توبه در گناهان آبرویی چگونه است ؟

پاسخ – در گناهان آبرویی یکی بحث غیبت است.اگر کسی که غیبت کرده است به طرف بگوید و این باعث
شر بشود، نباید گفته بشود.دراین مورد باید استغفار بکنیم و از خدا برای او طلب رحمت بکنیم.
اگر به فردی که غیبتش را کرده ایم بگوییم و شر هم نشود ، خیلی از علما فرموده اند که
لازم نیست بگویید و استغفار کافی است و همین که بین خود و خدا توبه کنیم کافی است.
غیبت یعنی اینکه فرد کار خلافی کرده است و نمی خواهد کسی از این خبر دار بشود و شما این
صفت را به دیگران بگویید.
اگر این صفت را نداشته باشد و شما به کسی بگویید این تهمت بحساب می آید.آیت الله حائری و آیت
الله زنجانی و امام خمینی شرط می کردند که در مجالس شان غیبت کسی را نکنند و نماز را اول
وقت بخوانند.بحث دیگر دل شکستن است.در اینجا باید دل فرد را بدست بیاوریم.
اگر زخم زبان زده ایم یا تهمتی زده ایم یا اذیت و آزاری کرده ایم باید آنرا جبران کنیم و
دل طرف را بدست بیاوریم.
داریم که درماه رمضان به اهل خانه نیکی کنید.آقای فاطمی نیا می فرمودند که بعضی ها آبروی ماه رمضان را
با بداخلاقی ها می برند.این خیلی بد است.گرمای تابستان و روزه گرفتن نمی تواند توجیهی برای بداخلاقی ما در خانه
باشد.

افکار نیوز