دزدی های مداوم در کودکان ۸ سال به بالا نشانه اختلالات سلوک است

اشتراک:

سلامت‌نیوز: یک روانشناس و مدرس دانشگاه علامه طباطبایی با بیان اینکه «دزدی کودکان در سنین ۲ تا ۸ سالگی به
لحاظ اینکه از نظر دیدگاه “خود محور” هستند و احساس می‌کنند بایستی همه چیز را در اختیار داشته باشند طبیعی
بوده و خود به خود و با گذشت زمان از بین می‌روند»، گفت:«ادامه دزدی در سنین ۸ سال به بالا
می‌تواند نشانه اختلالات سلوک باشد و نوع روابط بچه ها و خانواده با یکدیگر در بروز این مشکل می‌تواند تاثیر
گذار باشد.» دکتر فرید براتی سده در گفتگو با خبرنگار سلامت نیوز اظهار داشت:«در دوران رشد کودک مراحلی وجود دارد
که ممکن است رفتارهایی مثل دروغگویی و یا دزدی از وی سر بزند که وقتی ما بزرگترها با عینک بزرگسالی
خود به آن نگاه می‌کنیم این رفتار کودک خود را به لحاظ ارزشی نامناسب دانسته و ممکن است برخوردهایی با
کودک خود داشته باشیم که خارج از روال عادی است.» وی افزود:« این رفتارهای کودک در سنین ۴ یا ۵
سالگی از نظر روانشناسان به عنوان رفتارهای “خود محدود شونده ” به حساب می‌آید که در یک دوره زمانی رشد
کودکان وجود داشته و رفتارهایی طبیعی است و خود به خود و با گذشت زمان از بین می‌روند.در این سنین
کودکان به لحاظ دیدگاه “خود محور” هستند و خود را مرکز دنیا در نظر می‌گیرند و احساس می‌کنند بایستی همه
چیز را در اختیار داشته باشند و اگر وسیله‌ای برای کسی باشد و به وی ندهد خودش آن را برای
خود برمی‌دارد و ممکن است این رفتارها از ۲ سالگی به بعد بروز کند.» این روانشناس و مدرس دانشگاه علامه
طباطبایی تصریح کرد:« کودک در این سن از لحاظ اخلاقی رشد نکرده است و نمی‌داند دروغ یا دزدی بد است
و این کار برای آنها طبیعی است اما این رفتارهای کودک در روند رشد از بین رونده است و انتظار
ما این است تا سن ۷ یا ۸ سالگی که رشد کودک به سمت تکمیل می‌رود از بین برود و
لااقل در این سن کودک می‌فهمد که اگر اشتباهی کند باید انتظار تنبیه داشته باشد.» وی تاکید کرد:«والدین این رفتارهای
کودک را فاجعه ندانند و می‌توانند متناسب با رشد کودک به او در رابطه با رفتارهای اشتباهش توضیحاتی بدهند اما
نباید از دزدی‌های کودک در این سن نگران باشند و بدانند رفتار کودکشان در این سن طبیعی است.اگر رفتارهایی مثل
دزدی کودک در سنین بالاتر از ۸ سالگی زیاده‌تر از حد بود بایستی به این رفتار توجه کنند چرا که
کودک به سمت تثبیت رشد اخلاقی می‌رود و در صورت ادامه رفتارهای اشتباه وی باید نگران باشند و لازم است
این رفتار فرزند خود را پیگیری کنند و این رفتارها می‌تواند نشانه اختلالات سلوک باشد و شبیه اختلالات شخصیتی ضد
اجتماعی در بزرگسالان است که مدام به تخریب اموال و دزدی و…
می‌روند بدون اینکه احساس گناه و پشیمانی داشته باشند.» دکتر فرید براتی در ادامه اظهار داشت:«در اولین قدم والدین سعی
کنند کودک خود را برای مشاوره و درمان نزد روانشناس ببرند و دیگر اینکه والدین و یا معلمان در مدرسه
نسبت به رفتارهایی همچون دزدی با خود قرارداد رفتاری ببندند به عنوان مثال اگر معلمی دانش آموزی دارد که مدام
از همکلاسی‌های خود دزدی می‌کند به او بگوید اگر این رفتار اشتباه را تکرار نکنی به تو یک ستاره می‌دهم
و یا والدین نسبت به این رفتار کودک خود واکنش نشان داده و به او بگویند اگر دزدی خود را
تکرار کند به عنوان مثال از دیدن برنامه مورد علاقه خود محروم خواهد شد که به این رفتار محروم سازی
گویند و بایستی از تقویت منفی و یا تقویت مثبت برای درمان وی استفاده کنند.» وی تصریح کرد:« ارتباط والدین
با کودک نقش موثری در بروز رفتارهایی چون دزدی دارد و تحقیقات نشان داده است شرایط کنونی خانواده می‌تواند این
ویژگی و رفتار را در برخی از بچه ها ایجاد کند.به عنوان مثال پرخاشگری والدین نسبت به یکدیگر درحضور کودک،
خانواده نابسامان، خانواده ای که حد و مرزها در آن زیاد مشخص نیست و بچه ها به راحتی در کار
والدین دخالت می‌کنند، یا استفاده یکی از والدین از فرزند خود علیه همسرش، که در این خانواده اختلالات سلوک و
منش در کودک ممکن است بروز کند و نوع روابط بچه ها و خانواده با یکدیگر در بروز این مشکل
می تواند تاثیر گذار باشد.»

گردآوری: پرشین وی

۱۴ راه رهایی از افکار منفی (دوری از افکار ناراحت کننده)

با همسرتان به هیچ عنوان این شوخی ها را نکنید

نوجوان ها را با این ترفندهای تربیتی بزرگ کنید تاهمیشه موفق شوند

آزار و اذیت در دنیای مجازی دلیل خودکشی نوجوانان است