مهدی جاوید آقای گل از زندگی خصوصیش میگوید | در فوتسال حالش خوش نیست

مهدی جاوید

مهدی جاوید یکی از ستاره های حال حاضر فوتسال ایران که از ارکان اصلی موفقیت تیم ملی در جام جهانی
۲۰۱۶ کلمبیا بود و در آخرین دوره لیگ برتر در سال ۹۵ نیز موفق به کسب عنوان آقای گلی و قهرمانی با گیتی پسند اصفهان شد.
جاوید نیز همچون بسیاری از فوتسالی های دیگر از فوتبال وارد فوتسال شده و می‌گوید از این تصمیمش پشیمان نیست.

ملی پوش فوتسال که در ابتدای راه سه هدف برای خود انتخاب کرده بود، تنها یک هدف دست نیافته دیگر دارد و آن هم بازی در فینال جام جهانی است.
جاوید هر چند با شکستن چند رکورد، سال رویایی را با گیتی پسند پشت سرگذاشت و به کفش طلای مسابقات رسید اما برخی اتفاقات باعث شده تا در بهترین دوران ورزشی اش بگوید حالش خوب نیست.

گفت و گوی کامل با مهدی جاوید را در ادامه می خوانیم

*ابتدا بگو از چه زمانی پا به توپ شدی و از اول فوتسالیست بودی؟

ما در خیابان رسالت مشهد که منطقه
ای در جنوب مشهد محسوب می شود، زندگی می کردیم.
وضعیت مالی خانواده نیز متوسط بود.
پدرم نظامی بود و زندگی متوسطی داشتیم.
خدارا شاکرم پدرم هیچ گاه مرا برای درس‌خواندن زور نکرد با این که یک فرد نظامی بود اما اصلاً در زمینه ورزش اجبارمان نمی کرد.

با اینکه در محله خودمان خانواده‌های بسیاری به دلیل مشکلات مالی مخالف حضور فرزندانشان در فوتبال بودند.
من از ۶ سالگی در زمین های خاکی مشهد بازی می‌کردم و بازی‌ام نیز طوری بود که همه مرا با
دست نشان می‌دادند.

سپس در سال ۷۹ وارد تیم نوجوانان دهداری شدم و حسین بادامکی یکی از مربیان ما بود.
دهداری تیم بازیکن‌سازی است که بازیکنان از آنجا به ابومسلم تزریق می‌شوند.
بعد از آن به تیم شهرداری مشهد رفتم و سپس از سال ۸۵ وارد فوتسال شدم.

*چه شد که فوتبال را رها کرده و به فوتسال آمدی؟

زمانی که در رده جوانان شهرداری مشهد توپ می‌زدم، یک روز حمید بی غم که سرمربی تیم امیدهای علم و
ادب بود، به من گفت بیا در تمرینات فوتسال جوانان ما شرکت کن.
آن موقع آقای حسین شمس سرمربی تیم بزرگسالان بود.
در ابتدا خیلی مقاومت کردم چون اصلاً فوتسال را دوست نداشتم؛ در فوتبال شرایط بسیار خوبی داشتم و خودم را در پیراهن تیم ملی می‌دیدم.

زمانی که وارد فوتسال شدم، یکی از مربیان فوتبالم گفت در حق خودت ظلم می‌کنی.
اما الان که به آن موقع فکر می‌کنم از شرایطم راضی ام.

زمانی که شمس را از نزدیک دیدم، در آن لحظه از فوتسال خوشم آمد، چون او را همیشه در تلویزیون می دیدم و به یاد موفقیت های فوتسال افتادم

عکس مهدی جاوید

*پس با چه انگیزه‌ای وارد فوتسال شدی؟

حمید بی غم خیلی اصرار زیادی کرد و من ابتدا دنبال این بودم تا در یک تیم نظامی فوتبال بازی کنم.
بی غم گفت تنها یک جلسه با تیمشان تمرین کنم و اگر دوست نداشتم دیگر نروم.
یادم می‌آید زمانی که در اولین جلسه تمرین شرکت کردم، سرپرست تیم جلو آمد و گفت حسین شمس بازی‌ات را پسندیده و از فردا می‌توانی در تامین بزرگسالان شرکت کنی.

