گذری بر زندگی جنجالی کنوسک متسوشیتا صاحب کارخانه پاناسونیک

کنوسک متسوشیتا

کنوسک متسوشیتا , موفقیت کنوسک متسوشیتا (۱۹۷۹-۱۸۹۴) ناشی از چیزی نبود جز ایده ساده ساخت یک دو شاخه الکتریکی کاری
که منجر به توسعه امپراتوری تجارت وی در جهان شد.
به عنوان صاحب کارخانه پاناسونیک و دیگر کارخانه های سودده در جهان، متسوشیتا موفق به ایجاد دارایی به ارزش سه
میلیارد دلار شد.
از آنجا که نام متسوشیتا به طور شاخص در محصولات وی به کار نرفت، او هیچ وقت همچون سم والتون
(بنیانگذار فروشگاه های زنجیره والمارت آمریکا)، هنری فورد (بنیانگذار شرکت خودروسازی فورد) یا هوندا (بنیانگذار شرکت خودروسازی هوندا) یا
دیگر غول های سرمایه داری که از نام خود در محصولات شان استفاده می کنند معروف نشد.

کنوسک متسوشیتا

با این حال شرکت وی با نام تجاری متسوشیتا الکتریکی اینداستریال درآمد بیشتری را نسبت به دیگر شرکت ها، در
طول عمر خود حاصل کرد.
اگرچه او بیرون از سرزمین مادری خود یعنی ژاپن شناخته شده نبود اما درآمد او از شصت و سه میلیارد
دلار در سال فراتر رفت.

شروع خاضعانه

متسوشیتا در ۲۷ نوامبر ۱۸۹۴ در شرایطی سخت و فقیرانه، در روستای واسای ژاپن به دنیا آمد.
او کودکی و نوجوانی سختی داشت و بعد از آن یک بزرگسال رنجور با آینده نامعلوم شد.
در زمانی که هر فردی برای موفقیت به آموزش خوب، شخصیت کاریزماتیک و سرمایه نیاز داشت، متسوشیتا باید برای ادامه
زندگی می جنگید.
او که کوچک ترین فرزند خانواده ۱۰ نفره خود بود، پدری داشت که کل سرمایه خانواده را قمار کرده بود.
همین مسائل سبب شد او در سن ۹ سالگی در مغازه دوچرخه سازی مشغول به کار شود تا خرج خانواده
را تامین کند.
یکی از خصیصه هایی که متسوشیتا در طول دوران کاری خود دنبال می کرد، پذیرش ریسک بود.
او با ترک شغل دوچرخه سازی و پیوستن به کارخانه ساخت تجهیزات الکترونیک موسوم به اوساکالایت، ریسک بزرگی انجام داد؛
چرا که او در شغل دوچرخه سازی آن قدر خبره شده بود که به عنوان بازرس شناخته می شد؛ یک
شغل محترمانه که شاید هر کس دیگری تا بازنشستگی به آن می چسبید.
متسوشیتا به این مسئله اندیشیده بود اما ریسک آن را پذیرفت.

کنوسک متسوشیتا

با این حال او در کارخانه الکترونیک نیز موفق بود و توانست یک دو شاخه الکتریکی ابداع کند که در
زمان خود بهترین بود.
او اختراع خود را به رییسش نشان داد، هر چند که او اصلا تحت تاثیر قرار نگرفت.
متسوشیتا هیچ پول و تجربه تجارتی نداشت اما انگیزه و آرزوهای بزرگ در سر داشت.
بنابراین در سال ۱۹۱۷ تصمیم گرفت که خودش این دو شاخه را تولید کند.
بنابراین با کمک همسر و سه دستیار مشتاقش، تجارت خود را آغاز کرد.
این پنج نفر تحصیلاتی بالاتر از دبیرستان یا تجربه ای در تولید دو شاخه الکتریکی نداشتند اما همگی آرزوهای بزرگ
داشتند.
آنها کارشان را در یک ملک استیجاری، تنها با دو اتاق آغاز کردند.
۲۴ ساعت شبانه روز و ۷ روز هفته کار می کردند.
پس از چندین ماه کار سخت و طاقت فرسا و بدون ذره ای درآمد، آنها چندین نمونه از محصول جدید
را تکمیل کردند.

کنوسک متسوشیتا

فروشگاه ها عموما از قبول محصول جدید آنها سر باز می زدند؛ هر چند که آنها محصول او را قابل
قبول می دانستند و ابداع او را تحسین می کردند اما مدعی بودند که تعداد کم محصول نمی تواند تجاری
شود و او باید تعداد بالای محصول را تولید کند تا بتواند توجه ها را به کارخانه خود جلب کند.
اما او تسلیم نشد و به کار خود ادامه داد تا کم کم مردم به خرید محصولش علاقه مند شدند؛
چرا که محصول او به لحاظ کیفیت بهتر و به لحاظ هزینه ای ۵۰ درصد ارزان تر بود.

