محمد علی نجفی از شهرداری رفت + معرفی سرپرست شهرداری تهران
مظرح شدن استفعای محمد علی نجفی از شهرداری با حواشی زیاد و واکنش های مختلفی همراه شد.
و استفعای محمد علی نجفی در جلسه شورای شهر برای اولین بار تایید نشد و نجفی برای دوم از شهرداری استفعا داد.
و بالاخره در جلسه امروز اعضای شورای شهر با استفعای محمد علی نجفی موافقت شد.
مواففت با استفعای محمد علی نجفی
با رای اکثریت اعضای شورای شهر تهران محمدعلی نجفی شهردار تهران پس از گذشت
هفت ماه و ۲۱ روز از اعضای شورای شهر تهران سرانجام پس از کش و قوسهای فراوان با استعفای دوم
محمدعلی نجفی شهردار تهران موافقت کردند و نجفی با رأی اعضا از ساختمان بهشت رفت. همچنین اعضای شورا با رای اکثریت مکارم معاون وی را به عنوان سرپرست شهرداری انتخاب کردند.
نجفی که در اولین روز از شهریورماه سال گذشته با قرائت سوگندنامه شهردار شانزدهم تهران شده بود،
به دلیل ابتلا به بیماری جدید از سمت خود استعفا داد، هرچند اعضای شورای شهر تهران در پذیرش استعفای
اول نجفی مقاومت کرده و به استعفا رای منفی دادند اما تنها چند ساعت بعد از رد استعفای اول، نجفی مجددا دست به قلم شد و این بار بااشاره به آغاز روند درمانیاش از شورای شهر خواست که اقدامات لازم را برای انتخاب شهردار و یا سرپرست انجام دهند.
همچنین بخوانید: حسینی مکارم سرپرست شهرداری تهران شد
پس از رای گیری اعضای شورای شهر و رفتن نجفی از شهرداری اعضای شورا با رای اکثریت مکارم
معاون وی را به عنوان سرپرست شهرداری انتخاب کردند.
اعضای شورای شهر تهران پس از آنکه به استعفای نجفی رای مثبت دادند، انتخاب سرپرست
در دستور کار اعضای شورای شهر قرار گرفت و محسن هاشمی از اعضا خواست که گزینههای سرپرستی را به هیات رئیسه بدهند.
پس از وصول پیشنهادات محسن هاشمی گفت: تنها دو نفر از اعضای شورای شهر حقانی
را به عنوان سرپرست پیشنهاد داده و مابقی مکارم حسینی معاون شهردار را به عنوان سرپرست
پیشنهاد دادند که بر همین اساس اعضای شورای شهر بین مکارم حسینی و حقانی رای خود را بدهند.
بیشتر بدانید:عباس عبدی: نحوه کنارهگیری نجفی اشتباه بود
هرچند ٧ ماه زمان زیادی برای ارزیابی عملکرد یک مدیر، آن هم در ایران نیست چرا که در اینجا
موانع زیادی برای اتخاذ و اجرای تصمیمات درست و قانونی وجود دارد و فقط مدیران بیمحابا هستند
که پشت آنان به جایی گرم است و میتوانند هر اقدامی کنند و البته اقدامات
آنان جز اینکه در بیشتر موارد اثرات زیانباری داشته باشد واجد خیر و منفعت بلندمدت نیست.
علت استفعای محمد علی نجفی
بنابراین آقای نجفی نیز از این قاعده مستثنی نیستند و باید زمان بیشتری را در شهرداری باشد
تا کارهایی که در این چند ماه انجام داد یا میخواست انجام دهد، قابلارزیابی باشد.
به ویژه پس از یک دوره طولانی از مدیریت به نسبت شبهنظامی بر شهرداری، تغییر این نوع مدیریت، بسیار زمانبر و حتی سخت است.
یکی از شهرداران نواحی شهرداری تهران، تصویر مطلوبی که از نحوه مدیریت کارآمد در شهرداری برای من ترسیم میکرد،
چیزی در حد همان مدیریت نظامی بود و آن را با ویژگیهای مدیریتی و اخلاقی آقای نجفی سازگار نمیدانست.