زمانی که شمس را از نزدیک دیدم، در آن لحظه از فوتسال خوشم آمد چون او را همیشه در تلویزیون
می دیدم و به یاد موفقیت های فوتسال افتادم؛ کنجکاو شدم تا چند جلسه در فوتسال زیر نظر شمس کار کنم.
ابتدا با بزرگسالان تمرین می کردم و در سوپر لیگ استان به همراه تیم جوانان به میدان می‌رفتم.

بعد از دو سه ماه، شمس مرا را بازی داد و با تیم بزرگسالان علم و ادب جلوی استقلال، پگاه و چند تیم دیگر بازی کردم؛ اما در نیم فصل دوم جدا شدم چون باید به خدمت سربازی می‌رفتم.

شمس گفت می توانم کاری کنم تا خدمت سربازی ات را به تعویق بیاندازیم اما خودم تصمیم گرفته بودم زودتر
به خدمت بروم؛ چون در خودم این را می‌دیدم که اگر بعد از دوسال برگردم، دوباره می‌توانم راهم را ادامه دهم و به هدفم برسم.

گفتگو با مهدی جاوید

*خدمت سربازی ات در کجا بود؟

خدمتم در بیرجند بود؛ آنجا نیز به ورزش اهمیت زیادی می دادند و تیمشان در لیگ دسته ۳ فوتبال بازی می‌کرد.
به همین دلیل دوباره وارد فوتبال شدم و خوشحال بودم.
در بازی ارتش‌ها، قهرمان شدیم و برای تیم نیروی زمینی ارتش که در لیگ یک بازی می‌کرد، انتخاب شدم اما فرمانده پادگان اجازه خروج از تیم را به من نداد و گفت باید برای خودمان بازی کنی.

از مس سرچشمه و مس رفسنجان هم پیشنهاد داشتم اما زمانی که خدمتم تمام شد، باید به علم و ادب
برمی گشتم چون هنوز قراردادم با این تیم تمام نشده بود.

بنابراین مجبور شدم دوباره به فوتسال برگردم و هر کاری کردم از علم و ادب رضایتنامه بگیرم و به فوتبال بروم نشد که نشد.
به همین دلیل برگشتم و از سال ۸۷ تا الان در فوتسال ماندنی شده ام.

*در تمام مدت خدمت فوتبال بازی کردی و به فوتسال بازگشتی سخت نبود؟

بله؛ ۱۸ ماه در دوران خدمت سربازی، فوتبال بازی کرده و از فضای فوتسال دور شده بودم اما
حمید شاندیزی مرا همه‌جوره حمایت کرد.
روزهای سختی داشتم و نزدیک مسابقات وارد تیم شدم.
آن موقع علی پازوکی سرمربی علم و ادب بود و در هفته پنجم برکنار شد و مرحوم عدالتخواه هدایت علم و ادب را به عهده گرفت.

در ادامه نیز حمید شاندیزی سرمربی شد و تیم را از سقوط نجات داد.
من هم با زدن گل‌های حساس، توانستم به تیم کمک کنم.
با این حال موفقیت خودم در فوتسال را مدیون شاندیزی هستم چون زمانی که شرایط خوبی نداشتم همیشه به من
روحیه می‌داد و می‌گفت توانایی‌اش را داری تا بهترین بازیکن ایران شوی.

او ۱۰ سال پیش، امروز مرا می‌دید و من هم همیشه از او مشورت می گیرم چون مدیونش هستم.

مهدی جاوید و همسرش

*بازیکنان زیادی مثل محمد طاهری، مصطفی طیبی و حسین طیبی از فوتبال وارد فوتسال شدند و بعضی هایشان از این کار پشیمان هستند. تو چطور؟
در جایگاهی که هستم پشیمان نیستم.
شاید اگر فوتبالم را ادامه می‌دادم با یک مصدومیت، همه چیز تمام می شد.
کسی نمی داند خیر من در چه بوده است؟ من از ۶ سالگی به فکر پیراهن تیم ملی بودم و الان که به آن رسیده ام، خوشحالم.

