامت تعریف کرده است.
کجا مکاتب اصالت فرد و لیبرالیسم این گونه می توانند تعالی و کرامت زن و مرد را تامین کنند و
تا آخر عمر حقوق آن دو را قانونمند و مدون شمرده باشند? اسلام هرگز فحشا و زنا را برای زن
یا مرد نمی پذیرد و هر دو را پاک و پیراسته می خواهد.
باری شب حجله عروسی و امانت داری گوهر عفت در صدف وجود نشانه ای بارز از صداقت و ایمان است
که طلیعه زندگی خوشبخت و شوهرداری موفق را نوید می بخشد.
در نقطه مقابل نیز تنفر و انزجار برای همسر ایجاد می شود که شریک زندگی خود را مانت دار ناموس
نمی داند وهمواره دغدغه خیانت بر حسب عملکرد گذشته یکی در خاطر دیگری آشیانه می کند.
پیامبر اسلام(ص) – که تمام گفتار و رفتار شخصی و اجتماعی او اسوه ای نیکو باری مسلامانان است- این گونه
دختر خود زهرای اطهر(س) را به سوی حجله فرستاد؛ ——————- ابتدا به زنان دستور داد تا فاطمه را بیارایند و
سپس نو عروس را با خوشبوترین عطرهای خود معطر ساخت.
آنگاه داماد را فراخواند و در جانب راست و فاطمه(س) را در طرف چپ خود نشانید.سپس عروس و داماد را
به سینه اش چسباند و پیشانی هر دو را بوسه داد.
بعد از آن دست نو عروس را گرفت و در دست داماد گذاشت و به علی(ع) فرمود: “فاطمه همسر خوبی
است” و به فاطمه(س) فرمود: “علی شوهر خوبی است.” آن گاه به زنان فرمود: “عروس و داماد را با شور
و شادی به حجله ببرید ولی چیزی نگویید که خدا ناراضی شود”.
زنان با شور، شادی، تکبیر و حمد خدا فاطمه(س) و علی(ع) را تا حجله عروسی مشایعت کردند.
سپس حضرت رسول(ص) برخاست و تا درب حجله آمد و تقاضای آب کرد و به عروس و داماد فرمود: “وضو
بسازید”.
آنان وضو ساختند و آنگاه پیامبر(ص) دعا فرمود: “خداوند شما و نسلتان را پاک و پاکیزه گرداند.
با دوستان مشا دوست هستم و با دشمنانتان دشمن”.
سپس فرمود: “همه به منزلهای خودتان بروید کسی اینجا نماند”.
وقتی پیامبر(ص) خواست خارج شود، دید یکی از زنها باقی مانده است، پرسید: “کیستی? مگر نگفتم باید همه خارج شوید?”
آن زن عرض کرد: “من اسما هستم و در این جهت معذورم، زیرا هنگام رحلت خدیجه در خدمتش بودم و
شاهد گریه ایشان.
عرض کردم رسول خدا(ص) به شما وعده بهشت داده است، چرا ناراحت هستید? فرمود: گریه من به خاطر دخترم زهرا(س)
است، چرا که هر دختری شب زفاف محتاج زنی است که محرم اسرارش باشد و حوائجش را بر طرف سازد
.
من از دنیا می روم ولی می ترسم فاطمه ام محرم راز و کمک حالی نداشته باشد.
در آن وقت من به خدیجه(س) قول دادم اگر تا آن شب زنده ماند، نزد فاطمه بروم و برایش مادری
کنم.”

گردآوری: پرشین وی