باران کوثری و حمایت شدید از حامد بهداد ! و صحبت های او از فیلمی که برای بازی درآن یک تصادف شدید کرد + تصاویر

اشتراک:

باران کوثری باران کوثری امسال با دو فیلم در جشنواره سی و پنجم حضور داشت.او در فیلم «سد معبر» ساخته محسن قرایی با حامد بهداد هم بازی شد و در فیلم «شنل» به کارگردانی حسین کندری نیز نقش‌آفرینی کرد.او چندی پیش «هفت ماهگی» ساخته هاتف علیمردانی را روی پرده سینما داشت.در گفت و گوی پیش […]

باران کوثری

باران کوثری امسال با دو فیلم در جشنواره سی و پنجم حضور داشت.
او در فیلم «سد معبر» ساخته محسن قرایی با حامد بهداد هم بازی شد و در فیلم «شنل» به کارگردانی
حسین کندری نیز نقش‌آفرینی کرد.
او چندی پیش «هفت ماهگی» ساخته هاتف علیمردانی را روی پرده سینما داشت.
در گفت و گوی پیش رو که بخش از یک گفت و گوی مفصل با این بازیگر است، کوثری از
بازی در «هفت ماهگی» و حضور در سب و پنجمین جشنواره فیلم فجر گفت.

فیلم «هفت ماهگی» چندی پیش روی پرده نمایش بود. در این فیلم بازی متفاوتی داشتید. شخصیتی با شک، بدبینی و استرس و البته با امید، دلبستگی و انتظار. درباره حضورتان در این فیلم و همبازی شدن با حامدبهداد بگویید.

حضور اقای کلاری، علیمردانی و بسیاری از دوستان دیگر باعث شد تا در «هفت ماهگی» نقش آفرینی کنم، به هر
حال با اقای علیمردانی در فیلم «کوچه بی نام» نیز همکاری داشتم و تجربه مثبتی را در آن فیلم نیز
کسب کرده بودم.
حضور حامد بهداد ویژگی‌های خاص خودش را دارد.
نزدیک به دوازده سال است که ما با هم دوست هستیم.
به دلیل رفاقتی که با هم داریم می توانیم در زمان کار درک بسیار خوبی نسبت به هم داشته باشیم.
زوج خوبی برای بازی در نقش های مختلف هستیم و این تجربه در فیلم «روز سوم» و « داندان طلا»
به خوبی مشخص بود.

البته کاملا مشخص است که شناخت مناسبی نسبت به یکدیگر دارید، آیا واقعا بازیگران نیاز دارند که این سطح از شناخت را از بازیگر مقابلشان داشته باشند؟

قطعا وظیفه هر بازیگر در هر شرایطی این خواهد بود که بهترین بازی خود را ارائه دهد.
اما معتقدم که رابطه بین دو بازیگر کمک زیادی به فهم متقابل و همکاری بین این دو می کند.
برای مثال فیلم‌هایی که محمود کلاری در آنها حضور دارد قطعا برای شخص من تفاوت ویژه ای دارد.
شاید مخاطب این ارتباط را در طول فیلم متوجه نشود.
اما در بازی یک بازیگر تاثیر به‌سزایی دارد.

محمود کلاری همواره رابطه خوبی با نسل جوان سینما ایران داشته و دارد. به هر حال کسانی که در یک حوزه بسیار موفق و مشهور می‌شوند ، دیگر صبر و حوصله گذشته شان را ندارند. اما در محمود کلاری چنین چیزی را نمی‌بینیم…

به نکته مهمی اشاره کردید.
عموما افرادی که سالهای زیادی در سینما هستند و کارنامه موفقی هم دارند ، متاسفانه صبر و حوصله کافی ندارند.
اما آقای کلاری و مادرم را استثنا می دانم.
با اینکه سال‌های سال است که مشغول کار هستند اما باز هم با حوصله و علاقه رفتار می کنند.
به نوعی همواره در حال تشویق کردن جوانان هستند.
همیشه فکر می کنید با رفیقتان در حال صحبت هستید و این نکته مهمی است که در هر کسی نمی‌شود
دید.
اما کسانی هستند که سن و سالشان ربطی به نوع معاشرت و رفتاری که با انسانها دارند ندارد.
متاسفانه بسیاری از افرادی که امروز پیشکسوت شده اند دیگر مانند دوران جوانیشان نیستند، از نظر اخلاقی و حرفه ای
دیگر شباهتی به گذشته شان ندارند و شما گاهی با خودتان می‌گویید امیدوار بودم فلانی دیگر فیلم نسازد! افراد کمی
هستند که با بالا رفتن سنشان باز هم به جلو حرکت می کنند.

