عباس غزالی :جشنواره فجر تبدیل به شوی لباس شده!
عباس غزالی گفت: متاسفانه یکی از دلایلی که وقتی فیلم در جشنواره ندارم در آن نیز حاضر نمی شوم
این است که می بینم جشنواره فیلم فجر تبدیل به شوی لباس شده و فکر میکنم که عکاسی و فیگور گرفتنها جایش حداقل در جشنواره فجر نیست.
گفتگو با عباس غزالی
عباس غزالی که برای بازی در فیلم «اعترافات ذهن خطرناک من» نامزد دریافت سیمرغ بلورین
جشنواره فیلم فجر شده است، درباره این جشنواره و مسائل دیگر صحبت کرده است که بخشهایی از آن را میخوانیم.
چرا در جشنواره فیلم فجر حضور پیدا نمی کنید؟ آیا عباس غزالی به عنوان بازیگر این کشور
که مخاطبان و طرفداران زیادی دارد با معتبرترین رویداد کشورش مشکلی دارد؟
متاسفانه یکی از دلایلی که وقتی فیلم در جشنواره ندارم در آن نیز حاضر نمی شوم این است
که می بینم جشنواره فیلم فجر تبدیل به شوی لباس شده و فکر می کنم که عکاسی و فیگور
گرفتنها جایش حداقل در جشنواره فجر نیست. خیلی ها این جشنواره را با جاهای دیگر اشتباهی
گرفته اند. من فکر می کنم ایراد از آنها نیست بلکه یک مقداری فضا را به شکل فنی پیش نمی برند.
راهکارهای شما برای ارتقاء و پیشرفت جشنواره فیلم فجر چیست؟
الان جشنواره های معتبر دنیا که فرش قرمز دارند برای جشنواره های ما الگو شده اند
اما به نظر من قبل از این موارد باید نظم و انضباط یاد گرفته شود، باید از نظر فنی خود را آنقدر بارور کنند
که از نظر کارشناسی همه چیز درست باشد و عکس گرفتن هم قبل از فیلم سر جای خود باشد
نه اینکه در سالن نشست خبری به جای توجه به موضوعات تخصیصی به فیگورهایمان فکر کنیم.
وقتی همه چیز سرجایش نیست در برگزاری این جشنواره، عکس گرفتن لوث می شود
و آدم شبهه در ذهنش ایجاد می شود که می خواهند مشهور شوند، فیگور بگیرند و سوژه عکاسان شوند.
در گذشته شاهد چنین مواردی نبودیم. نمونه بارز آن پیشکسوتانی هستند
که امروز در سینمای ایران حضور دارند و هر کدام وزنه ای برای سینمای ایران هستند.
چه تفاوتی بین نسل گذشته و امروز بازیگری وجود دارد؟
فکر می کنم تفاوتی که پیشکسوتان سینما و تلویزیون با جوانان امروزی دارند در همین است.
من خودم همیشه با افتخار از پیشکسوتان یاد می کنم از استاد نصیریان تا استاد پرستویی
و مهدی هاشمی. چه عاملی باعث شده که آنقدر در اوج بمانند. من فکر می کنم
برای پیشکسوتان اصل ماجرا مهم است نه حاشیه اما متاسفانه خیلی ها حاشیه برایشان مهمتر از اصل هنر است.
نظر عباس غزالی درباره فضای مجازی
حضور و اظهارات هنرمندان در فضای مجازی را قبول دارید؟ چرا چنین وضعیتی وجود دارد و باید در این باره چه کرد؟
فضای مجازی زندگی همه را دربرگرفته و ما نیز از آن مستثناء نیستیم
. اینکه هنرمند در وهله اول یک شهروند است و با مردم فرقی ندارد شکی نیست
اما اینکه حکم صادر کند به نظر من وظیفه نه هنرمند و نه هیچکس دیگری نیست
بلکه به نظر من سوءاستفاده کردن از فضای مجازی است. فضای مجازی برای بیان نظرات است
نه برای تخریب بلکه باید مثبت و کارساز باشد، در این حالت هیچ ایرادی ندارد
و هنرمند هم به واسطه اینکه خودش و صفحاتش در معرض دید است باید خیلی
دقیق و بدون حاشیه پیش برود چون مطمئنم خیلی ها از هنرمندان تبعیت می کنند.
