درباره قالی بولوردی چه میدانید؟
قالی بولوردی
قالی بولوردی , ساکنان ده بولوردی از تیره ابوالوردی ایل اینالو (از ایلات خمسه) هستند که در زمان فرمانروایی مغولان,
از ترکستان به فارس آمده است. علیرغم پیوند و رفت و آمد و روابطی که معمولا میان افراد یک ,
برقرار است و علیرغم آنکه همه گروههای طایفه ابوالوردی سنت قالی بافی دیرینه دارند
و به تبع آن مبادله نقش و نگارها، دست بافتههای ابوالوردی باغ اناری یا شیرازی کاملا از بافتههای ,
سایر گروههای ابوالوردی متمایز است. بنابراین نام «بوالوردی» یکسره
و علی الاطلاق برای قالیچههایی که در دهکده ابوالوردی شیراز بافته شده به کار میرود.
ساختار
دستگاههای بافندگی، مانند دیگر مناطق روستایی و ایل نشین، افقی و زمینی است.
جملگی قالیها تمام پشم است، یعنی اینکه علاوه بر گوشت قالی، تار و پود و به اصطلاح «چله» و «ریشه» همه از پشم.
جز آنکه گاه در ردیفهای پود سه ردیف در میان یک رشته نخ میگذرانند برای استحکام و دوام بیشتر.
قالیچههای بولوردی پر گوشت و بسیار سفت و تنگ است و گرهها بسیار نازک و چسبیده به هم.
همینها سبب می شود که تا کردن از پشت دشوار باشد و گاه موجب شکنندگی و ترکیدن
و به زبان خودشان «پکیدن» قالی شود.
اسلوب گره زنی «ترکی باف» است و به طور معمول در هر ده سانتیمتر طول,
بیشتر از شصت و پنج رج بافته نمیشود (۶۵*۶۵ در هر ده سانتیمتر مربع).
بنابراین قالیچههای بولوردی کمتر ریزباف و بیشتر نیمه ریزباف است. در بولوردیهای اصیلی که تا چند سال پیش,
بافته می شد درشت تر از ۴۵ رج در ده سانتیمتر دیده نشده است.
در بولوردی های جدید که همگی درشت بافت است، این مقدار به ۳۵ رج و ۳۰ رج هم رسیده است.
آشنایی با قالی بولوردی
طرحهای رایج قالی بولوردی
نقشهایی که منحصر به قالیچه بولوردی و خاص آن است و در هیچ قالی دیگری به این صورت و کیفیت دیده نمیشود
و اگر هم بشود با اطمینان میتوان گفت که در سالهای اخیر
از نقشهای بولوردی تقلید شده است مشتمل است بر:
ترنج بولوردی
درخت بولوردی
حاشیه لوزی
حاشیه دسته گلی
برگ رزی یا چناری
نقش لاله ای
نقش سه لوزی
نقش گل مرغی
رنگ بندی و رنگرزی
تا حدود چهل سال پیش، تمام گیاهی و طبیعی بوده و از گیاهان کوهی، به ویژه روناس و جاشیر ,
و از پوست انار و گردو و برگ مو، به دست میآمده.
اندک اندک رنگهای شیمیایی ناپایدار (آنیلین Aniline) که آسان و ارزان به دست میآید به کار گرفته شد.
اما نسبت کاربرد رنگهای شیمیایی و گیاهی تا بیست سال پیش هرگز از ۱۰ درصد تجاوز نمیکرد
و رنگهای گیاهی دست کم ۹۰ درصد از رنگهای قالی بولوردی اصیل را تشکیل میداد.
پارهای از رنگها مانند خاکستری و شتری، نیز به همان رنگ طبیعی و اولیه پشم و بدون رنگرزی، به کار میرفتند.
از ویژگیهای رنگ آمیزی بولوردی قدیم، به کار نبردن قرمز زنده و سرخ رنگ است که در همه نقاط ایران ,
از قرمز دانه یا رنگهای شیمیایی به دست میآید و نیز محدودیت رنگهای هر قالی ,
که در رنگارنگترین قالیهای بولوردی از دوازده رنگ تجاوز نمیکند.
ابعاد
اندازهها در قالی بولوردی بیشتر یک ذرع و یک ذرع و نیم و دو ذرع است. قالیچههای بیشتر از چهار متر مربع ,
کمیاب و بیشتر از شش متر کمیابتر است.
هزارویک بوم