والدین باید رفتار پرخاشگرانه کودک شان را مدیریت کنند

اشتراک:

امروزه بسیاری از خانواده ها از رفتار پرخاشگرانه کودک شان شکایت دارند و برای درمان این رفتار نابهنجار فرزندشان به
شیوه و روش های مختلفی متوسل می شوند.
پرخاشگری رفتاری است که از خشم و عصبانیت نشات می گیرد که در کودکان به صورت هل دادن، کتک زدن،
لگد زدن، گاز گرفتن، اذیت و مسخره کردن، عذاب دادن والدین، پرت کردن اشیا و گریه سر دادن است.
این دسته از کودکان نسبت به سایرین بیشتر دروغ می گویند و مسوولیت اعمال خود را انکار می کنند، البته
بسیاری از کودکان گاهی اوقات این رفتارها را انجام می دهند اما کودک پرخاشگر به طور مکرر این گونه رفتار
می کند.
درواقع پرخاشگری کودک تقریبا یک پاسخ خودکار نسبت به استرس و ناکامی است و هدفش این است که دیگران را
مجبور یا وادار کند تا آنچه را که کودک می خواهد به او بدهند.
معمولا این دسته از کودکان از درخواست های والدین و سایر بزرگسالان تبعیت نمی کنند و به اصطلاح خودشان قشقرق
هایی برای ادب کردن والدین شان به راه می اندازند.
در زمینه انگیزه رفتار پرخاشگرانه، برخورد مناسب و مدیریت این نوع رفتار توسط والدین با دکتر رضا رستمی، متخصص اعصاب
و روان، عضو هیات علمی دانشگاه تهران و رییس کلینیک آتیه گفت وگویی انجام داده ایم که در زیر می
خوانید: پرخاشگری کودکان اغلب با مشاهده رفتار پرخاشگرانه و الگوهای نامناسب یادگیری آغاز می یابد، دکتر رستمی معتقد است: «رسانه
های دیداری شنیداری نقش بسزایی در افزایش رفتار پرخاشگرانه دارند و والدین باید تا جایی که می توانند کودکان خود
را از قرار گرفتن در معرض الگوهای پرخاشگر در فیلم ها، تلویزیون، موسیقی، بازی های رایانه ای، مطالب نوشتاری و
ورزش های پخش شده در تلویزیون مانند کشتی محدود کنند.» او اظهار می دارد که انگیزه های بسیاری برای رفتار
پرخاشگرانه در خردسالان وجود دارد که ممکن است کودکی به این دلیل که عصبانی و ناراحت است یا می خواهد
بر شخص دیگری مسلط شده و کنترل نماید سعی می کند به دیگری آسیب برساند.
او در زمینه برخورد والدین با رفتار پرخاشگرانه گفت: «ما به عنوان والدین باید مانع از رفتاری شویم که موجب
تهدید یا صدمه زدن به دیگران می شود چرا که کودکان پرخاشگر با ریسک بالایی برای تبدیل شدن نوجوانان یا
بزرگسالان ناسازگار مواجهه هستند، همچنین ممکن است کودکی با سرپیچی از قوانین با اهمیت ایمنی یا با اقدام به ریسک
های جدی خود را در معرض خطر قرار دهد، به عنوان مثال ممکن است کودکی با کبریت بازی کند یا
به وسایل خطرناک بیش از حد نزدیک شود.» ● مدیریت رفتار پرخاشگرانه و خطرناک والدین برای اینکه رفتار پرخاشگرانه فرزندشان
مجددا تکرار نشود باید آنها را مدیریت کنند.
دکتر رستمی معتقد است: «حقیقت این است که می توان به کودک پرخاشگر کمک کرد و گاهی اوقات دیده شده
است به طور قابل توجهی کودکان تغییر می کنند، کمک کردن به بچه پرخاشگر برای والدین، مسوولیت سنگینی است که
مستلزم تلاش بسیار، صبوری، پیگیری، مراقبت و به کارگیری مستمر روش های مدیریت کودک است.» او در پاسخ به این
سوال که بهترین روشی که پدر و مادر باید آن را به کار گیرند تا باعث کاهش پرخاشگری در فرزندشان
شود ، گفت: «والدین باید به طور متداوم از گام های اساسی برای برخورد با رفتار پرخاشگرانه و خطرناک استفاده
کنند که شامل پنج گام است که در زیر خلاصه وار ذکر می کنم.» ▪ رفتار کودکان تان را متوقف
کنید، او را مختصری سرزنش کنید و رفتار نامقبول او را نام ببرید: گاهی اوقات پدر و مادر باید سریعا
رفتار و عمل پرخاشگرانه فرزندشان را متوقف کنند مخصوصا در زمانی که ایمنی کودک و دیگران به مخاطره می افتد.
