برخى وصیتهاى امام جعفر صادق (ع) براى شیعیان

امام صادق ششمین امام ما شیعیان می باشد .ایشان دوران امامتش برابر شده بود با با اواخر حکومت بنی امیه و اوایلحکومت بنی عباس .ایشان شاگردهای زیادی داشتند . البته ایشان دارای شخصیتی ممتاز و بی‌نظیر بود .در این بخش قصد داریم سفارش های امام صادق برای شیعیان را برای شما بیان کنیم مطالب ما را در پرشین وی ببینید.

سفارش های امام صادق

۱٫وصیت

امام صادق (ع) به زید شحام: زید شحام مى‏ گوید: ابوعبدالله (ع) به من فرمود: به همه کسانى کهبه نظر تو، مطیع ما هستند و از ما حرف مى‏ شنوند، سلام برسان.من همه شما را به تقواى الهى و ورع دینى فرا مى‏ خوانم، و اینکه براى خدا کوشش کنید، راستگو باشید، اداى امانت کنید و سجده ‏هاى طولانى داشته باشید و براى همسایگان خوبى باشید که محمد(ص) ، با این تعالیم و آموزشها آمده است.

امانت و ودیعه اشخاصى را که شما را امین شناخته ‏اند و چیزى را به شما سپرده‏ اند، چه نیکوکار باشند یا بدکار، به ایشان سالم پس دهید؛ زیرا رسول الله صوات الله علیه دستور دادند که حتى نخ و سوزن هم تحویل شود.و به خویشاوندان و اقوام خود صله و احسان کنید و بر جنازه آنان و در تشییع شان شرکت نمائید و بیمارانشان را عیادت کنید و حقوق ایشان را ادا نمائید؛ چون اگر یکى از شما (چنینرفتار کند و) .

در دین خویش ورع داشته باشد، راست بگوید، اداى امانت کند و با مردم خوش اخلاق و خوشرفتار باشد، گفته مى ‏شود: این جعفرى است و من خوشحال می شوم و از این وضع دلشاد مى‏ گردمو گفته مى ‏شود: اینگونه است ادب و تربیت جعفر، اما اگر جز این باشید، گرفتارى و ننگ و عار شما بر من است و گفته مى ‏شود: اینگونه است تعلیم و تربیت جعفر؟

به خدا سوگند، حدیث کرد مراپدرم که مردى در میان قبیله‏ اى از شیعیان على (ع) شمرده مى‏شود که وارسته ‏ترین، امانت‏دارترین، راستگوترین، و درزمینهقضاوت، عادلترین آنان باشد و وقتى از افراد قبیله راجع به او سؤال شود که او چگونه مردى است، پاسخ دهند: چه کسى همانند اوست؟ راستى که او امین‏ترین و صادق‏ترین ماست.

سفارش های امام صادق

۲٫ وصیت امام به مؤمن الطاق:

اى پسر نعمان! از مراء و لجبازى دور باشد که عمل تو را تباه مى ‏سازد و از جدال وکشمکش بپرهیز که تو را هلاک گرداند و از ستیزه جوئیهاى فراوان بپرهیز که تو را از خدا دور مى‏کند.مردمى در زمان گذشته وجود داشته‏ اند که سکوت را تمرین مى‏ کردند و شما سخن گفتن و حرف زدنرا یاد مى ‏گیرید.

جمعى از پیشینیان به قصد عبادت و بندگى، ده سال سکوت مى‏ کردند و خود را بدین وسیله مى ‏آزمودندکه اگر دراین آزمایش سرافراز بیرون مى‏ آمدند، خود را اهل تعبد وبندگى مى‏ دانستند، والا مى‏ گفتند: من کجاو بندگى خدا کجا؟ مى ‏گفتند: کسى نجات پیدا مى‏ کند که از گناه و لغزش و حرف زشت کاملاًبپرهیزد و سکوت نماید و در دولت باطل، برآزار و اذیت، شکیبا باشد.

اینان برگزیدگان، خالصان و دوستان واقعى خدایند و مؤمنان راستین همینانند.به خدا سوگند، اگر یکى از شما در راه خدازمینى پر از طلا احسان کند اما به برادر ایمانى خود حسد ورزد، با همین طلاها بدنش داغ خواهد خوردو کیفر خواهد دید.اى پسر نعمان! هر کس از او چیزى سؤال شود و با اینکه (اجمالاً) مى‏ داند ولىبگوید نمى‏ دانم، بدون شک با مسائل علمى منصفانه برخورد کرده است.و مؤمن در جائى که نشسته است، دچار وسوسهحسد مى ‏شود؛ لیکن وقتى بلند شد و رفت، حسد و کینه هم از بین مى ‏رود.

اى پسر نعمان! اگر مى ‏خواهى دوستى برادر دینى تو برایت خالص باشد با او مزاح نکن؛ لجبازى، فخر فروشىو ستیزه نیز منما.دوستت را از همه اسرار و رازهایت آگاه مساز، بلکه به همان اندازه که اگر دشمن توآگاه گردد، نتواند ضرر و زیانى به تو بزند؛ چون دوست هم ممکن است روزى دشمن شود.اى پسر نعمان! بلاغتنه با تیز زبانى و تندگوئى است و نه با پر حرفى بلکه فقط به معنى توجه داشتن و دلیلمحکم آوردن است.

