اگه علاقه مند به نگهداری موش همستر در خانه هستید بخوانید

همستر(HAMSTER) حیوانی کوچک و بسیار جذاب و زیبایی است موش همستر در رنگ های گوناگون ازجمله سفید،
طلائی، سیاه، کرم است که از خانواده جوندگان است همسترها همه چیزخوار(omnivorous) می باشد.
برای نگهداری همستر از ظروف شیشه ای (شبیه به آکواریم) استفاده می شود که می تواند درب آن نیز بسته شود.
زیر کف پای همستر نرمه چوب نجاری ریخته می شود. همسترها روز خواب هستند و از غروب شروع به بازیگوشی می کنند.

محل نگهداری همستر:

برای نگهداری از همستر از ظروف شیشه ای (شبیه به آکواریم) استفاده می شود که می تواند درب آن نیز بسته شود.
زیر کف پای همستر نرمه چوب نجاری ریخته می شود. همسترها روز خواب هستند و از غروب شروع به بازیگوشی می کنند.

در صورتی که در قفس همستر یک عدد چرخ و فلک یا سطح شیبدار مخصوص و یا تونل مخصوص قرار گیرد
بازی کردن همستر را می توانید بخوبی مشاهده نمائید. همستر براحتی به شما عادت می کند
و از سر و کول شما بالا می رود.

غذای همسترها:

موش همستر حیوان صرفه‌جویی بوده و علاقه زیادی به پرخوری ندارد

احتیاجات غذایی همسترها بسیار شبیه به رت است. همسترها در انتخاب غذا سخت‌گیر نبوده
و تقریبآ همه چیز خوارند. با این حال همستر علاقه زیادی به تخم‌مرغ، برنج، گوشت و سیب‌زمینی دارد.
همستر حیوان صرفه‌جویی بوده و علاقه زیادی به پرخوری ندارد.

با وجود این برای اینکه بتوانید تا حدودی سلامت و نشاط موش همستر را تأمین کنید
باید جیره مناسبی که شامل پروتئین، کربوهیدرات، چربی، ویتامینها و مواد معدنی
ضروری باشد برایش مهیا کنید.

دست آموز کردن همستر و لمس همستر:

همستر ها به بازی کردن علاقه زیادی دارند

برقراری ارتباط لازمه نگهداری از هر حیوانی است و بهترین زمان برای برقراری ارتباط
هنگام غذا دادن به حیوان است (بهترین زمان برای غذا دادن به همستر صبح زود
و یا هنگام غروب است). نخست یک تخمه به همستر بدهید.

همسترها ابتدا خجالت می کشد سپس آرام آرام شروع به شکستن می کند. بعد
از آن دست را به آرامی وارد آکواریوم کرده و پشت گردن همستر را لمس کنید و بازی کنید.
پس از رضایت موش همستر را در دست بگیرید. این کار را حداقل روزی ۳ بار انجام دهید
زیرا همستر ها به بازی کردن علاقه زیادی دارند.

مراقبت از همستر

هیچگاه همستر را از بالا رها نکنید زیرا دست و پایش به راحتی میشکند.
همچنین بیدار کردن همستر و ترساندن آن موجب ناراحتی او می شود و این امکان وجود دارد
که همستر دست شما را گاز بگیرد ولی گاز گرفتن معمولا بر اثر اضطراب و ترس او می باشد.

چنانچه موش همستر را با آرامی و ملایمت همراه با مقداری باج دهی
(مثلاٌ دادن مقداری غذای مورد علاقه موقع در دست گرفتن) معمولا بر کمرویی و تمایل گزندگی
آن غلبه می کنید. همچنین همستری که بدلیل محیط نامناسب زندگی و یا صداهای اضافی
تحت فشار قرار دارد اغلب اوقات آشفته بوده و تمایل به گاز گرفتن در او بیشتر است.

کار کردن بر روی حیوان برای اهلی و دست آموز کردن او را فقط در هنگامی که حیوان
از لانه خود بیرون می آید انجام دهید. بیدار نمودن همستر می تواند باعث عصبانیت
و بدخلقی او گردد. همستر بخوبی با شما انیس می شود. ابتدا به همستر اجازه دهید
به محیط جدید خو بگیرد.

زمانی که آرام به نظر رسید شروع به گذراندن وقت خود در اطراف قفس همستر نمائید
و به آرامی با حیوان صحبت نمائید تا به صدای شما عادت نماید. هنگامی که
در حضور شما احساس راحتی نمود با دست خود شروع به دادن مقداری غذای خوشمزه
(مثل تخمه آفتابگردان- کشمش یا هر خشکبار دیگر) به همستر نمائید. هنگامی
که همستر غذا را با خوشی از دست شما گرفت شما می توانید تلاش خود را برای گرفتن
او شروع کنید. اجازه دهید کف دست شما راه برود.

زمان برای این پیشرفت متغییر است و مخصوصا به سن حیوان بستگی دارد.
همستر شما ممکن است براحتی بپذیرد که شما او را در دست گیرید
و یا ممکن است یک ماه یا بیشتر طول بکشد.