برگردیم به فیلم «هفت ماهگی». سکانس های دراین فیلم وجود دارد که ناخوداگاه باعث می شود فکر کنیم، هاتف علیمردانی کارگردان اثر قصد دارد که چهره مردها را تاحدودی معصوم جلوه دهد و بر عکس خانم‌ها را در هر شرایطی باعث جدایی و از دست رفتن خانه و خانواده معرفی کند، این فرض درستی است؟

نه به هیچ وجه این را قبول ندارم.
ما نباید با دیدن هر تصویری آن را تعمیم دهیم(dot) این فیلم به هیچ وجه نمادین نیست.
صرفا در این اثر درباره یک موضوع خاص و خانواده ای که درگیر مسائل مختلف هستند صحبت می‌شود.

البته اشاره من به بازی هانیه توسلی و رابطه ای است که با پگاه آهنگرانی دارد و همینطور حامد بهداد به عنوان شخصیتی که قرار است پدر شود و ….

این موضوعات را باید هاتف علیمردانی پاسخ دهد، نه من! البته موضوعاتی را که به من انتقال داده می توانم
با شما در میان بگذارم.
حامد بهداد نیز در این فیلم تا حدودی به زندگی و زنی که دارد، ضربه می زند.
ماجرای اصلی و دغدغه هاتف علیمردانی این بود که ما زنی را به تصویر بکشیم که در ماه هفتم بارداری
با ترس های زیادی دست به گریبان است و این واهمه را دارد که فرزند دوم نیز مانند بچه اول
سقط شود.
سعی کردیم که چنین زنی را تصویر کنیم.
این موضوع در گریم، لباس و روحیات این شخصیت دیده می‌شود.
همه این پریشانیها از بارداری به وجود می آید.
چنین زنی در این شرایط نیاز به مردی دارد که او را درک کند و حامد بهداد در این نقش
قرار نبود به اندازه کافی شرایط همسرش را درک کند.
همه زنان و مردان حاضر در فیلم به نوعی مقصر هستند زیرا شرایط یک زن باردار را به خوبی درک
نمی کنند.

در جشنواره امسال با دو فیلم حضور داشتید.
«شنل» ساخته حسین کندری و «سد معبر» به کارگردانی محسن قرایی.
درباره حضور در این دو فیلم و همکاری که با عوامل آن ها داشتید توضیح دهید.

باعث همکاری با آقای کندری و بازی در فیلم « شنل» رضا بهبودی بود.
تجربه خوبی بود از این منظر که توانستم مقابل رضا بهبودی در این فیلم بازی کنم.
او یکی از بازیگران مورد علاقه من است.
البته با بهبودی امسال در تئاتر هم همکاری داشتم ، در فیلم «لانتوری» و «عصبانی نیستم» نیز در کنار هم
بودیم که تجربه قابل قبولی بود.
از این منظر حضور در فیلم «شنل» را دوست داشتم.

این رضایت و همکاری با رضا بهبودی در تئاتر «دوشس ملفی» شکل گرفت؟

دقیقا به دلیل همکاری در آن تئاتر
با هم هماهنگ بودیم و در فیلم «شنل» نیز این همکاری به اوج خود رسید.
اتفاقا در زمان اجرای «دوشس ملفی» بسیاری می گفتند که شما چگونه هر شب چهار ساعت اجرا دارید ، اما
به حدی کار لذت بخش بود که به هیچ ما خسته نمی شدیم.

سد معبر چطور؟

«سد معبر» برای من بسیار فیلم با ارزشی بود.
محسن قرایی به حدی روی شخصیت های داستان تسلط داشت که شما چنین رفتاری را فقط از کارگردانان نام آشنا
و مطرح سینمای ایران انتظار دارید(dot) «سد معبر» فقط و فقط فیلم محسن قرایی است.
قرایی چند سال پیش گفت که یک قصه دارد و قصد دارد از روی آن فیلمی بسازد.
البته من فکر می کردم قصه این فیلم نیز مانند تمام قصه هایی که تا این زمان برای هم تعریف
می کردیم باشد.
اما به حدی طرح خوبی بود که تصمیم گرفت این فیلم را بسازد.
من، حامد بهداد و محسن قرایی هر بار نزدیک به شش ساعت با هم گفت‌وگو می کردیم.
تمرینات زیادی را برای بازی در این فیلم انجام دادیم.
حامد بهداد در این فیلم بی نظیر بود یک لحظه کنترل شخصیت مورد نظر را از دست نمی‌داد.
ضمن اینکه بازی متفاوتی نسبت به تمام نقش هایی که تا به امروز داشته از او می بینیم .
اما نمی دانم که چرا جشنواره بازی فوق العاده اش را ندید.
نمی دانم چرا فیلم «سد معبر» به را داوران جشنواره ندیدند.