*عکسی قدیمی وجود دارد که نشان می دهد در کنار بازیکنانی مثل حسین طیبی، مصطفی طیبی، ابراهیم حاجتی و ناصر عجم در ۱۵ سالگی هم بازی بودی. این عکس از این جهت که چند سال بعد، همگی در تیم ملی و تیم های سطح اول لیگ بازی کردید، بسیار عجیب است.

آن تیم برای ماه رمضان بود که دور هم جمع می‌شدیم و همیشه هم در مشهد قهرمانی را به دست می‌آوردیم.
به هر حال با این بازیکنان بچه محل بودیم و این اتفاق در همه رشته‌ها وجود دارد.
مسیر ما هم یکی بود و اولین نفری که از آن جمع وارد فوتسال شد، مصطفی طیبی بود.
همچنین دو ماه بعد از اینکه من به تیم بزرگسالان آمدم، حسین طیبی وارد تیم جوانان شد.

علم و ادب باعث شد این اتفاق برای نسل ما بیفتد و این باشگاه بازیکنان خوبی را به فوتسال معرفی کرد.
زمانی که علم و ادب محبوب شده بود با فوتبال مشهد برابری می‌کرد.
همین الان هم فوتسال طرفداران زیادی در مشهد دارد اما زمان ما همه درگیر فوتبال چمنی بودند.

مصاحبه مهدی جاوید

*مشهدی‌ها از تو به دلیل بازی نکردن برای تیم شهرت (فرش آرای مشهد) انتقاد می‌کنند.

اینطور نیست.
من بازی‌های زیادی برای مشهد کرده‌ام و با علم و ادب روزهای خوبی داشتم.
حتی سالی که شاندیزی سرمربی علم و ادب بود، یک روز با من و ابراهیم حاجتی جلسه گذاشت و گفت امسال پول نداریم و اگر از تیم جدا شوید، نمی توانیم بازیکن دیگری بگیریم.
همان جا با شاندیزی دست دادیم و گفتیم امسال برایتان مجانی بازی می‌کنیم.

من، ابراهیم حاجتی و ناصر عجم ماندیم و مجانی برای علم و ادب مشهد بازی کردیم.
واقعاً ارزشش را داشت چون چیزهای زیادی از شاندیزی یاد گرفته بودیم و این کمترین کاری بود که می توانستیم برایش انجام دهیم.
همچنین آن سال یکی از بهترین رتبه های علم و ادب را به دست آوردیم؛ در حالی که همه بازیکنان،
جوان بودند.

بنابراین برای فوتسال مشهد کم نگذاشته ام.
فرش آرا هم سالی که فولادماهان منحل شده بود، دو سه روز قبل از بازی ها پیشنهاد داد.
آن موقع از شهید منصوری هم پیشنهاد داشتم.

در مذاکره با فرش آرا به توافق مالی نرسیدم و به منصوری قرچک رفتم.
از شرایطم بسیار راضی بودم و آن سال، مصطفی طیبی، محمد طاهری و حمید احمدی هم به منصوری آمدند.
سال بعدش دوباره از فرش آرا پیشنهاد شد اما باز هم بر سر مبلغ به توافق نرسیدیم و به گیتی پسند رفتم و چهار سال در گیتی‌پسند ماندم.

آمارم در گیتی پسند فوق العاده بود.
هر سال بهتر از سال قبل بودم و در چهار سالی که برای گیتی پسند بازی کردم، در پایان هر سال ۵۰ درصد از گل ها و پاس گل‌ها متعلق به من بود.

بازی مهدی جاوید

*در طی این چهار سال، کدام فصل را بهترین فصل به لحاظ عملکرد خودت می دانی؟
نمی‌توانم بگویم کدام سال
بهترین سالم بود چون هر سال تلخی و شیرینی‌های خودش داشته است.
اهل تعریف از خود نیستم اما در مجموع آمار فوق‌العاده‌ای در گیتی پسند از خودم به جای گذاشتم.
هر سال بهتر از سال قبل بودم و در چهار سالی که برای گیتی پسند بازی کردم، در پایان هر سال ۵۰ درصد از گل‌ها و پاس گل‌ها متعلق به من بود.

