دریاچه عباس آباد جاذبه ای برای طبیعت گردی و تاریخ گردی

دریاچه عباس آباد یکی از جاذبه های دیدنی شمال کشورمان می باشد. این دریاچه با طبیعت بسیار زیبای خود در نزدیکی بهشهر در استان مازندران قرار دارد. هر ساله گردشگران بسیاری برای بهره مندی از طبیعت سالم و زیبای شمال به این منطقه سفر می کنند. برای آشنایی با طبیعت دل انگیز دریاچه عباس آباد بهشهر و دیدن تصاویری زیبا از این منطقه با پرشین وی همراه باشید.

دریاچه عباس آباد در بهشهر مازندران

دریاچه عباس آباد با صدای موج های آرام و کوچکش ، با درختان انبوهی که دور تا دور اش کشیده
شده اند و در جنگل پنهانش کرده اند ، با آواز پرندگان و بقایای عمارت تاریخی اش ، از مهم
ترین جاذبه های طبیعت گردی و گردشگری شهرستان بهشهر است.

طبیعت مازندران بی اندازه زیباست؛ و این دریاچه کوچک نیز از این قاعده مستثنا نیست.
انعکاس هزار و یک رنگ در آب ، تماشای برگ هایی که دست باد از درختان جدایشان می کند و
به آب می سپاردشان ، تصویر آسمان و ابرهایی که همیشه در سفرند، خنکا و طراوت هوا ، همه و
همه یک جا جمع شده اند تا مایه ی آرامش آدمی شوند.

دریاچه عباس آباد بهشهر

دریاچه عباس آباد آنقدر زیباست که می توان ساعت ها در سکوت به آن نگریست، چیزی نگفت و از بودن
در طبیعت به معنای واقعی کلمه لذت برد.

سفر به دریاچه عباس آباد ترکیبی ست از طبیعت گردی و گردشگری تاریخی-فرهنگی.
در کنار این دریاچه ۱۰ هکتاری باغ ۱۴۰ هکتاری عباس آباد قرار گرفته که یکی از نٌه باغ ایرانی ثبت
شده در فهرست میراث جهانی یونسکو و مهم ترین باغ غیر کویری ایران است.

طبیعت زیبای دریاچه عباس آباد

این مجموعه تاریخی به دستور شاه عباس اول صفوى بین سال‌های ۱۰۲۰ و ۱۰۲۱ هجری قمری ساخته شده و شامل
دریاچه، کاخ، گل باغ، آسیاب آبی، برج و حمام و… است.

دریاچه عباس آباد مازندران

یکی از شاخصه های ثبت این مجموعه در فهرست آثار جهانی، مکانیزم منحصر به فرد ایجاد شده در رابطه با
چرخش آب است.

شاید برایتان جالب باشد که بدانید تاج محل و کاخ الحمرا نیز نمونه های باغ ایرانی هستند که در فهرست
میراث جهانی به ثبت رسیده اند.

تقریبا در وسط دریاچه عباس آباد عمارتی وجود دارد که در گذشته با پلی چوبی به ضلع شمالی مجموعه متصل
می شده و بنابر برخی شواهد، پایه ای برای کاخی بوده است که امروزه از آن اثری نیست.
این عمارت آجری در فصول پر آب، کاملا به زیر آب فرو می رود به طوریکه تنها نشانه از حضور
آن، درختانی هستند که بر سقف عمارت روییده اند.

آب دریاچه از آبهای زمستانی اطراف تامین می شود که با کمک کانال های جمع آوری به دریاچه ریخته و
در تابستان جهت آبیاری شالیزارهای برنج و تامین آب روستاهای اطراف مورد استفاده قرار می گرفته است.

دریاچه عباس آباد با طبیعت زیبا

وسعت دریاچه عباس آباد بهشهر بالغ بر ۱۰ هکتار بوده که در مرکز آن عمارتی به ارتفاع ۱۸ متر قرار
گرفته که در فصل آبگیری دریاچه به زیر آب می رود و گهگاه فقط سقف آن از آب بیرون میآید.
اما در فصول کم آبی تمام عمارت از آب بیرون و نمایان است.

دریاچه عباس آباد از جاذبه های استان مازندران

اما شگفت انگیز آن است که این ساختمان با اینکه بیش از نیمی از سال را در زیر آب به
سر میبرد اما پس از سالهای متمادی همچنان پابرجا و استوار است.

این بنا با مصالح آجر و ساروج در میانه آب ساخته شده در اصل پایه ای برای کاخی بوده که
اکنون اثری از آن موجود نیست، کاخی که روزگاری محل استراحت و خوشگذرانی شاه عباس صفوی بوده است..

دریاچه عباس آباد

در کنار دریاچه عباس آباد بهشهر باغ بزرگ ۱۴۰ هکتاری عباس آباد،امکانات تفریحی نظیر رستوران، چایخانه، نمازخانه وجود دارد که
بازدید و اقامت از این دریاچه را راحت تر میکند.

