اکرم محمدی امینی ، اولین زن مدال آور ایرانی در مسابقات بین المللی بیلیارد از زندگیش میگوید

اکرم محمدی امینی

وقتی کلمه «اولین» بعد از اسمت قرار می گیرد دیگر هیچ چیز مثل سابق نیست.
تو می شوی نفر اول صفی که بیش از دیگران مورد توجه قرار می گیرد و مدام درباره ات صحبت
می شود.
حالا فکر کنید این «اولین» قبل از اسم دختری باشد در ورزشی که کمتر درباره اش صحبت می شود.
اکرم محمدی امینی توانسته در تاریخ ورزش بیلیارد در مسابقات آسیایی به مدال برنز برسد و اسمش را به عنوان
اولین زن مدال آور ایرانی در مسابقات بین المللی بیلیارد ثبت کند.

من، بیست و هشت ساله از کرج

گفت و گو را با علاقه زیادی شروع می کنم، دارم با دختری صحبت می کنم که توانسته با ردشدن
از تمام محدودیت ها و پیروز شدن بر مشکلات در جایگاهی قرار بگیرد که تنها مدالش دیده نشود، بلکه ثابت
کند موفقیت به چیزی بیشتر از جنسیت وابسته است؛ تلاش و پشتکار.«بیست و هشت ساله هستم و ساکن کرج، تحصیلاتم
لیسانس تربیت بدنی است و به همین خاطر در گذشته رشته های ورزشی زیادی را پیگیری می کردم که به
صورت حرفه ای تمرکزم روی شنا و بسکتبال بود.

می توانم بگویم بیشتر اوقات فراغت من، صرف ورزش کردن می شد و همیشه از هر فرصتی برای پرداختن به
ورزش و رشته های مورد علاقه ام استفاده می کردم.
تا اینکه چهار سال پیش علاقه مند به رشته بیلیارد شدم و کم کم احساس کردم این ورزش همان رشته
ای است که می توانم همه تمرکز و وقتم را روی آن بگذارم و به صورت تخصصی آن را دنبال
کنم.»

مدال در چهارمین مسابقه

اگر چیزی را واقعا بخواهید و برای رسیدن به هدفی که در زندگی برای خودتان در نظر گرفته اید
تلاش کنید و تمام تمرکزتان را به آن معطوف کنید، شک نکنید که خیلی زود به آن می رسید به
شرطی که تا می توانید خودتان را از مسائل حاشیه ای که وقت مفیدتان را تلف می کند دور کنید.

«وقتی وارد این رشته شدم، تصمیم گرفتم تا جایی که در توان دارم برای بهترین بودن تلاش کنم و هدفم
را به دست آوردن مدال در سطح جهانی تعریف کردم.
به همین خاطر هر روز تمرین های سخت و طولانی را برای خودم تعریف می کردم و تا پایان آخرین
دقیقه زمان تمرین، به خودم اجازه استراحت یا فکر کردن به چیزهای دیگر را نمی دادم.
شرکت در مسابقات مختلف باعث شده بود بتوانم خودم را تا حدودی محک بزنم و از نقاط ضعف و قدرتم
باخبر باشم و بتوانم روی آن ها مانور بیشتری بدهم.
بعد زاتمرینات سخت، آمادگی ام به حدی رسید که توانستم در مسابقات برون مرزی شرکت کنم.

قبل از مسابقات آسیایی که در آن مدال برنز را کسب کردم، در سه دوره مسابقات جهانی هم شرکت کرده
بودم که متاسفانه نتوانستم به مدالی دست پیدا کنم؛ اما تجربه حضور در مسابقاتی با این سطح، برای من کلاس
درس بزرگی بود.
قرار گرفتن کنار بهترین های جهان در این رشته کمک زیادی به من کرد.»

اولین دوره مسابقات آسیایی

همین تجربیات سبب شد تا اکرم
محمدی بتواند از پس سختی ها و استرس های اولین دوره مسابقات آسیایی بیلیارد بربیاید و با دست پر به
ایران بازگردد.
«قبل از اعزام به مسابقات، دو هفته در اردو بودیم، استرس اولین حضور در مسابقات آسیایی کار را برای ما
مشکل می کرد، اما بچه ها آنقدر در تمرینات توانسته بودند تمرکزشان را بالا ببرند که هه آن استرس ها
تبدیل به انگیزه و هدف برای درخشیدن در مسابقات و مطرح کردن نام ایران در قاره آسیا شد.

