جمعه, ۱۰ فروردین , ۱۴۰۳
درخواست تبلیغات

تصاویر دیدنی و شگفت انگیز از بند بازی یک زن جوان در رشت

تاریخ نشر :شنبه 05 مه 2018 اشتراک:
بندبازی در رشت اخبار گوناگون
در استان گیلان شهرستان رودبار جشنواره بازی های بومی برگزار شد که یک زن در این مراسم بندبازی کرد در ادامه عکس های بند بازی را مشاهده کنید

بندبازی فعالیت و ورزشی است که با تعادل انجام می شود و بند باز بر روی
طناب آهنی که سفت بسته شده است راه می رود در استان گیلان شهرستان
رودبار جشنواره بازی های بومی برگزار شد که یک خانم در این جشنواره شرکت کرد
در ادامه عکس های جشنواره بندبازی در رشت را مشاهده کنید.

بندبازی در رشت

جشنواره بازی های بومی و محلی روز پنج‌شنبه در روستای حلیمه جان از توابع
شهرستان رودبار استان گیلان برگزار شد.در ادامه بندبازی در رشت را ببینید

بندبازی ، بازی و نمایش ورزشی بر روی ریسمان به صورت حرکات دشوار و شگفت انگیز.
درست دانسته نیست که این بازی نخستین بار در چه زمانی و در کدام سرزمین مرسوم شده ،
اما ظاهراً در رواج آن از دیرباز، به عنوان پرطرفدارترین نمایش در نقاط مختلف جهان ، جای گفتگو نیست .
پس از سقوط امپراتوری روم در ۴۷۴ میلادی و آغاز قرون وسطی و تسلّط کلیسا بر نهادهای حکومتی
و اخلاقی و ممنوع شدن نمایشهای رومی که به متروک ماندن تماشاخانه ها انجامید،
بندبازی از جمله نمایشهایی بود که ، برخلاف خواست کلیسا و به سبب پذیرش
عامه ، در خیابانها و میادین مردم را سرگرم می کرد.در ادامه عکس بندبازی در رشت را ببینید

بندبازی در رشتجشنواره بازی های بومی در استان گیلان

فیتز جرالد سابقه بندبازی در خاور دور را به قرن هشتم / چهاردهم (آغاز فرمانروایی سلسله مینگ در چین ) می رساند.
بندبازان چینی با همراهی نوازندگان ، که در نمایشهای چینی نقش مهمّی دارند، روی بند، رقصهای سریع و سختی
انجام می دادند. کمترین اشتباه نوازندگان می توانست پیامدهای ناگواری به بار آورد؛ زیرا هنرپیشگان که در فواصل
کوتاه نیزه های بلندی را می چرخاندند و معلّق می زدند، دچار سرگیجه و سردرگمی می شدند .

رایج شدن بندبازی در سرزمین های اسلامی

در میان سرزمینهای اسلامی ، در آسیای صغیر، همزمان با خلافت عثمانی ، بندبازی رواج بسیار یافت .
در آنجا به بندبازان «جانباز» یا «پهلوان » و یا «رسن باز» می گفتند و سلاطین آل عثمان توجه شایانی
به این نمایش نشان می دادند و اغلب اجتماعات و جشنهای آنان ،
بویژه جشنهای ختنه سوران شاهزادگان ، با بندبازی همراه بود.

بندبازی در رشتبندبازی یک زن در رشت

بندبازان کارهای شگفت آوری انجام می دادند؛ مثلاً روی طناب ، در حال تیراندازی و گاه
با چشمان بسته می دویدند و گاهی نیز با موهای سرشان از طناب بالایی آویزان می شدند و بدون اینکه
پایشان به بند زیرین برسد، بسرعت سُر می خوردند . قدیمترین اشاره به اجرای این نمایش در قلمرو عثمانیان
به ۸۶۱ می رسد. در قرن دوازدهم ، این بازی چندان اهمیّت یافت که برای بندبازان سرپرست یا «سرچشمه »
تعیین شد . «رسن بازان » در برخی مناطق ، با شرکت در مسابقات ادواری ، می توانستند به مرتبه «جهابذه » یا «جهبذ»ها ارتقا یابند.

