روز جهانی مبارزه در راه لغو حکم اعدام در ۱۰ اکتبر

روز جهانی مبارزه در راه لغو حکم اعدام

اعدام کیفری است که سده‌ها پیش انسان برای مقابله با مجرمان و ار تکاب جرم و با هدف اجرای عدالت اختیار
کرده است.
شاید تصور بر آن بوده که هر چه مجازات شدید‌تر، زمینه تحقق عدالت بیشتر و هر چه جرم بزرگ‌تر، مجازات
باید شدید‌تر باشد.

در واقع اِعدام نوعی کیفر و مجازات و به عبارتی دیگر اشد مجازات برای محکوم است.
این کیفر یکی از موارد پیش بینی شده در قانون برخی کشورهاست که در آن به حکم قانون و بر
اساس حکم دادگاه -عمومی، جنایی، نظامی و غیره- زندگی یک انسان سلب می‌شود(dot)

تاریخچه اعدام

اعدام که در تاریخ حقوق کیفری
سنگین‌ترین مجازات بشری به شمار می‌رود از دیرباز در جوامع و ملت‌ها جهت برخورد با ناقضان قانون خود وجود داشته
است.
اولین سند تدوین‌شده رسمی به جا مانده به ۱۸ قرن قبل از میلاد مسیح و حکومت حمورابی شاه بابل بازمی‌گردد
که در آن مجازات ۲۵ جنایت، اعدام پیش‌بینی شده است.
در یونان باستان نیز از مجازات اعدام جهت مجازات جرائمی چون قتل، خیانت و تجاوز و تحت قوانین دراکو به
طور گسترده استفاده می‌شد اگر چه افلاطون معتقد بود اعدام تنها باید در مواردی اعمال شود که مجرم اصلاح‌ناپذیر است.

از آن زمان تا کنون انواع روش‌های مجازات اعدام در سراسر جهان شامل مصلوب کردن، غرق کردن، ضرب و شتم
منجر به مرگ، سنگسار، سوزاندن در آتش، چهارمیل کردن، دار زدن، تیرباران، صندلی الکتریکی و تزریق کشنده جهت مجازات مجرمان
به کار می‌رود.

اعدام زنی مغول در سال ۱۹۱۳

سازمان ملل و لغو مجازات اعدام

قطعنامه‌های سازمان ملل متحد برای توقف مجازات اعدام به عنوان اولین قدم برای لغو
کامل آن، اولین بار در سال ۲۰۰۷ و دومین بار سال ۲۰۰۸ در مجمع عمومی سازمان ملل به تصویب رسید.
دبیرکل سازمان ملل نیز در سال های ۲۰۰۸ و ۲۰۱۰ طی گزارشی آخرین تحولات مربوط به توقف و لغو اعدام
در کشورهای مختلف را به مجمع عمومی ارائه کرد.
در این قطعنامه‌ها ضمن تاکید بر توقف مجازات اعدام، گفته شده مجرم، به اعتبار انسان بودن، دارای حق حیات و
بسیاری حقوق دیگر است و قانونگذار و سیستم قانونگذاری، حق سلب این حقوق را از فرد به صرف مجرم بودن
و ارتکاب جرم ندارد.
دومین پروتکل الحاقی به میثاق بین المللی حقوق سیاسی اجتماعی درباره لغو مجازات اعدام نیز سال ۱۹۸۹ به تصویب مجمع
عمومی رسید.

در ایالات متحده برای اجرای حکم اعدام از صندلی الکتریکی استفاده میشود

سازمان‌های فعال در این زمینه در باره جنبه‌های
غیر انسانی اعدام می‌گویند وقتی متهمی محکوم به اعدام می‌شود، تمام لحظه‌های عمر او در انتظار اجرای حکم و مرگ
می‌گذرد.
فرد نه تنها به مجازاتی جسمی ناعادلانه و رفتاری غیر انسانی محکوم می‌شود، بلکه گذراندن دوران انتظار اجرای حکم، بزرگ‌ترین
فرسایش و شکنجه روحی و روانی است.
اغلب این محکومان در شرایط به مراتب بد‌تر و ناگوار‌تر ازسایر زندانیان نگه داری می‌شوند(dot)

شیوه‌های اجرای اعدام

در سیستم قانونگذاری هر
یک از کشور‌های مجری اعدام، بنا به پیشینه، سنت‌ها و مبانی قانونی، روشی برای اجرای حکم پیش بینی شده است.
– قطع سر (عربستان سعودی)- صندلی الکتریکی (ایالات متحده)- دار (ایران، عراق، مصر، ژاپن، اردن، پاکستان، سنگاپور)- تزریق سم (چین،
ایالات متحده، گواتمالا، تایلند)- جوخه اعدام (بلاروس، سومالی، چین، ویتنام)- سنگسار (ایران، افغانستان)

ویکی پدیا