سال اول که رکورد را زدم، با خودم گفتم مگر می‌توانی سال آینده هم این عملکرد را داشته باشی؟ اما
خدا را شکر، چهار سال است که این کار را می‌کنم.
هرچند ثبت این رکورد بسیار سخت بود اما تکرارش سخت‌تر است.
همیشه اولین منتقد خودم هستم و این موضوع در کارم کمک بسیاری می کند.

به همین دلیل است که طی چهارسالی که در گیتی پسند بازی کردم، بالای ۲۰۰ گل زده‌ام و پاس گل داده‌ام.

زندگی مهدی جاوید

*بازی‌های خوبت از فولاد ماهان آغاز شد اما چرا نام مهدی جاوید به تازگی بیشتر شنیده می شود؟

بله از سالی که فولاد ماهان بودم روند رو به رشدی را آغاز کردم اما چون فوتسال پخش نمی‌شود، کارم دیده نشد.
بازیکنان مطرح که در جام جهانی ۲۰۰۸ بازی کرده بودند، بیشتر دیده شدند اما دیده شدن خود من از جام
ملت‌های ۲۰۱۶ شروع شد.
در جام ملت‌های ۲۰۱۲ در کنار بزرگانی مثل وحید شمسایی و مصطفی نظری بودم و زمان زیادی هم نتوانستم به میدان بروم.

بعد از آن نمی‌دانم چرا به جام جهانی ۲۰۱۲ دعوت نشدم.
این یکی از بزرگترین‌ سوال‌های زندگی‌ام است.
یادم نمی‌رود در فرودگاه که بودم و یک روز به اعزام تیم مانده بود، تماس گرفتند و گفتند در لیست نهایی جایی ندارم.
یک باره فشارم افتاد و در فرودگاه از حال رفتم.

باورم نمی‌شد چون سه سال در اردو بودم و با علی صانعی سرمربی تیم ملی هم رابطه خوبی داشتم.
نمی‌دانم چه اتفاقی افتاد که خط خوردم.
فکر می‌کردم همه چیز برایم تمام شده و می‌خواستم فوتسال را کنار بگذارم.

با خودم می‌گفتم کجای کار کم گذاشتم که خط خوردم اما خدا را شکر با کمک هم‌تیمی‌هایم و تماشاگران پرشور
منصوری قرچک، با قدرت برگشتم و تا پایان فصل هم شرایط خوبی داشتم.
بعد از آن ۴ سال در گیتی‌پسند برای من رویایی گذشت.

تمرینات مهدی جاوید

* سال آخر هم رویایی گذشت؟ در چهار هفته پایانی لیگ غایب بودی و به نظر می رسد چندان هم در گیتی پسند راحت نبودی.

من کار خودم را کرده بودم و می‌دانستم نبودنم تاثیری ندارد.
ممکن بود به خاطر غیبتم اختلاف امتیاز گیتی‌پسند با رقبا کم شود اما باز هم قهرمان می‌شد.
روزی که گفتم نمی‌آیم از تصمیم خودم مطمئن بودم و می‌دانستم عملکرد قابل قبولی داشته‌ام.
بازیکنی بودم که در تمام بازی‌های امسال به جز بازی با فرش‌آرا گل زدم.

گلزنی در ۱۹ بازی آمار عجیب و غریبی نیست؟ تنها در یک بازی گل نزدم که قبل از آن گفته بودم من در این بازی گل نخواهم زد چون روحم به خاطر برخی اتفاقات آزرده شده بود.
یکی از مسئولان باشگاه گیتی پسند گفته بود جاوید، آدم مغروری است.
اما همین آقا قبلا می‌گفت، غرورت را دوست دارم چون من را یاد اریک کانتونا می‌اندازی.

موقعیت مهدی جاوید در لیگ برتر

* تاکنون تنها یک جام فردی به دست آورده‌ای و آن هم آقای گلی لیگ ۹۵ است. دلیلش چیست؟
فلسفه بازی کردن من این است و دوست دارم روزی که خوشحالم دوستانم از من خوشحال‌تر باشند به
همین دلیل کارهای تیمی را به کار فردی ترجیح می‌دهم.
چون زمانی که تنها خوشحال باشم اما اطرافیانم ناراحت باشند آن خوشحالی زهرمارم می‌شود.
آمار من نشان می‌دهد همیشه به دنبال منافع تیمی بوده‌ام و به همین خاطر تاکنون جام‌های فردی به جز آقای گلی لیگ ۹۵ کسب نکرده‌ام.

