ارسلان قاسمی با ظاهری متفاوت در مطب خانم دندانپزشک!

ارسلان قاسمی بازیگر جوان معروف سینما و تلویزیون ایرانی است که از کودکی وارد دنیای بازیگری شده است.
چندی پیش شایعه ازدواج او با ترلان پروانه در شبکه های اجتماعی مطرح شد که با واکنش هر دو روبرو شد و آن را تکذیب کردند
. ارسلان قاسمی در صفحه اینستاگرامش برای دندانپزشکش تبلیغ کرده است که تصاویری از ان را در ادامه مشاهده می کنید.

عکس های جدید ارسلان قاسمی

ارسلان قاسمی بازیگر کشورمان با انتشار عکس های جدیدی, صفحه شخصی اش را بروز کرد.

این بازیگر ۲۲ ساله با ظاهری جدید و متفاوت به تبلیغ برای دندانپزشکش پرداخته است.

در ادامه عکس های جدید ارسلان قاسمی را مشاهده می کنید.

چهره متفاوت ارسلان قاسمی

ارسلان قاسمی در حال صحبت با دندانپزشکش

بیشتر بدانید:بخشی از  گفت و گو با ارسلان قاسمی

چندتا بچه هستید؟

سه تا بچه هستیم. دوتا خواهر بزرگ تر از خودم دارم و من بچه کوچک خانواده هستم.
خانواده ام همیشه دغدغه و نگرانی کار من را داشتند و همیشه زیر نظر آنها کار کردم و خیلی حواسشان به من بوده.

چه جوری حواسشان به تو بوده که سی و خرده ای کار کردی. یعنی تقریبا زندگی نکردی و فقط کار کردی؟

این تعداد کار در ۱۰ سال بوده. یعنی سالی سه تا چهار کار داشتم.

خب این خیلی زیاد است. حتی برای بازیگر بزرگسال و حرفه ای هم که هیچ درس و مشق و کودکی و بازی و… هم ندارد، زیاد است!

خب اگر من این کارها را نمی کردم، الان نمی توانستم اینجا باشم و مثل یکسری بچه های
دیگر یکی دو تا کار می کردم و بعد فراموش می شدم.
همین الان هم خیلی از این کارهایم دیده نشده یا پربیننده نبوده.

بهاره رهنما من را بازیگر کرد

در خانواده و نزدیکان من کسی اهل بازیگری و هنر و… نبوده به جز یکی از پسردایی های مادرم
که او هم در ایران زندگی نمی کند و از ما دور است. برخلاف اکثر بچه ها که کارشان را از تیزرهای تبلیغاتی
شروع می کنند، بازیگری را از سریال «در چشم باد» شروع کردم. بهاره رهنما که دوست صمیمی و هم کلاسی
دوران کودکی مادرم است مرا به دستیار آقای جعفری جوزانی، کارگردان سریال «در چشم باد»، معرفی کرد
و او هم مرا برای نقش کودکی های پارسا پیروزفر پسندید.
آن موقع هفت سالم بود. تجربه عجیبی بود.

گفتگو با ارسلان قاسمی

به خاطر آن کار سه سال و نیم شمال بودم. برای من که بچه کوچکی بودم و قبلا هم این کار را انجام نداده بودم
و «در چشم باد» هم یک کار سنگین و تاریخی بود، سخت بود. اما شرایطی هم که آقای جوزانی
و آقای کاسه ساز در طول کار فراهم کرده بودند،
خوب بود و از سختی کار کم می کرد. برای اولین بار بود
که این حجم آدم را می دیدم و مجبور بودم با ۳۰، ۴۰ نفر آدم یک جا باشم و زندگی و کار کنم.

استرس داشتم و احساس دلتنگی و غربت می کردم. فقط لطفش به بچه های هم سن و سالم
مثل بیتا توکلی بود که با هم بازی می کردیم و حضورشان نمی گذاشت خیلی متوجه سختی ها شوم.
حتی درس خواندن ما با بچه های عادی فرق داشت. معلمی به اسم آقای رجبی که از فومن به محل استقرار
ما در ماسوله می آمد و به من و بیتا توکلی و پوریا، پسر خانم متخصص، درس می داد.

بعد از فومن برگه امتحانات را می آوردند و از ما امتحان می گرفتند و بعد از فومن برایمان کارنامه صادر می کردند.
ما هم خیلی اذیت می کردیم. هر روز یکی مان بهانه می گرفت و مثلا می گفت خسته ام و سر کلاس نمی روم
و… امیدوارم آقای رجبی هرجا هست از سر اذیت هایی که کردیم، بگذرد.

صفحه اجتماعی ارسلان قاسمی و تماشا