هشت سنت غلط ازدواج از نگاه رهبر انقلاب

سنت ازدواج

مهریه سنگین، جهیزیه سنگین، تجملات زیاد، اسراف، خرید از مکان های معروف به گرانی، هتل ها و
سالن های پرخرج، لباس عروس گران قیمت و به رخ کشیدن ثروت ها، هشت سنت غلط در ازدواج است که
در بیانات حضرت آیت الله خامنه ای به آن ها اشاره شده است.

ازدواج آسان

پایگاه اطلاع رسانی دفتر حفظ و نشر آثار حضرت آیت الله العظمی خامنه ای «هشت سنت غلط ازدواج» را از
نگاه رهبر معظم انقلاب منتشر کرد.در این یادداشت به توصیه رهبر معظم انقلاب به همه مردم مبنی بر «آسان کردن
ازدواج»، آمده است:

حضرت آیت الله خامنه ای در سخنرانی ها و مناسبت های مختلف به آسیب شناسی مشکلات فراروی
جوانان برای ازدواج پرداخته اند.
ایشان معتقدند موانع «فرهنگی»، بخش قابل توجهی از این مشکل اجتماعی را به خود اختصاص داده است و جوانان، خانواده
ها و مسئولان مربوط باید در جهت رفع این موانع تلاش کنند.

متن زیر به هشت مورد از این سنت های غلط که مورد تصریح رهبر انقلاب اسلامی قرار گرفته، می پردازد:

مهریه سنگین

– مهریه سنگین مال دوران جاهلیت است.
پیامبر اکرم (صلى الله علیه و آله) آن را منسوخ کرد.
پیامبر (صلى الله علیه و آله) از یک خانواده ی اعیانی است.
خانواده ی پیغمبر (صلى الله علیه و آله)، تقریباً اعیانی ترین خانواده ی قریش بودند.
خود ایشان هم که رئیس و رهبر این جامعه است.
چه اشکالی داشت دختر به آن خوبی که بهترین دختران عالم است و خدای متعال او را «سیده النّساء العالمین»
قرار داد «مِن الاَوّلینَ و الآخِرین»، با بهترین پسرهای عالم که مولای متقیان است می خواهند ازدواج کنند، مهریه ی
ایشان زیاد باشد؟ چرا ایشان آمدند و این مهریه ی کم را قرار دادند که اسمش «مَهر الس ّنَّه» است.(خطبه
عقد ۱۳۷۴/۲/۲۸).

– بعضی خیال می کنند مهریه ی سنگین به حفظ پیوند زناشویی کمک می کند.
این خطاست.
اشتباه است.
اگر خدای ناکرده این زن و شوهر نااهل باشند، مهریه ی سنگین هیچ معجزه ای نمی تواند بکند.(خطبه ی عقد
۱۳۷۵/۵/۱۱).

جهیزیه سنگین

– من گمان می کنم این که در جهیزیه ی حضرت زهرا (علیهاالسلام) این قدر سادگی رعایت شد، این حد
را حفظ کردند.
این یک جنبه ی نمادین داشت.
برای این که بین مردم مبنا و پایه ای باشد برای عمل به آن، تا دچار این مشکلاتی که بر
اثر زیاده روی ها پیش می آید، نشوند.(خطبه عقد ۱۳۷۷/۴/۱۸)- مبادا بروید پول قرض کنید، جهیزیه درست کنید.
مبادا خودتان را به زحمت بیندازید.
مبادا خانواده تان را به زحمت بیندازید.
مبادا خیال کنید که دخترتان اگر جهیزیه اش کمتر از دختر همسایه و قوم و خویش بود، این سرشکستگی است.(خطبه
ی عقد ۱۳۸۱/۳/۲۹۹)

تجملات زیاد

مگر کسانی که با تجمل عروس و داماد می شوند خوشبخت ترند؟ این کارها جز این که
یک عده جوان را، یک عده دختر را حسرت به دل کند و زندگی را بر این ها تلخ نماید،
اگر نتوانستند آن جور آن ها هم عروسی بگیرند تا ابد حسرت به دل بمانند یا اصلاً نتوانند عروسی بگیرند

– تجملات برای یک جامعه، مضر و بد است.
آن کسانی که با تجملات مخالفت می کنند، معنایش این نیست که از لذت ها و خوشی هایش بی اطلاعند،
نه! آن را کاری مضر برای جامعه می دانند.
مثل یک دارو یا خوراکی مضر.
با تجملات زیادی، جامعه زیان می کند.
البته در حد معقول و متداول ایرادی ندارد.
اما وقتی که همین طور مرتب پای رقابت و مسابقه به میان آمد، اصلاً از حد خودش تجاوز می کند
و به جاهای دیگر می رود.(خطبه عقد ۱۳۷۰/۴/۲۰).