یکی از مسئولان باشگاه گیتی پسند که رابطه خوبی هم باهم داشتیم گفته بود جاوید، آدم مغروری است.
اما همین آقا قبلا می‌گفت، غرورت را دوست دارم چون من را یاد اریک کانتونا می‌اندازد.
بازیکنی که غرور داشته باشد، حتی نمی‌تواند یک بغل پای ساده به توپ بزند.

من در جام جهانی روی ۱۳ گل تیم ملی تاثیر گذاشتم و بهترین عملکرد آماری را به خودم اختصاص دادم.

* از اینکه با وجود بهترین عملکرد آماری، به عنوان بهترین بازیکن انتخاب نشدی، ناراحت نشدی؟ نه، چرا باید ناراحت شوم؟

البته باید بگویم همه دوست دارند بهترین شوند اما من در کنار بازیکنان دیگر تاثیرگذار بودم و فیفا در
آماری که منتشر کرد، اعلام کرد جزو ۶ بازیکن برتر جام جهانی بودم.
به هر حال در جام جهانی سبک بازی من طوری بود که در خدمت سرمربی تیم ملی و جام فردی را به کسی می‌دهند که گل‌های فردی و حرکات فردی داشته باشد.

عکس مهدی جاوید

*علاقه‌ای به لژیونر شدن نداری یا تا الآن پیشنهادی نداشته‌ای؟
چند پیشنهاد داشتم اما به خاطر خانواده‌ام در گیتی پسند ماندم.
دوست دارم هرجا بازی می‌کنم، وقتی از تمرین به خانه برمی‌گردم در کنار خانواده ام باشم و همین حالم را خوب می کند.
الآن که به تهران آمده‌ام، حال خانواده ام خوب است و خوشحالم.

مطمئنا لژیونر شدن در زمان مجردی، راحت‌تر بود اما همان موقع هم ترجیح دادم در لیگ ایران بازی کنم.
همان سال که چند بازیکن به لیگ روسیه رفتند، من هم پیشنهاد داشتم اما در گیتی پسند ماندم چون لیگ ایران همه چیز دارد.

تکنیک، خلاقیت، سرعت، قدرت و بازیکنان حرفه ای.
حتی به لحاظ مالی هم اگر بخواهیم مقایسه کنیم، لیگ ایران هم سطح با بسیاری از لیگ های خارجی است.

شاید کشورهای عربی در فوتبال، پول خوبی بدهند اما بازیکن فوتسال در کشورهایی
مثل اسپانیا، ایتالیا روسیه، همان پولی را می گیرد که ملی پوشان در ایران دریافت می کنند؛

با این حال خودم، تمام چیزهایی که در فوتبال جستجو می کنم، در ایران به آن می رسم و نیازی به لژیونر شدن نمی بینم.

تیم مهدی جاوید

* در گیتی‌پسند می‌مانی؟
مسئولان باشگاه طی فصل دو بار پیشنهاد تمدید قرارداد دادند اما می‌دانستند دیگر در اصفهان نمی‌مانم.
امسال هم فقط منتظر بودم فصل تمام شود.

از ۴ سال حضورم در اصفهان حتی یک دست لباس هم با خودم نیاوردم و همه را به خیریه بخشیدم.
در مورد گیتی‌پسند صحبت زیاد است و پیش از نوروز در مصاحبه‌ام برخی حرف‌ها را مطرح کردم و دوستان هم جواب دادند.

دیگر علاقه‌ای به ادامه دادن این بحث ندارم اما ممکن است روزی مسائل زیادی را بازگو کنم.
امسال بازی در تیم ستارگان جهان را به خاطر گیتی پسند از دست دادم اما هیچ گاه آن را رسانه‌ای نکردم.