مسباقات به میزبانی کشور امارات در شهر فجیره برگزار شد که خوشبختانه تیم ملی ایران هم در بخش آقایان و
هم در بخش خانم ها توانست به مدال دست پیدا کند که من هم توانستم به عنوان اولین زن در
تاریخ مسابقات بیلیارد ایران در رشته ناین بال به مدال مسابقات برون مرزی دست پیدا کنم.
این مدال برای من شروع ماجراست، وقتی در پایان مسابقات، مدال را به گردن من می انداختند همان لحظه به
خودم قول دادم تا در مسابقات جهانی که در ۲۷ آبان امسال برگزار می شود تمام تلاشم را بکنم تا
با مدال خوشرنگ تری در مسابقاتی در سطح جهانی برای ایران و مردم کشورم تلاش کنم و لبخند را روی
لب هایشان بیاورم.»

سالن مخصوص بانوان نداریم

قدم زدن در راهی که تو اولین نفر هستی، درست شبیه راه رفتن در یک جاده سنگلاخی
می ماند اگر اراده و تصمیم قاطع نداشته باشی ممکن است با رو به رو شدن با اولین مانع از
ادامه راه منصرف بشوی.
فعالیت خانم ها در رشته بیلیارد کار جدیدی است، آنقدر جدید که ما سالن های مخصوص به خودمان را نداریم،
و این ممکن است برای بعضی از خانم ها سخت باشد و آن ها سراغ این ورزش مهیج و فکری
نیایند.

با این حال دو سالی می شود که نگاه ها به خانم ها در این رشته ورزشی تغییر کرده و
افرادبیشتری جذب این رشته شده اند؛ تیم ملی ایران بعد از شرکت در این مسابقات آسیایی توانست توجه افراد، مسئولان
و رسانه های زیادی را به خودش جلب کند تا این رشته و فعالیت خانم ها در این رشته، بیشتر
دیده شود.
مصاحبه ها و گفت و گویی که بعد از مسابقات آسیایی با رسانه ها داشتیم، نظر مردم را از این
رشته به عنوان یک رشته صرفا سرگرم کننده به یک رشته ملی و مدال آور تغییر داده و این مسئله
جای خوشحالی دارد.

آمادگی جسمانی، حرف اول

خیلی از ما فکر می کنیم ورزش هایی مانند بیلیارد که شاید فعالیت بدنی آن به
چشم نمی آید، احتیاج به هیچ تمرین جسمانی ای نداردو به همین دلیل بدون تحقیق و اطلاع وارد آن می
شویم و در میانه راه کم می آوریم.
اگر شما هم چنین تصوری دارید صحبت های اکرم محمدی در این باره را بخوانید.
«تصور اشتباهی است که درباره این ورزش وجود دارد این است که ورزش خیلی راحتی است و با چند دقیقه
ایستادن در کنار میز، بازی تمام می شود.
اما اگر بدانید تمرین روزانه بین پنج تا هشت ساعت و راه رفتن در این مدت به دور میز، چه
میزان فشاری را به عضلات پا و کمر وارد می کند متوجه خواهیدشد که اتفاقا این رشته به آمادگی جسمانی
زیادی احتیاج دارد.

داشتن عضلات قوی برای قدم زدن دور میز و به اصطلاح خالی نکردن پا و دست مهم ترین چیزی است
که ورزشکار باید در بیلیارد داشته باشد، به همین خاطر، روزانه علاوه بر تمرین روی میز، به تمرین های مختلف
جسمانی هم نیاز است.
علاوه بر آن، تمرکز بالا در این رشته حرف اول را می زند.
وقتی چوب بیلیارد را دست می گیرید و کنار میز می ایستید، باید هر چیزی جز چگونگی ضربه زدن به
توپ ها و گرفتن امتیاز را فراموش کنید و این به تمرینات مختلف ذهنی از جمله یوگا احتیاج دارد تا
بتوانید ساعت ها ذهن خود را از فکرهای اضافه دور کنید و با تمرکز بالا بازی را پیش ببرید، چون
هر ثانیه پرت شدن حواستان به اتفاق هایی غیر از میز بازی، می تواند نتیجه را علیه شما تغییر بدهد
و در نهایت موجب شکست شود.»

