شعر عاشقانه چشمی گشا ای نورِجان کاین شبسرا روشن شود



شعر عاشقانه چشمی گشا ای نورِجان کاین شبسرا روشن شود

چشمی گشا ای نورِجان کاین شبسرا روشن شودلبغنچه را گلبوته کن ویرانه ها گلشن شودفرمان بده تابان شوم خورشید
را سلطان شومیا دررکابت جان شوم یا جان ز من بی من شودشیرین کنم تا کام ِتو ریزم خدا در
جام ِ تو

تا پای تو تن بوس ِ ما ازشانه تا دامن شوداز بام ِاین دل پر مزن بی
دل کجا یابی

وطن

جز باغ ودشت ِ قلب ِ من هرجا مگر میهن شودزاری کنید ای عاشقان دارید اگر عشقی
چنانکز اشک ِ چشم ِ جانتان آلاله آبستن شودمن مشعلی بر پا کنم شب دل به راهت جا کنمجان همچو
سفره وا کنم تا چشم ِ تو رهزن شودلب ترکنی نفرین کنم در گوش ِ زُهد و دین زنمتا عشق
ِ تو چون آتش و ایمان چنان خرمن شودساقی ندارم این زمان میلی به جام ِ ارغوانبی مِی چنان سوزم
که جان اندازه ِارزن شودآذر بیا دیوانه شو بر یاد ِگل پروانه شوزین یاد پرپر زن بسی تا موسم
ِ رُستن شود

مسعود آذر

شعر و هنر