می‌توانستم در بازی ستارگان در کنار بزرگانی مثل شمسایی، فالکائو، گیگز
و مالدینی بازی کنم اما ترجیح دادم به قراردادم با گیتی‌پسند پایبند باشم.

* چرا بازی در تیم ستارگان را رد کردی؟
از لبنان با من تماس گرفته و دعوتم کردند؛ آنها گفتند
باید برای آمدن قول قطعی بدهی اما من بدون اینکه مشورتی با باشگاه کنم، حضورم را کنسل کردم و حتی
موضوع را به رسانه‌ها هم نکشاندم اما برخی دوستان نمک‌نشناس هستند و قدر این چیزها را نمی‌دانند.
هزار و یک حرف پشت سر من می‌زنند.

روبه‌روی من می‌گویند مغرور دوست داشتنی اما پشت سرم می‌گویند مغرور مخرب! برخی حرف‌ها را نگه داشته‌ام تا در آینده مطرح کنم.
یک سری اتفاقات افتاده که رسانه‌ای نکردم.

می‌توانستم در بازی ستارگان در کنار بزرگانی مثل شمسایی، فالکائو، گیگز و مالدینی بازی کنم اما ترجیح دادم به قراردادم
با گیتی‌پسند پایبند باشم.

تصاویر مهدی جاوید

*اما وحید شمسایی هم وسط لیگ به لبنان رفت و در تیم ستارگان بازی کرد.

وحید شمسایی را نمی‌توان با کسی قیاس کرد.
او بازیکن، مدیر و سرپرست تیم است.
آنقدر شخصیت بزرگی دارد که می‌تواند همه این کارها را همزمان انجام دهد.
خیلی از ما فقط می‌توانیم وظیفه خودمان را انجام دهیم اما شمسایی از بالا تا پایین تیم را مدیریت می‌کند.
با این حال تصمیم هایی که می گیرم، تصمیماتی است که به تنهایی آن‌ها را اتخاذ کردم.

* همان سالی که به گیتی پسند رفتی از دبیری هم پیشنهاد داشتی و می‌توانستی قهرمانی را با وحید شمسایی تجربه کنی. از رفتن به گیتی‌پسند پشیمان نیستی؟
هیچ گاه از تصمیم‌هایم پشیمان نمی‌شوم و اگر به عقب برگردم همین راه را
ادامه می‌دهم چون همه چیز را در قهرمانی نمی‌بینم و یک بازیکن را بعدها به تعداد قهرمانی‌اش نمی‌شناسند بلکه او را با کیفیت فنی‌اش به یاد می‌آورند.

بازیکنی هست که هیچ قهرمانی در لیگ به دست نیاورده اما بیش از ۱۰۰ بازی ملی دارد.
بازیکنی هم هست که هیچ گاه پیراهن تیم ملی را به تن نکرده و قهرمانی‌های زیادی در لیگ به دست آورده است.
شاید اگر در چهار هفته پایانی، بازی می‌کردم، رکورد لیگ را می شکستم اما اگر از ابتدای فصل امروز رامی دیدم، اصلاً آرزو می‌کردم، آقای گل نشوم.

آشنایی با مهدی جاوید

*تا هفته های پایانی رکورد عجیبی از گلزنی در لیگ به جای گذاشتی.
به این فکر نمی کردی که رکورد تعداد گل‌های وحید شمسایی در ادوار لیگ را بشکنی؟
اصلاً اگر به این چیزها فکر کنی به آن نمی‌رسی.
شاید چهارسال پیش دوست داشتم آقای گل شوم وچند هفته از لیگ مانده بود و اگر هفت گل می‌زدم، آقای گل می شدم اما نشدم.

این را باید بگویم که امسال هم تیمی هایم خیلی خوب مرا حمایت کردند.
اصغر حسن زاده پاس های گل زیادی به من داد.
شاید اگر در چهار هفته پایانی، بازی می‌کردم، رکورد لیگ را می شکستم اما اگر از ابتدای فصل امروز را می دیدم، اصلاً آرزو می‌کردم، آقای گل نشوم.

