سنگ قبر و اشعاری که روی آن می نویسند

سنگ قبر و اشعار

آن گنج نهان در دل خانه پدرمهم تاج سرم بود همی بال وپرم بودهر جا که زمن نام و نشانی
طلبیدندآوازه نامش سند معتبرم بود ♥♥♥♥♥♥♥♥شعر سنگ قبر♥♥♥♥♥♥♥♥ قلبم شده رنجور زهجر تو مادر فکرم شده اینگونه پریشان تو مادرهر
لحظه کنم آرزوی روی تو افسوسدستم شده کوته زدامان تو مادر ♥♥♥♥♥♥♥♥شعر سنگ قبر♥♥♥♥♥♥♥♥ مادرم فردا که زهرا پا به
محشر می نهددر صف خدمتگزارانش ترا جا می دهدباز ان جا هم مرام مادری را پیشه گیرجان مولا پیش زهرا
دست ما را هم بگیر ♥♥♥♥♥♥♥♥شعر سنگ قبر♥♥♥♥♥♥♥♥ در چمن هر ورقی دفتر حال دگر استحیف باشد که زکار همه
غافل باشینقد عمرت ببرد غصه دنیا بگزافگر شب وروز دراین قصه مشکل باشیگرچه راهی است پر از بیم ز ما
تا بر دوسترفتن آسان بود ار واقف منزل باشی ♥♥♥♥♥♥♥♥شعر سنگ قبر♥♥♥♥♥♥♥♥ مادرم ای رفته در خوابی درازیاس هایت توی
ایوان گشته بازگرچه گلهایت همه تنها شدندبا شقایق های آن دنیا بساز ♥♥♥♥♥♥♥♥شعر سنگ قبر♥♥♥♥♥♥♥♥ مادر گمان مبر زخیال تو
غافلمگر مانده ام خموش خدا داند و دلم ♥♥♥♥♥♥♥♥شعر سنگ قبر♥♥♥♥♥♥♥♥ در گلستان ادب اموزگارم مادر است بعد رب العالمین
پروردگارم مادر استمن که شاگرد دبیرستان عشق مادرماولین معشوق من در روزگار مادر است ♥♥♥♥♥♥♥♥شعر سنگ قبر♥♥♥♥♥♥♥♥ گل های بهشت
سایبانت مادریک دسته ستاره ارمغانت مادردیگر چه کسی چشم به راهم باشدقربان نگاه مهربانت مادر

قلبم شده رنجور ز هجران
تو مادرفکرم شده این گونه پریشان تو مادرهرروز کنم ارزوی روی تو افسوسدستم شده کوتاه ز دامان تو مادر ♥♥♥♥♥♥♥♥شعر
سنگ قبر♥♥♥♥♥♥♥♥ این گوهر گم گشته به دنیا پدرم بود محبوب همه یار همه تاج سرم بودهرجا که زمن نام
ونشانی طلبیدنداوازه همه نامش سند معتبرم بود ♥♥♥♥♥♥♥♥شعر سنگ قبر♥♥♥♥♥♥♥♥ آن کس که مرا روح وروان بود پدر بودان
کس که مرا فخر زمان بود پدرم بودافسوس که رفت از سرم آن سایه رحمتآن کس که برایم نگران بود
پدرم بود ♥♥♥♥♥♥♥♥شعر سنگ قبر♥♥♥♥♥♥♥♥ پدر جان یاد آن شب ها که ما را شمع جان بودی میان نا امیدی
ها چراغ جاودان بودیبرایت زندگی کردن اگرچه رنج وسختی بودبنازم همتت بابا صبور و مهربان بودی ♥♥♥♥♥♥♥♥شعر سنگ قبر♥♥♥♥♥♥♥♥ باورم
نیست پدر رفتی وخاموش شدیترک ما کردی وبا خاک هم آغوش شدیخانه را نوری اگر بود ز رخسار تو بودای
چراغ دل ما از چه تو خاموش شدی ♥♥♥♥♥♥♥♥شعر سنگ قبر♥♥♥♥♥♥♥♥ عزیزخفته در خاکم گل باغ دلم بودیدرخشان گوهر پاکم
چراغ محفلم بودیکجا یابم دگر چون تو اگر گرد جهان گردمتو را ای نازنین دختر که یار وهمدمم بودی ♥♥♥♥♥♥♥♥شعر
سنگ قبر♥♥♥♥♥♥♥♥ دلا دیدی که آن فرزانه فرزندچه دید اندر خم این طاق رنگینبه جای لوح سیمین در کنارشفلک بر
سر نهادش لوح سنگین ♥♥♥♥♥♥♥♥شعر سنگ قبر♥♥♥♥♥♥♥♥ افتابی در جهان تابید رفتعمر کوتاهش جهان دید ورفت هیچ کس از دست
او رنجش نداشتاز چه رو از دست ما رنجید و رفت ♥♥♥♥♥♥♥♥شعر سنگ قبر♥♥♥♥♥♥♥♥ فلک آخر ربودی گوهر یکدانه ما
رابگو بر ما چرا بردی تو ان دردانه ما راندانم از چه رو کردی شعار خویش گل چیدنگل ما را
چیدی و برهم زدی گلخانه ما را

راجعون