والدین باید پس از متوقف کردن رفتار، کودک را به صورت مختصر اما جدی سرزنش کنند و سوءرفتاری که مرتکب
شده را نام ببرند.
به عنوان مثال: «هرگز نباید دوستت را هل بدهی» ▪ بلافاصله کودک را در محدودیت زمانمند قرار دهید: بعد از
نام بردن رفتار نامقبول کودک، والدین بدون اینکه وارد جر و بحث شده باید کودک شان را در محرومیت زمانمند
قرار دهند و دکتر رستمی در پاسخ به اینکه محرومیت زمانمند چیست می گوید: «محرومیت زمانمند یعنی گذاشتن کودک در
یک مکان کسل کننده و ملال آور، بلافاصله پس از اینکه رفتار بدی از خود نشان داد تا هنگامی که
زمان سنج پایان زمان محرومیت را نشان می دهد و مدت زمان قرار گرفتن کودک در این محرومیت، یک دقیقه
به ازای هر سال سن اوست.» والدین بهتر است از این گام مهم چشم پوشی نکنند و هنگامی که کودک
در حال گذراندن محرومیت زمانمند است، خود را برای گفت وگو پس از این مرحله آماده و تمرین ذهنی کنند.
▪ با کودک در مورد رفتار پرخاشگرانه یا خطرناکش گفت وگو کنید: به کودک بعد از سپری شدن زمان محرومیتش
دوباره گوشزد کنید که آنچه را انجام داده رفتاری پرخاشگرانه و نامناسب بوده است و از او بخواهند که رفتارش
را توصیف کند و جایگزین های بی خطری را در آینده از آنها استفاده کند و زمانی که کودک جایگزین
های ایمن و بی خطر رفتار را به والدینش می گوید باید او را تحسین و ایده هایش را تشویق
کرد و چنانچه رفتار جایگزین بی خطری به ذهن کودک نرسید باید در یافتن چنین جایگزین هایی به فرزند کمک
کرد و اگر کودک با عصبانیت به پدر و مادرش گفت: ولم کنید، باید صحبت کردن با او را به
وقت دیگری موکول کرد یا اینکه بار دیگر او را به محرومیت زمانمند بفرستند.
▪ یک پیامد منطقی ملایم یا جریمه رفتاری را برای کودک در نظر بگیرید: به عنوان مثال چنانچه کودک با
بچه بزرگ و قلدر همسایه رفتاری پرخاشگرانه از خود نشان دهد احتمالا با یک پیامد منفی مثل کبود شدن قسمتی
از بدن یا چشمان ورم کرده مواجهه می شود و چنانچه از یک اسباب بازی یا شی برای رفتار پرخاشگرانه
اش استفاده کرد، والدین باید اسباب بازی یا آن شی را به مدت طولانی توقیف کند.
ممکن است فرزندی با دوچرخه اش به سمت بچه های کوچک تر حرکت کند و آنها را بترساند اما مادر
می تواند به مدت دو هفته دوچرخه او را توقیف کند که این نوع برخورد نشان می دهد که کودک
آن رفتارش را برای همیشه کنار گذاشته است.
▪ از گوش دادن انعکاسی استفاده کنید: پس از پایان محرومیت زمانمند، کودک حالتی را دارد که می خواهد با
والدینش صحبت کند و والدین باید در این مرحله از گوش دادن انعکاسی استفاده کنند تا کودک بتواند احساساتش را
ابراز نماید چرا که کودکی که احساساتش را در قالب کلمات بیان می کند، کنترل بیشتری روی رفتار پرخاشگرانه و
تکانشی اش دارد.
این متخصص اعصاب و روان برای مهارت های اساسی گوش دادن انعکاسی، پنج رهنمود را بیان می کند: «۱ والدین
باید تمامی احساسات کودک خود را بپذیرد و به آنها احترام بگذارد۲ به کودک نشان دهند که به آنچه می
گوید گوش می دهند۳ والدین آنچه را که می شنوند و برداشتی که از احساس کودک شان دارند برایشان بازگو
کنند ۴ احساسات فرزندشان را نامگذاری کنند.
۵ توصیه ها و پیشنهادات و دیدگاه های جایگزین را به کودک شان بگویند.» دکتر رضا رستمی در نهایت معتقد
است بسیاری از کودکان که در خانه پرخاشگرند در مدرسه نیز چنین رفتاری دارند و والدین برای کاهش این نوع
رفتار باید با معلم و اولیای مدرسه هماهنگ باشند.
( www.sharghnewspaper.com )

گردآوری: پرشین وی

۱۴ راه رهایی از افکار منفی (دوری از افکار ناراحت کننده)

با همسرتان به هیچ عنوان این شوخی ها را نکنید

نوجوان ها را با این ترفندهای تربیتی بزرگ کنید تاهمیشه موفق شوند

آزار و اذیت در دنیای مجازی دلیل خودکشی نوجوانان است