*در جشن قهرمانی غایب بودی. از جانب باشگاه گیتی پسند برای شرکت در جشن دعوتی به عمل نیامد؟
اصلا دوست نداشتم به جشن بروم چون
بازیکنی نبودم که دنبال عکس گرفتن با جام باشم.
زمانی که از این تیم خداحافظی کردم، حس اینکه دوباره پیراهن این تیم را بپوشم، اذیتم می‌کرد.
من حرفایم را درمورد گیتی پسند زده ام و اهالی فوتسال خودشان می توانند قضاوت کنند.
افراد زیادی با جام، عکس دارند اما هیچکس در آینده به عکس نگاه نمی‌کند، بلکه رزومه و عملکرد افراد مهم است.

مهدی جاوید ، ملی پوش فوتسال ایران

* برای سال بعد چه برنامه‌ای داری؟
فعلا استراحت می‌کنم چون فوتسال اردیبهشت تازه از خواب بیدار می‌شود.
البته یک پیشنهاد وسوسه‌انگیز از چین داشتم و می‌توانستم برای سه ماه پول خوبی بگیرم.
مبلغ قراردادم در چین بیشتر از یک فصل بازی در لیگ ایران بود.
اگر به چین می‌رفتم لیگ را هم از دست نمی‌دادم.
اما زندگی در این کشور بسیار سخت است.
بنابراین برای سال آینده اولویت اولم ماندن در ایران و بازی در تهران است.

* اگر فوتسالیست نمی‌شدی، به دنبال چه حرفه‌ای می‌رفتی؟
هنر دیگری ندارم اما عاشق کتاب خواندن هستم.
دوست داشتم جایی بودم با هزاران کتاب و روزی یک کتاب می‌خواندم.
زمانی که فرصتم بیشتر بود، صبح‌ها به کتابخانه می‌رفتم و شب بیرون می‌آمدم.
کتاب‌های سیاسی، تاریخی و رمان‌های خارجی را زیاد می‌خواندم.
البته کتاب هنوز هم در اردوها همراهم است.
به هر حال از بچگی دنبال توپ بودیم و حرفه دیگری بلد نیستیم.

مربی گری مهدی جاوید

* به مربی‌گری علاقه داری؟
خیلی دوست دارم و عاشق این هستم تا داشته‌هایم را منتقل کنم.
می‌خواهم اگر مربی‌گری می‌کنم، به بازیکن‌سازی بپردازم و بازیکنی که از زیر دستم به تیم دیگری می‌رود، بگوید ۴ تا نکته از مربی‌ام یاد گرفتم.

اصلا دوست ندارم یک تیم بزرگ دستم باشد و آن را قهرمان کنم.
دوست دارم بازیکنی را از ۲۰ به ۵۰ برسانم نه اینکه بازیکن ۸۰ درصد را به من بدهند؛ اگر قهرمانی هم به دست بیاید می‌گویند با بازیکنان ستاره قهرمان شده‌ای.
نتیجه برایم مهم نیست و دوست دارم چیزی به بازیکنان کم‌تجربه اضافه کنم.

*حداکثر قرارداد فوتسالیست ها چقدر است و بهترین قرارداد خودت مربوط به کدام تیم می شود؟
بهترین قراردادی که به
لحاظ زمان و مبلغ بسته ام، متعلق به بانک بیروت لبنان بود و برای دوماه بازی در این تیم، مبلغ خوبی گرفتم.
اما میانگین قرارداد ملی‌پوشان فوتسال در ایران بین ۱۵۰ تا ۳۰۰ میلیون تومان است.
متاسفانه بازیکنانی هم داریم که بسیار مبلغ کمتری می گیرد و باعث تاسف ماست.

قهرمانی مهدی جاوید

*صمیمی ترین رفیق فوتسالی مهدی جاوید کیست؟
دوستان زیادی در فوتسال دارم اما با طه مرتضوی خاطرات زیادی داشته ام
و به جرات می توانم از او به عنوان بهترین دوستم یاد کنم.
همچنین فرهاد توکلی، بازیکنی است که از بازی او بسیار لذت می برم.
دوست دارم از یک بازیکن دیگر هم نام ببرم و آن حمید احمدی است.
او یک ویژگی فنی بارزی دارد که هیچ کس در دنیا از آن برخوردار نیست؛ احمدی در هیچ جنگ تن به تنی شکست نمی‌خورد و واقعاً فوق العاده است.