متسوشیتا تجارت خود را با بستن قراردادهای متنوع برای تولید محصولات جدید به روز نگه داشت در سال ۱۹۲۲،
کارخانه وی هر ماه یک محصول جدید معرفی می کرد.
او همچنین به طور دائم استراتژی های تجاری خود را توسعه می داد تا بتواند فاصله خود را از سایر
رقبا حفظ کند.
او پس از مدت ها تجربه به این نتیجه رسید که هر محصول جدید باید ۳۰ درصد از محصول قبلی
بهتر و ۳۰ درصد ارزان تر باشد تا بتواند در بازار رقابتی شانسی داشته باشد.
با دنبال کردن این سیاست، متسوشیتا موفق شد محصولات بیشتری بفروشد و در بازار شناخته شود.
او همچنین پس از اجرای برنامه خدمات فروش، در این مسئله پیشگام شد.

طراحی لامپ دوچرخه

لامپ های دوچرخه وسیله ای که بسیار در ژاپن مورد نیاز بود تا قبل از متسوشیتا سابقه بدی در این

کشور داشت و این لامپ ها معمولا کار نمی کردند.
متسوشیتا متوجه شد که یک لامپ بهبود یافته برای میلیون ها دوچرخه مورد استفاده در کشور، می تواند به یک

محصول کاربردی تبدیل شود.
بنابراین او یک محصول بهینه تولید کرد.
هر چند که این محصول موسوم به «لامپ قشنگی» در ابتدا مورد استقبال واقع نشد اما بعدها در نهایت به
یک استاندارد در کل صنعت تبدیل شد که معیار سنجش سایر محصولات قرار می گرفت.
چراغ های باتری خور متسوشیتا بعدها آن قدر موفق شد که مردم ترجیح دادند لامپ های سنتی کروسین خود را
جمع کنند و لامپ های او را در خانه خود مورد استفاده قرار دهند.
بدین ترتیب شرکت متسوشیتا الکتریک در مسیر تبدیل شدن به غول صنعت قرار گرفت.

کنوسک متسوشیتا
در سال ۱۹۲۳ لامپ های قشنگی، الگوی هیتر برقی، میز برق الکتریک و نوع جدیدی از ترموستات ها قرار گرفت.
اولین رادیوی متسوشیتا، در سال ۱۹۳۱ معرفی شد و برای همین محصول، اولین جایزه رقابت رادیویی برادکستینگ استیشن توکیو را
از آن خود کرد.
پس از آن ابداعات دیگری همچنین موتورهای الکتریکی و پنکه های برقی نیز محصول خلاقیت متسوشیتا بود.

مرد روزهای سخت
شرایط همیشه برای پیشرفت متسوشیتا فراهم نبود؛ هر چند که در نهایت یخچال ها، ماشین های لباسشویی، کولرها، تلویزیون های
رنگی و تجهیزات صوتی اختراع شدند اما شکست هایی هم در این راه اتفاق افتاد.
هم زمان با بحران مالی دهه ۱۹۳۰ متسوشیتا متوجه کاهش فاحش فروش کارخانه خود شد اما برخلاف سایر کارخانه ها
و واحدهای صنعتی او اقدام به کاهش نیروی کار رو به فزونی خود نکرد چرا که او آنها را جزیی
از خانواده خود می دانست.
به جای اخراج، او کارگران خود را به واحدهای فروش ارجاع داد و برنامه زمانی تولید کارخانه را کاهش داد.
با این وجود انبارهای کارخانه همچنان پر از تولیدات فروخته نشده بود.

با وجود آن که مدیران اصرار داشتند متسوشیتا نیروهای خود را کاهش دهد و دستگاه های تولیدی را خاموش کند
تا از بحران مالی عبور کند، او بر عقیده خود پایدار ماند؛ ساعت کاری کارخانه را به نصف کاهش داد
و با این حال دستمزد کارکنان را تغییر نداد.
او همچنین از کارکنان خواست تا برای فروش تولیدات انبار شده کمک کنند و آنها هم دست یاری برای او
دراز کردند.
با وجود آن که دیگر شرکت ها در دوران بحران اقتصادی دچار مشکلات جدی و ورشکستگی شدند متسوشیتا الکتریک به
کار خود ادامه داد.