این دیدگاه که با ورود به روز جدید یک پست جدید منتشر کرد درست نیست.
نظرتان درباره صحبت های لیلا حاتمی در جشنواره برلین چیست؟
صحبت های لیلا حاتمی را به شکل کامل نشنیدم و از صفحات مجازی دیدم،
من در مورد اظهارات او نظر خاصی ندارم. همیشه تلاشم این بوده از عزت، احترام و آبرویی
که خداوند به من عطا کرده به خوبی نگهداری کنم. از این امتیاز و اعتباری
که مخاطب با دیدن من به من داده است بسیار برای من مقدس و قابل احترام است و آرزویم پاسخ به این اعتماد است.
درباره عباس غزالی بیشتر بدانید:
عباس غزالی یکی از معدود بازیگران جوانی است که از سطح نقش عبور میکند
و به آن لایههای مختلفی میدهد تا تماشاگر، از نوسان هیجانات او لذت ببرد. برای جوان
هنرمند و آیندهدار هنر ما اتفاقهای خوبی افتاده؛ در زمینه کاری که اولین فیلم سینماییاش
«اعترافات ذهن خطرناک من» اکران شده و در زندگی شخصی هم از دنیای تجرد خداحافظی کرده است.
چند ماهی است که متاهل شدهام و البته همسرم در شاخه دیگری از هنر قدم برمیدارند
و معمار هستند. شاید به نوعی ازدواج دومین نقطه عطفی در زندگیام باشد که مرا بزرگتر
هم کرده است و از این اتفاق احساس خوبی دارم. راستش به نظرم علیرغم این تفکر
که جا افتاده بین همکاران که به قول شما آنهایی که دم به تله دادهاند با توقف یا کندی پیشرفت کاری روبهرو میشوند اصلا اینطور نیست.
ازدواج عباس غزالی
من هم تا یکی، دو سال پیش به همین صورت فکر میکردم اما بعد فرمول نگاهم را در زندگی تغییر دادم.
نگاهم این است که همیشه میشود از شکل دیگری هم به ماجراها نگاه کرد. خواندن چند کتاب
باعث شد تا نگرشم نسبت به مسائل عوض شود. به رفقایم و همه کسانی که این مصاحبه
را میخوانند هم توصیه میکنم نگرش خود را نسبت به مسائل عوض کنند؛ نه اینکه حالا الزاما
بروند و ازدواج کنند اما یاد بگیرند طور دیگری هم میشود به ماجراها نگاه کرد.
درست است که ازدواج و زن گرفتن یک نوع انتخاب است اما قطعا بسیار متفاوت از خریدن مثلا
یک پفک است. چیزی نیست که بگویی الان خیلی خوب است و بعد بگویی رهایش میکنم
و نمیخواهم. برای همین نیاز داشتم تحقیق کنم، فکرم را تغییر بدهم، مطالعه کنم و درست
و دقیق تصمیم بگیرم. الان هم میگویم که انتخابم بسیار درست بوده و همسرم به رغم
آنکه در کار ما نیست اما مشوق من است و وضعیت بسیار سخت و عجیب بازیگری را درک میکند. همیشه هم به کارم نگاه کارشناسانه دارد. معتقدم که او میتواند همیشه یار و یاور من بماند و درک بالایی که از نوع کارم دارد و زندگی غیرنرمالی که یک بازیگر ممکن است داشته باشد، مهمترین ملاکی است که در او دیدم.
میزان و مجله زندگی ایده آل