وصیتهاى امام جعفر صادق

۳٫ وصیت امام به حمران بن اعین:

اى حمران! در زندگى خود، به اشخاص پائین‏تر از خود (در مکنت و دارائى) نظر کن و به مردمى کهدر توانائى مالى از تو بالاترند نگاه نکن؛ چون در این صورت است که به قسمت و بهره خود قانعو راضى خواهى بود و بدین وسیله، به بهره بیشترى از سوى پروردگارت دست خواهى یافت.و بدان که عمل وعبادت اندک ولى دائم و پیوسته که بر مبناى یقین باشد نزد خداوند با ارزشتر از عمل و عبادت زیادىاست که براساس یقین نباشد.و بدان که هیچ ورع و تقوائى، برتر از اجتناب از حرامهاى الهى و خوددارى از
آزار مؤمنان و غیبت ایشان نیست.و هیچ زندگى اى گواراتر از خوش اخلاقى و هیچ مالى سودمندتر از قناعت بهکفاف، و هیچ جهلى مضرتر از عجب و خودپسندى نمى‏ باشد.

برخى وصیتهاى امام صادق علیه السلام براى شیعیان

۴٫وصیت امام به مفضل بن عمر:

تو را و خودم را به تقواى الهى و اطاعت از فرمان او سفارش مى‏ کنم؛ زیرا طاعت، ورع، تواضعبراى خدا، آرامش، کوشش، عمل به فرمان الهى، خیر خواهى براى رسولان او، تلاش در تحصیل رضاى خداوند، و اجتناباز محرمات الهى همگى از آثار و نتایج تقوى است.بدون تردید آن کس که تقوى پیشه مى ‏سازد، خود رابه خواست خدا از آتش برکنار نگاه داشته و به تمام خیر دنیا و آخرت دست یافته است.و هر کسدیگران را به رعایت تقوى و داشتن پروا دعوت و توصیه کند، بهترین موعظه و نصیحت را انجام داده است.خداونددر پرتو لطف و مرحمتش ما را از متقیان و پرواپیشگان قرار دهد.

۵٫وصیت

امام صادق (ع) به جمیل بن دراج: بهترین شما ،سخاوتمندان شماست و بدترین شما بخیلان و تنگ نظران شماست.واز عمده ‏ترین کارهاى شایسته، نیکى و احسان به برادران دینى و کوشش در رفع نیازمندیهاى ایشان است که بدینوسیله دماغ شیطان به خاک مالیده مى‏ شود و انسان از شعله آتش محفوظ مى‏ ماند و وارد بهشت مى
‏شود.اى جمیل! این سخن مرا به یاران و اصحاب نیکوکارت برسان.

جمیل پرسید: فدایت شوم، اصحاب نیکوکار من کیستند؟امام فرمود: آنان که هم در سختى و هم در رفاه به برادراندینى خود نیکى و احسان مى‏ کنند.اى جمیل! انجام چنین کارى براى شخص دارا، آسان است.خداوند عزوجل شخص نادار رادر این زمینه ستوده است آنجا که فرمود: «و یؤثرون على انفسهم و لو کان بهم خصاصه و من یوق
شُحّ نفسه فأولئک هم المفلحون».

۶٫وصیت امام به معلى بن خنیس:

امام خطاب به معلى موقعى که عازم سفر بود فرمود: اى معلى! تنها ازخداوند عزت بخواه که تو را عزیز خواهد کرد.معلى پرسید: چگونه‏اى فرزند رسول خدا ؟امام فرمود: اى معلى! از خدابترس، همه چیز از تو خواهد ترسید.اى معلى! با عطا و بخشش، محبت دوستانت رإ؛صظ به سوى خود جلب کنکه خدایتعالى عطا و بخشش را عامل محبت و خوددارى و منع را انگیزه عداوت و دشمنى قرار داده است.پساینکه از من چیزى بخواهید و من آن را به شما بدهم نزد من دوست داشتنى تر از آن است
که چیزى از من نخواهید و من هم چیزى به شما ندهم و در نتیجه نسبت به من احساس کینهو عدوات کنید.و هر چه خداوند عزوجل به دست من به شما مى‏ رساند، در حقیقت، سپاس براى اوست.پس دربرابر عطا و بخشش من، سپاسگزار خدا باشید.

۷٫وصیت امام به سفیان ثورى :

سفیان مى ‏گوید: صادق، فرزند صادق یعنى جعفر بن محمد علیهما السلام را دیدارو عرض کردم: اى فرزند رسول الله! مرا توصیه و سفارش بفرمائید.امام: اى سفیان! شخص دروغگو مروت و مردانگى، وآدم بی حال دوستى و رفاقت، و انسان حسود راحتى ندارد، و شخص بد اخلاق، به سیادت و آقائى نمى‏رسد.

سفیان: باز بفرمائید.امام: اى سفیان! به خدا اطمینان داشته باش تا مؤمن راستین شوى و به قسمت خدا راضى باشتا بى نیاز گردى و با همسایه‏ات به خوبى رفتار کن تا مسلمان شمرده شوى و هرگز با شخص فاجرو نابکار هم صحبت و رفیق مباش که او فجور و زشتکارى به تو یاد مى‏ دهد و همیشه درمسائل زندگى با کسانى که از خدا خشیت دارند، مشورت کن.

شهید آوینی