محرم و نوحه های آن (۴)

محرم و نوحه های آن

کوفه نیا که مردمش وفا ندارننامرد و بی مُروتن حیا ندارن

خدا می دونه که دروغه وعده هاشونگلاتو له میکنن
اینجا زیر پاشون

از پشت سر خنجر کشیدن پیشه شونهنامردی کردن عادت همیشه شونه

از برق سیم و زر و
سکه همه کورندمردم شهر کوفه از خدا بدورند

مسلمت اینجا شده آوراه ی کوچهحسین من رقیه رو نیاری کوفه

اگه
با دخترت به سوی این دیارییادت باشه گوشواره هاشو در بیاری

غریب کشی تو شهرشون سابقه دارهخیلی برات حرف دارم
از دارالاماره

اینجا با سر بریدن از تن خو گرفتنبا خون ریخته ناب حق وضو گرفتن

ممنونم از خدا نذاشت
که نا امیدشمآرزوم بود که واسه حسین شهید شم

حس میکنم تو کوفه کربلارو آقادرد و غم و مصیبت و
بلا رو آقا

نقشه کشیدن اینها واسه اصغر توبراش بمیرم ارباً اربا اکبر تو

شمر روی سینه ات آقاجون تو
میکشی آهزینب اگه دق نکنه خوبه به والله

رقیه رو می برن اینها به اسارتزینب میبینه به سرت میشه جسارت

برگرد اگه دستای زینب و بسته نمی خوایبرگرد اگه پای رقیه رو خسته نمی خوای برگرد اگه دخترت طاقت سیلی
ندارهبرگرد اگه می خوای چشمای زهرا نباره برگرد آخه رباب هزارتا آرزو دارهبرگرد آخه بعیده اینجا بارون بباره برگرد نذار
بشکنه اینجا غروره عباسبرگرد آخه دل نگرونه حضرت زهرا برگرد که نبینه رو نیزه سرت رو خواهربرگرد اینا می کشنت
ای غریب مادر برگرد اگه می خوای جوونت زنده بمونهبرگرد اگه می خوای نبینی که غرق خونه

بابل الحرام