– مگر کسانی که با تجمل عروس و داماد می شوند خوشبخت ترند؟ چه کسی می تواند چنین چیزی را
ادعا کند؟ این کارها جز این که یک عده جوان را، یک عده دختر را حسرت به دل کند و
زندگی را بر این ها تلخ نماید، اگر نتوانستند آن جور آن ها هم عروسی بگیرند تا ابد حسرت به
دل بمانند یا اصلاً نتوانند عروسی بگیرند.
چیز دیگری نیست…
تا آمدند دخترش را بگیرند، چون دستش خالی است، این دختر بماند توی خانه.
این پسر دانشجو یا کارگر یا کاسب ضعیف، همین طور غیر متأهل بماند.(خطبه عقد ۱۳۷۳/۹/۲۳).

اسراف

– برخی، اسراف می کنند.
می ریزند و می پاشند.
در این روزگار که فقرایی در جامعه هستند، کسانی هستند که اولیات زندگی هم درست در اختیارشان نیست، این کارها
اسراف است، زیادی است، بیخود است.
هر کس بکند خلاف است.(خطبه عقد ۱۳۷۲/۶/۱۱).

خرید از مکان های معروف به گرانی

– این دختر خانم ها که می خواهند جهیزیه درست کنند، برای خرید
اسباب سر عقد و جهیزیه، توی این دکان های گران قیمت بعضی از جاهای تهران، آن محلات گران قیمت که
معروف است – نمی خواهم البته اسم بیاورم – من می شناسم کجاهاست که دکان هایش معروف است به جنس
گران، اصلاً طرف آنها پا نگذارند.
بروند آن جاهایی که معروف به گرانی نیست.
این طور نباشد که داماد بیچاره را دنبالشان راه بیندازند برای خرید عروس و خرید عقد.
متأسفانه از این کارها می کنند.(خطبه عقد ۱۳۷۲/۳/۱۹).

هتل ها و سالن های پرخرج

– عروسی و عقد و شادی چیز خوبی است.
حتی پیامبر اکرم (صلى الله علیه و آله) هم برای دختر مکرمه ی خودشان مجلس عروسی گرفتند، شادی کردند و
مردم شعر خواندند.
زن ها دست زدند و خوشی کردند.
اما نباید در این مجلسِ عقد و عروسی و اینها اسراف انجام بگیرد.
یکی از اسراف ها همین مجالس عقد و عروسی گران قیمت است.
در هتل ها، در این سالن های گران قیمت مجالس درست می کنند.
مبالغ زیادی شیرینی و میوه و خوراکی حرام می شود، از بین می رود، روی زمین ریخته می شود و
ضایع می گردد.
برای چه؟ برای چشم و هم چشمی!؟ برای عقب نماندن از قافله ی اسراف!؟(خطبه عقد ۱۳۷۲/۱/۵).

لباس عروس گران قیمت

بعضی خیال می کنند مهریه ی سنگین به حفظ پیوند زناشویی کمک می کند.
این خطاست.
اشتباه است.
اگر خدای ناکرده این زن و شوهر نااهل باشند، مهریه ی سنگین هیچ معجزه ای نمی تواند بکند

–
بعضی ها لباس عروس گران قیمت می خرند.
نه! چه لزومی دارد.
حالا لباس عروس می خواهند، بعضی ها لباس عروس را می روند کرایه می کنند.
چه مانعی دارد؟ ننگ دارد؟ نه! چه ننگی؟ چه مانعی دارد؟ بعضی ها این را ننگ می دانند.
ننگ این است که انسان یک پول گزافی بدهد، یک چیزی بخرد که یک بار آن را مصرف کند، بعد
بیندازد دور.
یک بار مصرف! آن هم با این وضعی که بعضی مردم دارند.(خطبه عقد ۱۳۷۴/۱۰/۴).

به رخ کشیدن ثروت ها

– اگر چنان چه در ازدواج بحث مادیات عمده شد، این معامله ی عاطفی و
روحی و انسانی تبدیل خواهد شد به معامله ی مادی.
این معامله های گران، این جهیزیه های سنگین، این چشم و هم چشمی ها و این به رخ کشیدن ثروت
ها و پول ها – که برخی از افراد غافل و بی خبر می کنند – ازدواج را در واقع
خراب می کنند.
لذاست که در شرع مقدس مستحب است مهریه کم گرفته شود که «مَهر السّنّه» مورد نظر است.(خطبه عقد ۱۳۷۷/۱۲/۱۳).

ازدواج را آسان کنید

من به همه مردم در سراسر کشور توصیه می کنم که ازدواج ها را آسان کنند.
بعضی ها ازدواج را مشکل می کنند.
مهریه های گران و جهیزیه های سنگین ازدواج را مشکل می کند…
خانواده ی پسرها توقع جهیزیه های سنگین بکنند.
خانواده ی دخترها برای چشم هم چشمی دیگران جهیزیه ها را و تشریفات را و مجالس عقد و عروسی را
رنگین تر بکنند.
چرا؟ اثر این را می دانید چیست؟ اثر این کارها این است که دخترها و پسرها بدون ازدواج در خانه
ها می مانند، کسی جرئت نمی کند به ازدواج نزدیک شود.(خطبه عقد ۱۳۷۳/۹/۲).

تبیان