موبایل عامل بیماری ها | بیماریهای موبایلی را بشناسید
در عصر امروز موبایل به یک وسیله جدا نشدنی برای ما تبدیل شده است. همه ما از عوارض و مشکلاتی که موبایل برای ما ایجاد می کند اطلاع داریم و می دانیم موبایل عامل بیماری ها است ولی استفاده از موبایل به یک نیاز برای ما تبدیل شده است و نمتوان آن را کنار گذاشت ولی می توان از آن درست استفاده کرد.
موبایل عامل بیماری ها
یک عضو انجمن علمی فیزیوتراپی ایران توصیههای خودمراقبتی هنگام استفاده از موبایل از دیدگاه متخصص فیزیوتراپی را تشریح کرد.
پریسا ارزانی درباره توصیههای خودمراقبتی هنگام استفاده از موبایل از دیدگاه متخصص فیزیوتراپی اظهار داشت: تلفن همراه به همراه همیشگی
زندگی بسیاری از ما تبدیل شده و همگی از مزایای استفاده از گوشیهای هوشمند آگاهیم، اما تعداد کمی مضرات این
ابزارهای فناوری را میشناسند.
این عضو انجمن علمی فیزیوتراپی ایران با بیان اینکه مطالعات کافی در این زمینه انجام شده ولی
عموم جامعه هشدارها را جدی نمیگیرند، عنوان کرد: تعداد رو به افزایش بیمارانی که دلیل ایجاد و یا تشدید بیماریشان
تلفن همراه است بهراستی نگران کننده است و برخی از این بیماریها عبارتند از درگیری تاندونهای انگشت شست و سایر
انگشتان، سندروم تونل کارپ، گردندرد، کمردرد، سردرد و فتق دیسک ستون فقرات است.
ارزانی ادامه داد: اغلب ما حین استفاده از تلفن همراه و تایپ متن، وضعیتی قوزکرده با شانه گرد به خود
میگیریم در حالی که سر به جلو آمده و خم شده است، درحالی که ستون فقرات ما برای اتخاذ این
وضعیت غیرطبیعی آن هم بهشکل طولانی طراحی نشده است، علاوه بر این حرکات تکراری با شست باعث تمرکز فشار بیش
از حد بر نقاط کوچک این انگشت میشود و فرد را مستعد آرتروز میکند.وی تصریح کرد: بهمنظور تصحیح ساختار به
هموطنان عزیز توصیه میشود هر چند دقیقه یک بار بهجای شست، از دیگر انگشتان استفاده کنند یا گوشی را روی
سطحی بگذارند و با دست دیگر تایپ کنند.
موبایل عامل بیماری ها در دست و گردن
گذاشتن مچ در وضعیتهای خمشده بهشکل طولانی باعث فشار بیش از حد بر تاندونهای دست میشود بنابراین سعی کنید مچ
دست را در وضعیت طبیعی قرار دهید.دکتر ارزانی عنوان کرد: تا حد ممکن قوسهای طبیعی ساختار قامت خود را حفظ
کنید، زیرا سر انسان بالغ بهطور معمول ۵ تا ۶ کیلوگرم وزن دارد، وقتی سر به جلو خم میشود فشار
وارده بر استخوانها، تاندونها و دیسکها بیشتر میشود و وقتی سر حدود ۳۰ درجه به جلو خم شود فشار وارده
بر گردن معادل یک سر ۲۰ کیلوگرمی میشود و اگر سر را ۴۵ درجه خم کنیم فشار وارده بیشتر از
این هم میشود و به ۲۵ کیلوگرم میرسد.
حال زمان استفاده از گوشیهای هوشمند را در نظر بگیرید که محدود به چند دقیقه نیست و گاهی به
ساعتها میرسد.وی گفت: همچنین با قرار دادن گوشی در سطح پایینتر از قفسه سینه مجبور میشوید برای نگاه کردن به
آن سر را به جلو خم کنید، برای جلوگیری از این اتفاق آسیبرسان سعی کنید گوشی را در راستای چشمها
نگه دارید.
اصول صحیح استفاده از موبایل
اگر گوشیتان پایینتر از سطح چشمتان بود بهجای خم کردن سر و گردن و نگاه کردن به پایین، با چشمهای
خود صفحه را دنبال کنید.
در صورتی که در منزل هستید میتوانید دراز بکشید و گوشی را جلوی صورتتان بگیرید و از قرار دادن گوشی
در یک طرف و چرخیدن ستون فقرات بهشکل جبرانی پرهیز کنید.ارزانی عنوان کرد: همچنین توصیه میکنیم تا جای ممکن زمانی
را که با گوشی میگذرانید محدود کنید.
همچنین مدت زمان توصیه شده برای تایپ کردن تنها ۱۵ الی ۲۰ دقیقه است و بعد از هر یک ربع
ساعت استفاده از گوشی، دو تا سه دقیقه استراحت کنید و در این مدت گوشیتان را در وضعیت سکوت قرار
دهید تا مزاحم استراحتتان نشود و برای کاهش خستگی به نقطهای دورتر نگاه کنید و چند تمرین ساده مانند تمرینات
کششی ستون فقرات گردنی و شانه و مچ را انجام دهید.
