ازدواج حضرت محمد (ص) با حضرت خدیجه (س) در دهم ربیع الاول

ازدواج حضرت محمد (ص) با حضرت خدیجه (س)

دهم ربیع الأول، سالروز ازدواج حضرت محمد (ص) با حضرت خدیجه (س) است.ماجرا از مهمانی در خانه خدیجه (س) آغاز
شد.روزی خدیجه (س) در خانه خود مجلسی تشکیل داده بود و از عالمان یهودی دعوت کرده بود تا برایش صحبت
کنند.در اواسط جلسه جوانی خوش سیما از مقابل خانه خدیجه (س) گذشت.دانشمند یهودی از خدیجه (س) خواست که او را
به مجلس دعوت کند.پس از پایان مجلس و در هنگام خداحافظی در حالی که شعف از صورت آن عالم یهودی
مشهود بود، رو به خدیجه کرد و گفت: «آن چه من در کتاب های آسمانی گذشته خوانده‌ام، نشان می دهد
که او پیامبر آخرالزمان است.خوشا به سعادت بانویی که چنین جوانی شوهرش باشد که در این صورت به شرافت، عزت
و شکوه دنیا و آخرت نایل آمده است.».(مناقب ابن شهر آشوب، ج ۱، ص ۴۱؛ سید هاشم رسولی محلاتی، درسهایی
از تاریخ تحلیلی اسلام (جلد ۲)، ص۱۷)

خدیجه با پیامبر(ص) در جد چهارم از طرف پدر و در جد هشتم
از طرف مادر متحد بودند، به همین دلیل گاهی همدیگر را پسر عمو، دختر عمو می خواندند.

هم خدیجه (س) تاجر بود، هم محمد(ص).تقدیر الهی به گونه ای رقم خورد که اسباب همکاری میان خدیجه (س) و
محمد (ص) فراهم شد.از برخوردهای نخست، مهربانی و ایمانی الهی در رفتار محمد (ص) می‌دید.روح پاک و قلب لطیف این
دختر قریشی، پس از سال‌ها هم کفو خود را پیدا کرده بود.چند بار با این جوان ۲۵ ساله بنی هاشمی
مواجه شده بود و دلش دیگر تاب دوری از وی را نداشت.

بانوی قریشی حصار غرورش را شکست و جایگاه و شوکت دنیایی را به خوشبختی ابدی، به آسانی فروخت.تصمیم گرفت که
در نخستین مواجهه‌، دغدغه ازدواجش با پیامبر(ص) را مطرح کند.

روز سرنوشت ساز زندگی خدیجه (س) فرا رسید.پس از سفر تجاری که پیامبر (ص) سرپرستی آن را به عهده داشتند
و برای حضرت خدیجه (س) انجام دادند، فرصت ملاقات فراهم شد.خدیجه با حفظ حیا مقابل پیامبر (ص) آمد و گفت:
«ای عموزاده من بر اثر خویشی که میان من و تو برقرار است و عظمت و عزتی که در میان
قوم خود داری و امانت و حسن خلقت که شهره همه اهل مکه است، مایلم که با تو ازدواج کنم.»
(سید هاشم رسولی محلاتی، درسهایی از تاریخ تحلیلی اسلام (جلد ۲)، ص۱۹-۲۴)

پیامبر(ص) در پاسخ گفت که این موضوع
را با نزدیکان و بزرگانش در میان می گذارد.

با موافقت عموی پیامبر (ص) مجلس خواستگاری برگزار شد.در مجلس خواستگاری، ابوطالب عموی پیامبر(ص) به بیان ویژگی های پیامبر (ص)
پرداخت.نقاط مشترک و هم کفوی خدیجه (س) و پیامبر (ص) موجب ازدواج این دو شد.

در وصف پیامبر خاتم (ص) همین بس که وی برترین انسان‌ها روی زمین بود، اما در خصوص خدیجه روایتی از
عایشه گویای عظمت این همسر پیامبر (ص) است.

عایشه مى‌گوید: کمتر اتفاق مى‌افتاد که پیامبر (ص) از خانه بیرون رود و خدیجه را به خیر و خوبی یاد
نکند، چندان که یک روز آتش حسد من مشتعل شد و گفتم: یا رسول‌الله، تا کى خدیجه را یاد مى‌کنى؟
او پیرزنى بیش نبوده (!) خداوند بهتر از او را به تو مرحمت کرد.پیامبر (ص) از سخن من غضبناک شدند
و فرمودند: نه؛ به خدا قسم بهتر از خدیجه(س) نصیب من نشده.او به من ایمان آورد، هنگامى که مردم کافر
بودند، و تصدیق نبوت من نمود در وقتى که مردم مرا تکذیب مى‌کردند، و اموال خود را در اختیار من
گذارد، در وقتى که مردم مرا از خود دور مى‌کردند.خداوند متعال از خدیجه به من فرزندانى روزى کرد، در حالی
که تو را عقیم قرار داد.(ریاحین الشریعه: ج ۲ ص ۲۰۲، ۲۰۷، ۲۱۱).

باشگاه خبرنگاران