اشعار رحلت پیامبر اعظم (ص) و شهادت امام حسن مجتبی(ع)

اشعار رحلت پیامبر

اشعار رحلت پیامبر , وفات جانگداز و مظلومانه اشرف مخلوقات خاتم الأنبیاء محمد بن عبدالله(ص) در ۲۸ صفر سال ۱۱
هجری در سن ۶۳ سالگی بوده است.
رسول گرامی و اهل بیت وی، مظهر تامّ اسمای الهی و آیینه تمام نمای صفات جمال و جلال حقّ اند.
آنان، پیشوایان بشر به سوی فضایل و ارزش های متعالی انسانی و الهی اند و آشنایی با ابعاد گوناگون شخصیت
و زندگی این رهبران الهی، بهترین توشه سالکان راه حقیقت و پاکبازان طریقِ سعادت و کمال است

گفتم که عمر
ماه صفر رو به آخر است دیدم شروع محشر کبرای دیگر است گردون شده سیاه و فضا پر زدود و
آه تاریک تر ز عرصه تاریک محشر است گرد ملال بر رخ اسلام و مسلمین اشک عزا به دیده زهرای
اطهر است گفتم چه روی داده که زهرا زند به سر دیدم که روز، روز عزای پیمبر است پایان عمر
سید و مولای کائنات آغاز دور غربت زهرا و حیدر است قرآن غریب و فاطمه از آن غریب تر

اسلام را سیاه به تن، خاک بر سر است روی حسین مانده به دیوار بی کسی چشم حسن به اشک
دو چشم برادر است ای دل بیا و گریه زینب نظاره کن مانند پیروهن جگر خویش پاره کن

اشعار رحلت پیامبر و امام حسن مجتبی

زهرا به
خانه و ملک الموت پشت در از بهر قبض روح شریف پیامبر از هیچ کس نکرده طلب اذن و
ای عجب بی اذن فاطمه ننهد پای پیش تر با آن که بود داغ پدر سخت، فاطمه در باز کرد
و اشک فرو ریخت از بصر یک چشم او به سوی اجل چشم دیگرش محو نگاه آخر خود بود بر
پدر اشک حسن چکیده به رخسار مصطفی روی حسین بر روی قلب پیامبر دیگر نداشت جان که کند هر دو
را سوار بر روی دوش خویش به هر کوی و هر گذر زد بوسه ها به حلق حسین و لب
حسن از جان و دل گرفت چو جان هر دو را به بر هر لحظه یاد کرد به افسوس و
اشک و آه گاهی ز طشت و گاه ز گودال قتلگاه شهادت امام حسن مجتبی, اشعار ۲۸ صفر دردا که
بعد فاطمه روز حسن رسید روز ملال و غصه و رنج و محن رسید

سروده های رحلت جانگداز پیامبر اکرم

از زهر همسرش جگرش پاره پاره
شد بس تیرها که لحظه دفنش به تن رسد بعد از حسن به نیزه عیان شد سر حسین بیش از
هزار زخم ورا بر بدن رسید بر پیکری که بود پر از بوسه رسول از گرد و خاک و نیزه
شکسته کفن رسید از جامه های یوسف کرببلا فقط بر زینب ستم زده یک پیرهن رسید پاداش آن نصایح زیبا
از آن گروه تیرش درون سینه، سنان بر دهن رسید “میثم” بگو به فاطمه زآن خیمه ها که سوخت یک
کربلا شراره آتش به من رسید مرثیه خوان خامس آل عبا منم در خیمه های سوخته اش سوخت دامنم ای
غریب وطن یابن رسول ا…
سیدی یا حسن یابن رسول ا…
ای که خون شد دلت همسرت قاتلت یا حسن یا حسن امام مظلوم تو که حکم خدا از سخنت ریخته

ز چـه خون دلت از دهنت ریخته ای به ماه صفر پاره پاره جگر یا حسن یا حسن امام مظلوم

تو که جز لطف و جز کرم نداری حسن در مـدینه چـرا حـرم نـداری حسن شاهد صبر تو غربت
قبر تو یا حسن یا حسن امام مظلوم

سروده های شهادت امام حسن مجتبی

غمت از کودکی آتشِ دلها شده شاهـدم چادر خاکی زهرا شده در
دل کوچه‌ها با دلت شد چه‌ها یا حسن یا حسن امام مظلوم روز تشییع تو خون دل یاران شده تنت
از تیـر کینـه لالـه‌باران شده پیش چشم حسین آن شه عالمیْن یا حسن یا حسن امام مظلوم قبر بی زائرت
شد سند غربتت اشک مهدی روان در حرم خلوتت شیعه گوید مدام به مزارت سلام یا حسن یا حسن
امام مظلوم تیشه ی اشک