قدیمترین اشاره به این بازی در ایران باستان در «خسرو قبادان و ریدک وی » آمده که از «دیرک رسن بازی »
و «داربازی » سخن رفته است . ظاهراً با توجه به اینکه در متن مزبور پیش از این دو واژه ، نام سازهایی چون
تنبور و دمبلک ( دمبک / تنبک ) آمده ، و در یکی دو بند پیشتر از آن نیز خسرو از ریدک درباره بهترین خنیاگران
پرسیده ، اون والا و معین این دو کلمه را نام دو ساز پنداشته اند؛ در حالی که خنیاگر منحصراً به معنای نوازنده
یا خواننده نیست ، بلکه آن را می توان مرادف رامشگر و اعمّ از بازیگر و نوازنده گرفت . افزون بر این ، نام سازها
در این متن با کلمه سُرای = نوازنده  ترکیب شده ، اما سایر کلمات همانند رسن بازی با واچیک (= بازی ) همراه گردیده اند.

 

بندبازی در رشتبازی های بومی

معنی بند بازی در لغت نامه دهخدا

دهخدا نیز دارباز را به معنی ریسمان باز و بندباز نوشته است (ذیل «دارباز»، «ریسمان باز»).
پس مراد از دیرک رسن بازی و داربازی در این متن همان بندبازی است .

بندبازی در رشتبندبازی در رشت توسط یک زن

در متون کهن نظم و نثر فارسی ، به بندبازی و سابقه آن در ایران اشاره ای نشده است .
در نمونه ای که دهخدا (ذیل «بندبازی ») دیوان سوزنی سمرقندی (قرن ششم ) استشهاد
کرده (کند همتّش را همی بندبازی ) ظاهراً بند، مضافِ بازی است نه جزء اول واژه مرکّب بندبازی .
با این حال ، استعمال کلمه معادل بندبازی ، یعنی «رسن بازی » و مشتقّات آن نظیر «رسن باز»
در اشعار شاعران سده های پنجم و ششم به چشم می خورد. در این اشعار البته به چند و چون این بازی اشاره نشده است ،

بندبازی در رشتجشنواره بازی های بومی و محلی

اما در قرون متأخرتر، سیاحان خارجی که بارها به ایران سفر کرده اند، گزارشهای متعدد و نسبتاً دقیقی
از برخی نمایشهای بندبازی در عصر صفوی در سفرنامه های خود فراهم آورده اند که از مهارت فراوان
بندبازان ایرانی و تنوع نمایشهای آنان حکایت می کند. به علت کارهای عجیب و غریب بندبازان ،
سیاحان خارجی گاه از آنان با عنوان «شعبده باز» یاد کرده و ایشان را از همتایان فرنگیشان ماهرتر دانسته اند .

بندبازی در رشتبندبازی یک زن

معمولترین شکل بازی آن بود که بندبازان دو سرِ طناب را به سرِ دو چوب واقع در وسط میدان بازی می بستند
و بر روی طناب راه می رفتند. گاه نیز یک سر طناب را به نقطه ای مرتفعتر مانند برج ، مناره یا بامهای بلند
می بستند. سپس بندباز با چابکی هر چه تمامتر از طناب بالا می رفت و برمی گشت . بندباز برای حفظ تعادل
بر روی بند اغلب چوبی =  چوب موازنه  را افقی در دست می گرفت ؛ گاهی نیز شخصی
به نام «یالانچی » = دروغگو مقلد در زیر بند اداهای مضحک در می آورد.

جام جم و آسمونی

گردآوری:
اخبار مرتبط:
فیلم پرشین وی
آرون گروپ
آرون گروپس