آشنایی با داروی آناکینرا از دسته داروهای مسکن

داروی آناکینرا به صورت تزریقی برای بیمار استفاده می شود .از عوارض بعد از تزریق می توان قرمز شدن و سوزش ,
در محل تزریق را نام برد . سردرد و تهوع و درد شکم از دیگر عوارض این دارو می باشد . اگر شخصی در بدنش عفونت دارد,
برای مصرف این دارو حتما با پزشک مشورت کند چون مصرف آن ممکن است عوارض جبران ناپذیری به وجود آورد .

آناکینرا

یک آنتاگونیست گیرنده های اینترلوکین۱ است.  جهت درمان علائم و نشانه های آرتریت روماتوئید متوسط تا شدید ,
در بیمارانی که پاسخ کافی به متوتروکسات یا دیگر داروهای (DMARD) به تنهایی نمی دهند استفاده می شود.

در انگلستان این دارو فقط به همراه متوتروکسات مجوز تجویز دارد ولی در آمریکا مجوز مصرف به تنهایی یا همراه ,
دیگر داروهای (DMARD) دارد.

مکانیسم اثر

آنتاگونیست گیرنده اینترلوکین ۱ است و موجب انسداد فعالیت بیولوژیک از طریق مهار رقابتی اتصال اینترلوکین یک به,
گیرنده آن می شود که بصورتی گسترده در بافت ها و اندامهای متعدد وجوددارد.

آشنایی با داروی آناکینرا

فارماکوکینتیک

۳ تا ۷ ساعت پس از تزریق زیر جلدی حداکثر غلظت پلاسمائی آن ایجاد می شود نیمه عمر نهائی آن در حدود,
۴ تا ۶ ساعت است. عمدتاً در ادرار ترشح می شود. در کسانی که سابقه حساسیت به پروتئین های حاصل,
از Ecoli. دارند منع مصرف دارد.

دارو بصورت تک دوز در سرنگهای یک میلی لیتری و عاری ازماده محافظ جهت تزریق زیر جلدی است و مابقی داروی ,
تجویزی و مصرف نشده نباید در تزریقهای بعدی استفاده شود.
دارو باید در یک زمان ثابت و همه روزه تجویز شده و بیش از یک دوز در روز نیازی نیست.

عوارض جانبی

عوارض داروی آناکینرا

تحریکات خفیف تا متوسط در محل تزریق به صورت قرمزی، سوزش، تورم و درد خصوصاً در اول درمان، دیگر عوارض,
مثل سردرد، تهوع، اسهال و درد شکم ایجاد آنتی بادی بر ضد آن، بثورات پوستی. عفونت های دستگاه تنفسی,
فوقانی و سینوزیت، عفونت های شدید خصوصاً در بیماران آسمی (که بایستی دارو قطع شود) ,
ندرتاً دیسکرازی های خونی خصوصاً نوتروپنی.

تداخلات دارویی

واکسنهای زنده نباید همراه با این دارو مصرف شوند. در هنگام مصرف همزمان با etanercept خطر عفونتهای ,
شدید و نوتروپنی وجود دارد.

توصیه های دارویی

این دارو ممکن است عفونتهای دستگاه تنفسی فوقانی و سینوزیت و دیگرعفونتهای شدید خصوصاً در بیماران آسمی ,
ایجاد نماید، که بایستی فوراً دارو قطع شود.

درمان با آن در بیمارانی که عفونت حاد و یا عفونت مزمن و یا موضعی دارند نباید شروع شود. در افرادی که,
سابقه عفونت مکرر دارند و یا فاکتور مستعد کننده عفونت دارند ، بایستی با احتیاط مصرف شود.
در افرادی که سابقه نوتروپنی دارند نبایستی تجویز شود.

موارد مصرف آناکینرا

بیشتر بدانید آرتریت روماتوئید چیست؟

آرتریت روماتوئید یا روماتیسم مفصلی یک اختلال التهاب مزمن و سیستمیک با علت ناشناخته می باشد که با ,
درد و تورم قرینه در چندین مفصل و خشکی صبحگاهی و خستگی مشخص می شود و اغلب با دوره هایی,
از تشدید و کمتر با بهبودی حقیقی همراه است .

علت بیماری روماتیسم مفصلی

علت دقیق روماتیسم مفصلی ناشناخته‌است ولی در ایجاد این بیماری ایمنی سلولی و ایمنی هومورال هر دو ,
نقش دارند. از جمله علل احتمالی ایجاد این بیماری عفونت‌ها را ذکر کرده‌اند.در همین زمینه باکتری‌ها،
مایکو باکتری‌ها، مایکو پلاسما و حتی ویروس‌ها به عنوان عوامل مسبب تحت بررسی قرار گرفته‌اند.

در این بیماران آسیب های مفصلی به سرعت ایجاد شده و پیشرفت می کند، آسیب مفصلی ممکن است,
بصورت آسیب غضروف مفصل باشد.

در این موارد غضروف دچار خوردگی میشود و مفصل بتدریج پوشش غضروفی خود را از دست میدهد. استخوان,
نزدیک مفصل کم کم دچار پوکی میشود. ممکن است کپسول مفصل و یا رباط های اطراف مفصل هم آسیب ببینند .

به مرور زمان مفصل تغییر شکل پیدا میکند و بیمار در استفاده از مفصل مبتلا دچار مشکل میشود. بطور مثال,
انگشتان دست و مچ دست تغییر شکل داده و استفاده از دست مشکل میشود.

بدون انجام درمان، پیشرفت آسیب مفصلی در اکثر بیماران اتفاق می افتد و بیماران دچار ناتوانی قابل توجه می شوند.
این بیماری بیشتر در زنان سنین ۴۰ تا ۵۰ سال دیده می شود و از دهه ی ۵ تا دهه ی ۷ ریسک ایجاد بیماری ,
ثابت و از دهه ی ۷ به بعد ریسک ایجاد بیماری کاهش میابد.

علائم بیماری آرتریت روماتوئید:

علائم مفصلی: منجر به خشکی صبحگاهی که معمولا بیش از ۱ ساعت طول می کشد از علائم این بیماری می باشد.
صبح بدترین زمان روز برای بیمار می باشد و علائم بیمار به تدیج با فعالیت متوسط بهبود می یابند .

دارویاب , شفاطب