در این ده سالی که در لیگ بازی کرده ام، سخت‌ترین مدافع مقابلم حمید احمدی بوده و حتی در بازی
های بین المللی هم مدافعی مثل او ندیدم.
متاسفانه مصدومیت احمدی در جام جهانی باعث شد ما در لحظات حساس نتوانیم از حضورش بهره مند شویم.

الگوی فوتبالی مهدی جاوید

*الگوی فوتبالی و فوتسالی ات چه کسی بوده؟
زمانی که فوتبال بازی می کردم، عاشق دلپیرو بودم اما زمانی که وارد فوتسال شدم، بتائو راس برزیلی را خیلی دوست داشتم.
در ایران هم از نوجوانی، جواد نکونام رو الگوی خودم انتخاب کردم.
به یاد دارم زمانی که در تیم دهداری بازی می کردم، مربی از ما خواست الگوی خودمان را روی کاغذی بنویسیم و من اسم جواد نکونام را نوشتم.

در حالی که بسیاری از هم تیمی هایم اسم خداداد عزیزی، کریم باقری، علی دایی، علی کریمی یا احمدرضا عابدزاده
را می نوشتند و برخی هم اصلا نکونام را نمی شناختند اما به خاطر علاقه شدیدی که به پاس تهران
داشتم، نکونام را به عنوان الگو انتخاب کردم.

چند سال بعد، مربی سابقم در دهداری مرا دید و گفت آن برگه را هنوز یادگاری نگه داشته است.
پس مثل بقیه هواداران فوتبال، پرسپولیس و استقلال را انتخاب نکردی.
نه از همان ابتدا عاشق پاس بودم؛ با اینکه این تیم هم رده استقلال و پرسپولیس بود اما هواداری نداشت.

در خانواده ما، همه یا طرفدار استقلال بودند یا پرسپولیس.
زمانی که پاس می برد، نمی دانستم باید با چه کسی خوشحالی ام را تقسیم کنم و زمانی هم که می باخت نمی دانستم دردم را به چه کسی بگویم.

واقعا از باخت هایش اشکم در می آمد.
همه مرا مسخره می کردند و می گفتند هیچ کس طرفدار پاس نیست.
زمانی که این تیم به همدان رفت، مهرش هم از دل من رفت.

زندگی مهدی جاوید

*سقف آروزهای مهدی جاوید چیست؟
هیچ گاه برای خودم سقفی تعیین نمی کنم و می خواهم هر روز موفق‌تر از
دیروز باشم اما روزی که تصمیم گرفتم از فوتبال به فوتسال بیایم، برای خودم سه هدف انتخاب کردم.
یکی اینکه با رضا حیدریان و وحید شمسایی همبازی شوم؛ چون بازی این دو عزیز را در تلویزیون می دیدم
و عاشق آنها بودم.
به آرزوی اولم رسیدم و در علم و ادب در کنار آقا رضای حیدریان بودم.
در تیم ملی هم این افتخار نصیبم شد تا با وحید شمسایی هم بازی شوم.

اولین اردویی که دعوت شدم، با اسلوونی بازی داشتیم و من اولین گل ملی خودم را با پاس وحید شمسایی زدم.
آرزوی دومم داشتن پیراهن وحید شمسایی و بتائو بود تا در اتاقم آویزان کنم.
پیراهن آقای شمسایی را در گرند پری ۲۰۱۱ و برای بتائو را در گرند پری ۲۰۱۵ گرفتم.
سومین آرزویم نیز تجربه فینال جام جهانی بود.
در کلمبیا که بودیم، با خودم می گفتم آرزوی سومم هم در حال محقق شدن است اما متاسفانه به روسیه
باختیم و به فینال نرسیدیم.

*و صحبت پایانی؟
از شما ممنونم که به فوتسال اهمیت می دهید.
مطمئنا پیشرفت های فوتسال مدیون توجه شما رسانه هاست و من به خاطر تمام زحماتی که می کشید از شما
تشکر می کنم.

ایسنا