مجموعه تاریخی عباس آباد بهشهر به فاصله ۹ کیلومتری جنوب شرقی شهرستان بهشهر، بر فراز ارتفاعات البرز بعد از روستای
علی تپه (التپه) و در دل جنگل انبوه واقع گردیده است.

راه دسترسی به مجموعه مذکور از طریق جاده آسفالته ای است که از جاده اصلی بهشهر ـ گرگان منشعب شده
و بعد از عبور از روستای التپه به محوطه مذکور منتهی می‌گردد.

خوب است بدانید : بناهای موجود در مجموعه دریاچه عباس آباد

۱- سد و برج کنترل جریان آب

شاه عباس دریاچه ای در وسط دره ای عمیق با بستن سدی محکم ایجاد نمود که آبهای زمستانی‌ را از اطراف و با کمک کانال هایی‌ جمع آوری و در تابستان مقدار زیادی اراضی‌ برنجکاری را مشروب می سازد.
در برج کنترل آب دریچه هایی در ارتفاع های گوناگون تعبیه شده که با کشیدن آنها آب برای دهکده های اطراف فرستاده می‌شود. میتوان گفت که در حال حاضر با توجهی‌ که در کیفیت ساخت آن شده و نیز با مرمت های صورت گرفته و شاید توجه اهالی‌ سالمترین بنای کل مجموعه همین سد و برج باشد.

۲- بنای داخل دریاچه

این بنا که با مصالح آجر و ساروج در میانه آب واقع شده در اصل پایه ای برای کاخی‌ بوده که اکنون اثری از آن موجود نیست.
شاهد این مدعا صفحه ۱۵۷کتاب عباسنامه است که در مورد این مجموعه چنین نوشته است : “” شاه عباس دوم پس از گردش و شکار به اشرف رفت و در عباس آباد هم توقف کرد.

گماشتگان در دور و اطراف دریاچه دایره وار با بهترین وجهی‌ چوب بندی و نرده کردند و آن حدود را نیز به بهترین وجهی‌ زینت دادند و بر کنار دریاچه ای که از آب زلال سرشار بود، چراغهایی‌ چیده و از فروغ و روشنایی‌ آن بر صفای آب افزودند. شاه به جزیره (ساختمان وسط استخر )‌ رفت و در تالار نیای خود به بزم و شادمانی‌ نشست … “” این کاخ با پل چوبی‌ معلقی‌ به صفه سازی شمالی‌ متصل می شده است.

۳- برج های دیده بانی‌ دو گانه در دریاچه عباس آباد

این برجهابه فاصله ۱۷۵متر از یکدیگر در شرق دریاچه قرار دارند و از خشت گلی ساخته شده اند.

۴- محوطه سازی شمالی

این محوطه ها بر روی تپه ای با ارتفاع ۳۰ متر از کف استخر و به شکل پلکانی‌ ایجاد گردیده است که در بالاترین نقطه سکوی مرکزی را تشکیل میدهد. این سکو ها به احتمال قوی و با توجه به جای ستونهای سنگی‌ موجود، زیر سازی کاخی‌ با سازه چوبی‌ بوده که اکنون از میان رفته است. نحوه شکل گیری این محوطه ها و جوی های آب در داخل آنها باغسازی ایرانی‌ را جلوه گر میسازد.

این جوی ها با حرکتی‌ که بر روی محوطه ها دارند و تشکیل آبشار ها و حوضهای گوناگون مناظری بدیع و چشم نواز را تشکیل میدهند. آبرسانی‌ به صفه مرکزی که آب بقیه محوطه ها را تامین میکند از طریق لوله های سفالین‌ که اصطلاحا تنبوشه نامیده میشوند، از چشمه های اطراف که آب آنها بر این سکو سوار بوده است صورت می گرفته، و پس از آن آب از حوض مرکزی در سراسر باغ به حرکت در می‌ آمده است.

۵- صفه و محوطه سازی جنوبی

هنوز بخشهای زیادی از محوطه جنوبی‌ در زیر خاک مدفون است اما با پیدا شدن حوض های آب و کفسازی آن میتوان حدس زد که این بخش شبیه محوطه شمالی‌ بوده است. اما آنچه مشخص است آن که این بخش هرگز اهمیت بخش شمالی‌ را نداشته و موقعیت آن نیز آن را به فضایی‌ دست دوم تبدیل کرده بوده است.

۶- حمام مجموعه

حمام این مجموعه ، کوچک اما دارای خصوصیات سنتی‌ حمام های گذشته است. انتقال آب در آن از طریق تنبوشه ها و از داخل دیوارهای ضخیم خشتی آن صورت میگرفته است. همچنین مسیر خروج دود از تون آن کاملا در زیر کف حمام پیچیده بود تا گرمای دود کاملا جذب فضا شود و بیهوده هدر نرود. از داخل این حمام کاشی‌ هایی‌ با نقشهای متداول آن دوران و با رنگهای لاجوردی، فیروزه ای و زرد یافت شده است.

گردشگرها و سایت گردشگری