هرچند بنده با چنین نوع مدیریتی در اداره شهر که باید سراسر مشارکتی باشد موافق نیستم و بهطور قطع،
منش و رفتار مدیریتی آقای نجفی را بر مدیریت اقتدارگرا و نظامی ترجیح میدهم و معتقدم در چارچوبهای اجتماعی جدید،
آن نوع مدیریتهای از بالا و مبتنی بر تحکّم اگر در کوتاهمدت جواب دهد، در میانمدت و بلندمدت
جز رکود و فساد و افزایش هزینهها و کاهش کارایی نتیجه دیگری ندارد.
ولی فراموش نکنیم
عبور از چنان مدیریتی با تداومی ١٣ساله به سوی یک نوع مدیریت شهروندمدار و مشارکتی، به سادگی ممکن نیست
و نیازمند انسجام و حمایتهای گستردهای است. با وجود این و نیز محدودیت زمان، معتقدم که آقای نجفی
در همین چند ماه گامهای خوبی را برداشت، هرچند تحکیم آنها مستلزم برخی از مصوبات قانونی نیز هست.
به ویژه در مورد شهرداریها باید مساله خزانهداری کل را جدی گرفت.
کاری که آقای نجفی در شکل دادن به آن گام بزرگی برداشته است. ولی در نهایت باید از طریق تصویب
قانون به نحوی عمل کرد که واریز درآمدهای شهر به طور کامل و با الزام قانونی به خزانه باشد
و هزینه کردن آن نیز براساس بودجه مصوب سالانه و از هر دو مهمتر وجود نظارت ذیحساب
و دیوان محاسبات مستقل از شهرداری، بر دخل و خرج خزانه شهری است.
رفتن محمد علی نجفی از شهرداری
همچنین کاهش
سهم تهاتر در بودجه شهر تهران که یکی از عوامل مهم فساد بود به علاوه مساله هولوگرام و نیز شفافیت
قراردادهای بالای یک میلیارد تومان را میتوان از مجموعه اقدامات خوب آقای نجفی در برداشتن
گامهای ضد فساد و افزایش کارایی و کاهش هزینهها دانست. البته اداره شهری که سالها با آن شیوه مدیریت شده و
از آن مهمتر اینکه در عمل خزانه آن به نسبت خالی است و بدهی کلان روی دست شهرداری گذاشته شده است
و نیز انتظارات فراوان و صفهای طویل برای حضور در پستهای مدیریتی، کار چندان سادهای نیست و با مشکلات زیادی همراه خواهد بود.
با این وجود و در نهایت میتوان نمره خوب و مثبتی به آقای نجفی داد. ولی این نمره مثبت یک سوی ماجراست.
آنچه که در نیمه اسفند ماه و در پی استعفای ایشان رخ داد نقطه ضعف و منفی است.
به دو دلیل مشخصی این ادعا صورت میگیرد. اول اینکه اسفندماه، مطلقا زمان مناسبی برای استعفا از شهرداری نیست.
اسفند از یکسو مراجعه پیمانکاران برای دریافت طلبهایشان است و از سوی دیگر ماه درخواست
جواز ساختوساز است تا دچار افزایش قیمت سال بعد نشوند و این برای اسفند به معنای بهار درآمد شهرداری نیز هست.
به علاوه فعالیتهای پیش از نوروز و در تعطیلات
نیز موجب افزایش جنب و جوش شهری و به تبع آن شهرداری میشود و نباید در این ماه استعفا داده میشد، مگر آنکه یک اتفاق ویژه رخ میداد که ظاهرا چنین نیست زیرا از آن زمان تاکنون ایشان به کار خودشان مشغول بودهاند. علت بعدی برخورد ضعیف با این پدیده بود. اگر به هر دلیلی باید استعفا داده میشد، این نحوه اطلاعرسانی (در واقع اطلاعنرسانی) شایسته اصلاحطلبان نبود. هنوز هم در این مساله دقیق برخورد نمیشود.
ایسنا و روزنامه اعتماد