بعد از نمایش «سد معبر» در جشنواره فجر بسیاری از کسانی که این اثر را دیده بودند اعتقاد داشتند این
فیلم می تواند در بخشهای مختلفی موفق باشد، اما چنین اتفاقی نیفتاد.

برای انتخاب هیات داوران بحث سلیقه وجود دارد.
اما چنین موضوعی در انتخاب کاندیدا نباید وجود داشته باشد، در هیچ جای دنیا درباره تصمیم گیری و داوری در
مورد کاندیداها سلیقه حکم نمی کند.
عموما نگاه منتقدان، مردم و کسانی که فیلمها را مشاهده می کنند با نظر هیات داوران تفاوت عمده ای ندارد.
این نگاه در همه دنیا وجود دارد.
قطعا سلیقه باعث می شود که چنین تفاوت هایی به وجود بیاید.
زمانی که اسامی کاندیدا اعلام شد شوکه شدم .
به هیچ وجه فکر نمی کردم که اسم محسن قرایی و حامد بهداد در این لیست نباشد.

باران کوثری : به سیمرغ فکر نمی کنم

نام باران کوثری پارسال پیش از آن که برای حضورش در دو
فیلم درجشنواره‌ خبرساز شود، با خبر تصادفی که در طول دوران فیلمبرداری یکی از کارهایش اتفاق افتاد،بر سر زبان‌ها افتاد.

عکس های باران کوثری

حالا اما باران کوثری دوران نقاهتش را طی کرده و در مراسم نشست خبری فیلمش
در جشنواره ، یعنی «هفت ماهگی» حاضر شد.در حاشیه‌ی این نشست با او درباره‌ی کارهای امسالش در جشنواره و نقشی
که در فیلم در «هفت ماهگی» بازی می‌کند، صحبت کوتاهی داشتیم که در ادامه می‌خوانید:

شما در این فیلم نقش
یک زن باردار را بازی می‌کنید که در طول قیلم شاهد بهانه‌گیری‌ها و رفتارهای عصبی از جانب او هستیم.
برای نزدیک شدن به این شخصیت چه کاری انجام دادید؟

ما با زنان باردار و متخصصان زنان و زایمان صحبت
کرده بودیم.
چرا که درباره‌ی زنان باردار و مخصوصا کسانی که تجربه‌ سقط جنین دارند، مساله‌ی هورمون‌‌زدگی پیش می‌آید که باعث رفتارها،
آشفتگی‌ها، پریشانی‌ها، رفتارهای عصبی و بهانه‌گیری‌هایی که در طول فیلم می‌بینیم، می‌شود.
هم آقای علیمردانی قبل از نوشتن این فیلمنامه و هم ما قبل از شروع کار فیلم برداری تحقیقات زیادی در
اینباره انجام داده بودیم.

باران کوثری در فرش قرمز فیلم لانتوری

به نظرتان جشنواره‌ی امسال با جشنواره‌های قبلی چه تفاوتی دارد؟

امسال جشنواره‌ی
سالم‌تری داریم.
به نظرم وزارت فرهنگ و ارشاد به سمت سالم‌سازی جشنواره رفته است.
سالم‌سازی به معنای حذف نیروهایی که هیچ ارتباطی به وزارت ارشاد ندارند.
به نظر من این مهم‌ترین کاری است که دولت جدید در زمینه‌ فرهنگی انجام داده است.
امیدوارم حضور این نیروها هر سال کمتر شود تا به هیچ برسد.

شما امسال با دو فیلم «لانتوری و هفت ماهگی» در جشنواره‌ی امسال حضور دارید که تا الان «لانتوری» در اکران‌های
مردمی با توجه بسیار زیاد مردم مواجه شده است.
فکر می‌کنید امسال هم جزو نامزدهای دریافت سیمرغ بلورین باشید؟

خیلی به سیمرغ فکر نمی‌کنم و همین که در جشنواره
حضور دارم برایم کافیست.
سیمرغ مهم است ولی نه نامزد شدن برای سیمرغ نشانه‌ی مساله‌ی خاصی است و نه نامزد نشدن برای آن.