تولیدمثل همستر:

بارداری همستر حدود ۲ هفته طول میکشد

جوندگان حیواناتی هستند که تولیدمثل راحتی دارند و می توانند چند نوبت در سال تولیدمثل کنند.
همستر نیز از این قاعده مستثنا نیست.

موش همستر در هر دوره بارداری که حدودا ۲ هفته (۱۵تا ۱۶ روز) طول می کشد بین ۵ تا ۱۸ بچه به دنیا
می آورد. نوزادان در ابتدای تولد تا چند روز توانایی بینایی و شنوایی ندارند و بدنشان بی مو است.
به نوزادان تازه متولدشده همستر تا ۲ یا ۳ هفته دست نزنید. بچه های همستر باید تا
یک ماه پیش مادرشان باشند اما پس از یک ماه می توانند به طور مستقل زندگی کنند.

همستر ها بین ۲ تا ۴ ماه بالغ می شوند و خود می توانند تولیدمثل کنند.
بهتر است در دوران بارداری و پس از آن به همستر باردار غذاهای مقوی داد.

همستر کوتاه ترین دوره بارداری را در میان تمام پستانداران داراست. همانگونه
که قبلا نیز بیان شد دوره بارداری موش همستر ۱۵ تا ۱۶ روز است. همسترهای ماده
در تمامی سال به غیر از هنگام خواب زمستانی فعالیت تولیدمثلی دارند. قدرت باروری
در فصل زمستان به دلیل میزان تابش نور کمی کاهش می یابد.

در صورتی که همستر ماده با سایر ماده ها نگهداری می شود توصیه می گردد همستر ماده باردار را به قفس جداگانه منتقل کنید.

محاسن نگهداری همستر در خانه:

۱٫همستر را نسبت به حیوانات دیگر می توان با هزینه ی کمتری تهیه نمود و هزینه های
نگهداری موش همستر نیز کم می باشد.

۲٫ برای نگهداری همستر فضای کمی نیاز است و با توجه به زندگی های امروزی برای نگهداری
در آپارتمان موش همستر به عنوان یه حیوان خانگی مناسب است.

۳٫ حمل و نقل همستر آسان بوده و با توجه به اینکه فضای کمی اشغال می کنند و مزاحمتی
ایجاد نمی کنند این امکان که در مسافرت ها موش همستر همراه صاحب خود باشند
نیز وجود دارد (البته جابجایی برای همستر استرس زاست)

۴٫ موش همستر نیاز به مراقبت های بهداشتی کمتری در قیاس با حیواناتی مثل سگ ها و پرنده ها دارند.

معایب نگهداری همستر:

۱٫ یکی از معایب اصلی نگهداری همستر به عنوان حیوان خانگی عمر کوتاه همستر است
که با توجه به رابطه ی عاطفی که صاحب حیوان با موش همستر بر قرار می کند موجب ناراحتی صاحب
همستر می شود در مقایسه با کاسکو که عمری حدود ۵۰ سال و سگ سانان که طول عمری حدود ۲۰-۱۴ سال دارند.

۲٫ همستر قابلیت برقراری رابطه با صاحب خود را داشته ولی در مقایسه با حیواناتی چون کاسکو
که با دیدن صاحب خود اسم او را صدا میزند و یک سگ که با دیدن صاحب خود به سمت او می دود
و از دیدن صاحب خود ابراز شادی می کند. همستر ها در این گونه ابراز احساسات نسبت به صاحب
خود قدرت کمتری دارند. البته موش همستر نیز تربیت پذیرند. مثلاً اینکه همستر با دیدن صاحب خود
به روی دو پا بایستند و یا روی دو پا به سمت عقب حرکت کنند.

۳٫ از دیگر معایب نگهداری همستر در جایگاه یک حیوان خانگی این است که اکثر طول روز را به استراحت
و چرت زدن می گذرانند (به دلیل اینکه همستر ها حیواناتی شب زی nocturnal هستند)
که البته این عادت همستر در اسارت و شرایط منزل تا حد کمی دستخوش تغییرات می شود.

حیوانات شب زی یا شب بیدار

راجع به حیوانات شب زی بیشتر بدانید

در تاریکی شب، بیشتر حیوانات به لانه های امن خود پناه می برند، یا محل دنجی برای خوابیدن پیدا می کنند.
اما سایر حیوانات، که به آنها «شب زی» می گوییم، بیدار می شوند و فعالیت خود را آغاز می کنند.
ممکن است آنها برای بقا به دمای خنک شب نیاز داشته باشند، یا ترجیح دهند د
ر تاریکی پنهان شوند و ازدست جانوران شکارچی در امان بمانند.

حیوانات شب زی اغلب چشم ها و گوش های بزرگتری دارند که به کمک آنها راه خود را
در تاریکی پیدا می کنند. قورباغه ها و وزغها باید در هوای خنک باشند تا پوستشان خشک نشود.
آنها در هنگام روز از نور آفتاب دوری می کنند و در شب بسیار فعال می شوند.

پت بوک ـ دو همستر ـ آسمونی