ماندن در این رشته سخت است

اکثر اوقات ممکن است دلمان بخواهد کارهایی را
انجام بدهیم که شاید شروع کردن آن راحتی و بی دردسر به نظر بیاید اما به محض وارد شدن به
آن و به قول قدیمی ها به محض وارد شدن به گود، می بینیم که سختی هایی جلوی پایمان قرار
دارد که نظرمان را نسبت به آن کار عوض می کند.
«خیلی ها را می شناسم که به خاطر جذابیت این رشته، وارد آن شدند، اما بعد از چند مدتی، کم
کم متوجه شدند که نمی توانند از پس آن بربیایند، شاید برای تفریح، بیلیارد وسوسه انگیز باشد اما اگر تصمیم
به ماندن و حرفه ای شدن در این راه را دارید باید بگویم قدم در راه سختی می گذارید.

تمرینات جسمی و ذهنی بسیار سخت و همچنین داشتن تمرکز و هوش بالا برای یادگرفتن درست تکنیک ها چیزهایی است
که می تواند انگیزه شما را کم کند، اما اگر واقعا تصمیم به ماندن در این رشته را دارید، باید
بدانید حداقل یک سال به صورت فشرده باید برای آن وقت و انرژی بگذارید.
یکی دیگر از چیزهایی که در آموزش و پیرفت در این رشته نقش اساسی دارد داشتن یک مربی خوب و
تمام عیار است.
اگر از الفبای آن، اصولی و درست آموزش ببینید خیلی راحت تر پیشرفت می کنید و می توانید به آینده
ورزشی تان امیدوار باشید.»

یا مربی باشید یا بازیکن

در برخی از رشته های ورزشی، ورزشکاران بعد از مدتی تلاش
در آن زمینه می توانند هم به عنوان بازیکن در آن رشته فعالیت کنند و هم به عنوان مربی، اما
باید بدانید اگر در رشته بیلیارد می خواهید مربی شوید باید قید بازی کردن را بزنید.
«این رشته به دلیل تمرکز بالایی که نیاز دارد و همچنین طولانی بودن زمان تمرین ها، این اجازه را به
شما نمی دهد، که همزمان بازیکن و مربی باشید، حتی در زمانی خارج از تمرین های خودتان(dot) در این رشته
یا باید بازیکن باشید یا مربی، چون تقمسیم تمرکز و وقت ذهنی برای انجام این دو کار باعث می شود
در هیچ کدام از آن حرفه ای نشوید و در سطح پایین و معمولی باقی بمانید.
به همین دلیل بهتر است انتخاب خود را بکنید و یک هدف را در این رشته دنبال کنید.
من این کار را انجام داده ام و تصمیم دارم تا می توانم و تا انرژی و توان دارم به
عنوان بازیکن برای کشور عزیزم ایران بازی کنم و در مسابقات جهانی پیش رو بتوانم مقام کسب کنم.»

حضور در
مسابقات حرفه ای یک کلاس درس است

همیشه در حال یادگیری باشید

وقتی شرایط و امکانات حضور در مسابقات بین
المللی فراهم می شود، بحث از گرفتن مدال و مقام آوری به کسب تجربه و حرفه ای شدن تغییر می
کند، خیلی وقت ها فقط حضور در جمع حرفه ای ها می تواند تجربیات خوبی را به یک ورزشکار اضافه
کند.
سطح مسابقات آسیایی خیلی بالاتر از چیزی بود که من تصور می کردم، حضور ورزشکاران باتجربه و قدری که از
کشورهای مختلف در مسابقات حضور داشتند و فضایی که حاکم بود، به تنهایی برای خودش یک کلاس عملی بود.

دیدن برخوردهای حرفه ای، داوری های درست، برخورد ورزشکاران از کشورهای مختلف با فرهنگ های گوناگون، همه و همه برای
من قابل توجه بود.
از طرفی هم از آنجایی که این ورزش هنوز در کشور خودمان هم چندان به عنوان یک ورزش حرفه ای
و مدال آور شناخته شده نیست، برای کشورهای دیگر هم حضور تیم ملی ایران با بانوان ورزشکار جذاب بود.
اما نکته مهمی که در این بین وجود داشت، یک زبان واحد بود که به دور از هرگونه مسائل حاشیه
ای، در یک مکان واحد افرادی از چندین و چند کشور با زبان، نژاد و مذهب مختلف کنار هم قرار
گرفته بودند و با هم به رقابت می پرداختند.

یکی از ویژگی های ورزش همین است، شاید شبیه موسیقی زبان مشترک همه مردم جهان باشد که می تواند افراد
مختلف را از گوشه و کنار پهناورترین قاره دنیا که بیشترین تنوع را دارد دور هم، کنار یک میز جمع
کند.

همشهری سرنخ

اخبار مرتط :

دختری که پدیده بیلیارد ایران است عکس

دختر نابغه بیلیارد ایران عکس