جنگ جهانی دوم
شرکت متسوشیتا در مسیر رشد قرار داشت که جنگ جهانی دوم آغاز شد و ویرانی، گریبان ژاپن را گرفت.
از آنجا که متسوشیتا احساسات آشکاری نداشت، کسی متوجه احساس شخصی او به جنگ نشد؛ اما کارخانه او شروع به
تولید ماشین آلات جنگی کرد.
زمانی که ژاپن در جنگ شکست خورد و متحدین کنترل قدرت را در دست گرفتند، متسوشیتا دستور گرفت که کلیه
تولیدات خود را معلق کند و متسوشیتا الکتریک مورد تحریم های سخت قرار گرفت.
به نظر می رسید که پایان عمر کارخانه فرا رسیده است چرا که کارخانه های دیگر ژاپن که شرایط مشابه
داشتند، پس از جنگ از دور خارج شدند.
خود متسوشیتا در شرف اخراج از مدیریت کارخانه بود اما کارکنانش به دولت نظامی اصرار کردند که متسوشیتا در سمت
خود باقی بماند.
متسوشیتا فرماندهان نظامی را متقاعد کرد که شرکتش به تولید محصولات زمان صلح ادامه دهد.
او تعهد کرد که ژاپن بار دیگر به قدرت جهانی تبدیل شود اما این بار با وسایل تولیدی زمان صلح
و نه جنگ.

کنوسک متسوشیتا
او بر این باور بود که کشورش می تواند در حوزه الکترونیک، امپراتور جهان شود.
دولت نظامی که اندیشید ژاپن می تواند با این روش از بحران ناشی از جنگ نجات پیدا کند به شرکت
اجازه بازگشایی داد.
متسوشیتا و تیم مدیریتی اش شروع به ترمیم شرایط خود کردند.
خیلی زود شرکت متسوشیتا الکترونیک به بازار بازگشت و توانست تولید گذشته خود را از سر گیرد و سودده شود
و این نتیجه روحیه جنگنده کارکنان شرکت بود.
متسوشیتا الکترونیک توسعه یافت و چند شرکت دیگر را نیز زیر سلطه خود گرفت.
در سال ۱۹۵۲ اولین تلویزیون های سیاه و سفید از سوی این شرکت به مشتریان عرضه شد.

کنوسک متسوشیتا
در سال ۱۹۵۹ متسوشیتا علاوه بر تاسیس شرکت کیوشو متسوشیتا الکتریک، شرکت اوساکا پریسیژن ماچینری (که بعدها به متسوشیتا سیکو
تغییر نام داد) و گروه صنعتی ارتباطات متسوشیتا (که اولین ضبط صوت دنیا را تولید کرد)، موفق به ثبت شرکت

ماتسوشیتا الکترونیک آمریکا شد.
اولین تلویزیون رنگی شرکت در سال ۱۹۶۰ تولید شد و در سراسر جهان با نام هایی همچون ناسیونال و پاناسونیک
عرضه شد.

فلسفه مدیریت پدری
زمانی که متسوشیتا کار خود را با چند نمونه دو شاخه الکتریکی آغاز کرد، کمتر کسی حدس می زد که
این شرکت بتواند به چنین موفقیت بزرگی دست پیدا کند.
متسوشیتا باور داشت که یک شرکت باید در کنار سهامداران، برای جامعه نیز ثروت ایجاد کند و باید همیشه برای
حذف فقر از جامعه تلاش کند.
فلسفه تجاری متسوشیتا منجر به ایجاد سنت «مدیریت پدری» در ژاپن شد.
سنتی که کارکنان را عضو خانواده کارخانه می داند و کار مادام العمری را برای آنها به ارمغان می آورد؛
بدون ترس اخراج شدن.
بیرون از کارخانه متسوشیتا، بر روی یک کتیبه بزرگ، نکات کلیدی و عقاید مدیریتی خالق این شرکت این گونه حک
شده است: «به عنوان صنعتگر این مملکت، خود را موظف به وقف زندگی در راه پیشرفت و توسعه جامعه و
رفاه مردم از طریق فعالیت های اقتصادی می دانیم و در همین حال برای بهبود کیفیت زندگی در دنیا نیز
تلاش می کنیم.»
کنوسک متسوشیتا
یکی از جملات ماندگار تجاری متسوشیتا این بود که «اگر ما نتوانیم سودی ایجاد کنیم در جنایت
علیه جامعه شریک بوده ایم.
ما سرمایه جامعه را در اختیار داریم.
ما نیروی انسانی جامعه را در اختیار داریم.
ما مواد اولیه جامعه را در اختیار داریم، اگر سود خوبی ایجاد نکنیم، ما منابع ارزشمند را که می توانست

در جای دیگر به کار گرفته شود از بین برده ایم.» با این وجود شرکت او همیشه سودده بود.
وقتی یک آمریکایی بین خرید دوربین های فیلمبرداری با برندهای RCA، GE، Montgomery Ward، Magnavox، Syulvania Quasar و Panasonic
شک می کند، شاید هیچ وقت نداند که این مدل ها همه در شرکت های تحت اختیار متسوشیتا تولید شده
اند.
کنوسوک متسوشیتا در سن ۹۴ سالگی، زمانی که بر مسند امپراتوری خود تکیه زده بود، دار فانی را وداع گفت.
ماهنامه پیشه و تجارت