شما در طول فیلمبرداری «هفت ماهگی» دچار سانحه‌ای شدید که باعث نگرانی عوامل فیلم شد.
ضایعه‌ای که در اثر این تصادف برای شما به وجود آمد، کاملا بهبود یافته است؟

بله من در طول فیلمبرداری
دچار حادثه‌ی تصادف شدم.
اما الان هیچ مشکلی ندارم و حالم کاملا خوب است.

باران کوثری در جشنواره فیلم فجر

باران کوثری بازیگر فیلم «هفت ماهگی» با حضور در برج میلاد در نشست
خبری این فیلم شرکت کرد.

بیوگرافی باران کوثری:

باران کوثری (۲۵ مهر ۱۳۶۴ در تهران) بازیگر، طراح لباس و طراح صحنه و منشی صحنه
سینما، تئاتر و تلویزیون ایران، فرزند رخشان بنی‌اعتماد (کارگردان سینما) و جهانگیر کوثری (تهیه کننده سینما و کارشناس فوتبال) است.

باران کوثری ۲۵ مهر ۱۳۶۴ در تهران به دنیا آمده و دانش‌آموختهٔ رشته نمایش از هنرستان سوره است.
بهترین بابای دنیا (۱۳۷۰) ساخته داریوش فرهنگ، نخستین تجربه بازیگری اوست.
نقش‌آفرینی‌های بعدی وی تا سال ۱۳۸۰ به تمامی در فیلم‌های مادرش رخشان بنی اعتماد است.

کوثری همچنین با بازی در تئاتر آن سوی آینه به کارگردانی آزیتا حاجیان (۱۳۷۶) توانایی‌هایش را به عنوان بازیگر صحنه
نیز به ثبت رسانده‌است.
او در هفدهمین جشنواره بین‌المللی فیلم کودک و نوجوان در اصفهان (۱۳۸۱)، یکی از اعضای هیئت داوران در بخش مسابقه
بود.

سال ۱۳۸۵ برای وی سال پرباری بود.
باران ابتدا با بازی چشمگیرش در مجموعه صاحبدلان (محمدحسین لطیفی) همه را به تحسین واداشت، سپس از جانب خوانندگان هفته‌نامه
چلچراغ برای دریافت نشان محبوبیت این نشریه انتخاب شد و سرانجام در بهمن ماه همین سال با کسب سیمرغ بلورین
بهترین بازیگر نقش اول زن از بیست و پنجمین جشنواره بین‌المللی فیلم فجر برای دو فیلم خون بازی و روز
سوم و دیپلم افتخار بخش بین‌الملل برای فیلم خون بازی، آلبوم افتخارات یک سالش را ورق زد.
او در سال ۱۳۸۶ در جایزه تصویر آسیا پاسیفیک توانست برای فیلم خون بازی یکی از کاندیداهای بهترین بازیگری شود
و در سال ۱۳۸۷ در بیست و هفتمین دوره جشنواره فیلم فجر برای فیلم حیران کاندیدای بهترین بازیگر نقش اول
زن شد.

در دوازدهمین جشن خانه سینما در سال ۱۳۸۷ باران به همراه پدرش جایزه بهترین بازیگر نقش اول مرد را به
محمد قدیری فرد اهدا کرد.
همچنین در سال ۱۳۸۹ و در چهاردهمین جشن خانه سینما، نگار جواهریان تندیس بهترین بازیگر نقش اول زن را از
باران و حامد بهداد دریافت کرد.
وی در سی‌امین دوره جشنواره فیلم فجر در سال ۱۳۹۰ برای بازی در فیلم بغض در بخش نگاه نو (فیلم‌های
اول) کاندیدای جایزه بهترین بازیگر زن شده بود.
پس از دو سال ممنوع‌الفعالیت بودن در سال ۱۳۹۲ در دومین فیلم رضا درمیشیان به نام عصبانی نیستم بازی کرد
و برای نمایش فیلم در جشنواره برلین به آلمان سفر کرد.
همچنین کتابی تحت عنوان باران کوثری در سینمای ایران به قلم حسین عالمگیر از انتشارات شایسته منتشر شد.