این عضو انجمن علمی فیزیوتراپی ایران خاطرنشان کرد: برای کاهش
میزان استفاده از انگشتان حین تایپ حتی الامکان پیامهایتان را بهصورت کوتاه و با اختصارات نوشتاری بنویسید.
همچنین مدلهایی از گوشی استفاده کنید که همه حروف را داشته باشد تا مجبور نباشید برای دستیابی به یک حرف
چندین بار ضربه بزنید و در نهایت در صورتی که مشکلی پیش آمد که فعالیتهای روزمره شما را تحت تأثیر
قرار داد و عملکردتان را محدود کرد حتماً با فیزیوتراپیست خود مشورت کنید.
جزئیات بیشتر درباره تلفن همراه برای خردسالان
اطراف ما را در دنیای امروز انواع و اقسام وسایل جدید و تکنولوژیهای مختلف گرفته است. تکنولوژیهایی که به بخشی از زندگی روزمره ما تبدیل شدهاند و دیگر بدون وجود آنها زندگی به نظرمان غیرممکن میرسد! یکی از المانهای تکنولوژی امروز که همه ما به صورت شخصی از آن استفاده میکنیم گوشیهای تلفن همراه است که دیگر تنها یک گوشی تلفن نیست! بلکه وسیلهای است که در طول روز بارها و بارها از آن استفاده میکنیم و بدون آن حتی از منزل خارج نمیشویم.
کودکان نیز در جامعه امروز از سنین پایین با این وسایل سروکار پیدا میکنند و حتی شاهد این هستیم که بچههای کم سن و سال، صاحب گوشی تلفن شخصی خودشان میشوند. اما استفاده از این وسیله بدون آسیبنیست و باید در سن مناسبی اقدام به تهیه این وسیله برای کودک کرد.
درباره این موضوع با محمد رضابیگی، روانشناس بالینی صحبت میکنیم و از او درباره استفاده کودکان از این وسیله میپرسیم. رضابیگی این گونه توضیح میدهد: «در ابتدا و به طور کلی باید در نظر داشته باشیم که شروع استفاده از هر تکنولوژی جدیدی باید همراه با آشنایی با فرهنگ استفاده از آن باشد.
این موضوع البته در جامعه ما خیلی مورد بحث قرار میگیرد، اینکه آیا فرهنگسازی درستی در مورد استفاده از این وسایل در جامعه ما انجام شده است یا خیر؟ باید گفت که مسلما اختراع و تولید هر وسیله جدیدی به دنبال یک احساس نیاز بوده است و جامعهای که در ابتدا نیاز را حس کرده به بهترین شکل، فرهنگ استفاده از آن وسیله را می داند. اما گاهی وقتی تکنولوژی به جای دیگر انتقال پیدا می کند فرهنگ استفاده از آن به همراه آن منتقل نمی شود و این معضل در کشور ما بسیار مشاهده می شود.»
موبایل عامل بیماری ها در کودکان
این روانشناس درباره قرار دادن این وسایل در دسترس کودکان میگوید: «به هر حال تکنولوژیهای جدید با زندگی ما عجین شدهاند و استفاده از آنها اجتنابناپذیر است. که البته تلفن همراه یکی از همهگیرترین آنهاست. شما نمیتوانید گوشی خود را از چشم کودکتان پنهان کنید و خواهی نخواهی آنها به سرعت با این وسیله آشنا میشوند و نسبت به استفاده از آن علاقه نشان میدهند. پس بهتر است به جای جلوگیری و منع کودکان و نوجوانان، فرهنگ استفاده صحیح از آن را به آنها آموزش داد.»
محمد رضابیگی درباره اینکه چه سنی برای داشتن تلفن همراه شخصی برای کودکان مناسب است، عقیده دارد: «وقتی سالهای اولیه زندگی کودک سپری شد، در سنین بالاتر میتوان بسته به میزان درک کودک کم کم او را با این وسیله آشنا کرد، البته با دسترسی محدود. در این زمان که کودک قدرت تقلید بالایی دارد بهترین زمان برای نمایش فرهنگ صحیح استفاده از این وسیله به اوست. و لازمه آن این است که پدر و مادر، خودشان فرهنگ صحیح استفاده از آن را داشته باشند.
این ، کودک را آماده می کند که در زمانی که قرار شد تلفن همراه شخصی داشته باشد، بدون نیاز به کنترل و فشار والدین ، به طور صحیح از آن بهرهبرداری کند. اما اینکه بخواهیم دوره سنی خاصی را نام ببریم و مثلا بگوییم در دوران پیش دبستانی یا دبستان و… قابل قبول نیست. چراکه میزان رشد درک و تواناییهای کودکان در سنین مختلف با هم متفاوت است و تشخیص آن به عهده پدر و مادر و در صورت نیاز مشاور است.»
تسنیم و نبض ما