ثواب درختکاری در روایات

روز ۱۵ اسفند را روز “درختکاری ” نام گذاشته اند، واقعا شایسته است که در جامعه اسلامی به این روز
اهمیت زیادی داده شود چرا که اسلام ارزش زیادی برای درختکاری قائل است و خداوند متعال پاداش های بزرگی برای
این عمل در نظر گرفته است.

چرا که درختان علاوه بر تمام فوایدی که برای زندگی ما دارند چنان دستان نوازشگری روح ما را هم تسکین
داده و به آرامش می رسانند.

کیست که به یک درخت سرسبز و سرزنده نگاه کند و دلش زنده نشود؟ وقتی روح های ما دچار تنیدگی،
استرس و فشار می شود اگر به یک راونشناس مراجعه کنیم خیلی اوقات ما را به دامان طبیعت عودت می
دهند به آغوش درختان سبز و به آبی دریا، تا روحمان از جرم تیرگی سیمان و آهن رها شود و
جانی دوباره بگیرد.

امام صادق علیه السلام به مفضل می فرماید: «…
مَعَ مَا فِی النَّبَاتِ مِنَ التَّلَذُّذِ بِحُسْنِ مَنْظَرِهِ وَ نَضَارَتِهِ الَّتِی لَا یُعَدُّ لَهَا شَیْ‏ءٌ مِنْ مَنَاظِرِ الْعَالَمِ وَ مَلَاهِیهِ»
؛( توحیدالمفضل، مفضل بن عمر جعفى کوفى، انتشارات مکتبه الداورى قم، ۱۹۶۹ م، ص۱۵۴) نگریستن به گل های رنگارنگ و
درختان سرسبز و خرم، چنان لذتی به آدمی می بخشد که هیچ لذتی را با آن برابر نمی توان کرد.

همه ما از کتاب های علوم دبستانمان فواید درخت ها را خوانده ایم و خوب به یاد داریم، و اگر
شرایط زندگیمان اجازه داده باشد نهالی را هم در خاک نشانده ایم.

اما شاید بیشترمان ندانیم که درختکاری و کاشتن یک نهال کوچک چه ثمرات اخروی بزرگی دارد.برای ترغیب شما عزیزان چند
روایت از ائمه علیهم السلام نقل می کنیم باشد که همه ما به این کار ترغیب شویم و سرزمینمان را
با کاشتن نهال زنده، آباد و زیبا کنیم.

میوه  های  پر برکت

پیامبر صلی الله علیه و آله: مَن نَصَبَ شَجَرَهً و صَبَرَ عَلى حِفظِها والِقیامِ عَلَیها حَتّى تُثمِرَ کانَ لَهُ فی
کُلِّ شَى ءٍ یُصابُ مِن ثَمَرِها صَدَقَهٌ عِندَاللّه ِ؛ (میزان الحکمه ، ح ۹۱۴۳) هر کس درختى بکارد و در
نگهدارى آن بکوشد تا میوه دهد ، در برابر هرچه از آن میوه به دست آید، پاداشى نزد خدا خواهد
داشت.

اگر قیامت فرا رسد و در دست یکى از شما نهالى باشد ، چنانچه بتواند برنخیزد تا آن را بکارد،
باید آن را بکارد

درخت باقیات صالحات

امام صادق علیه السلام می فرماید: سِتَّهٌ تَلْحَقُ الْمُوْمِنَ بَعْدَ وَفَاتِهِ وَلَدٌ
یَسْتَغْفِرُ لَهُ وَ مُصْحَفٌ یُخَلِّفُهُ وَ غَرْسٌ یَغْرِسُهُ وَ قَلِیبٌ یَحْفِرُهُ وَ صَدَقَهٌ یُجْرِیهَا وَ سُنَّهٌ یُوْخَذُ بِهَا مِنْ بَعْدِهِ؛
(لکافی، ثقه الاسلام کلینى، دار الکتب الإسلامیه، تهران، ۱۳۶۵ ش، ج ۷، ص ۵۷ ) شش چیز بعد از وفات
مومن به او ملحق شده [و به او فایده می دهد]: فرزندى که برایش طلب آمرزش کند، قرآنی که او
از خود به یادگار گذاشته و پس از مرگش خوانده مى‏شود، درختى که کاشته، چاه آبى که حفر نموده [و
وقف کرده]، صدقه جاریه‏اى که از خود به جا گذارده است، روش نیکوئى که پس از مرگش مردم به آن
عمل می کنند(dot)

پاکترین اعمال

امام صادق علیه السلام: اِزرَعُوا و اغرِسُوا وَاللّه ِ ما عَمِلَ النّاسُ عَمَلاً اَجَلَّ و لاأطیَبَ
مِنهُ؛ (بحارالأنوار ، ج ۱۰۳ ، ص ۶۸) کشت کنید و درخت بنشانید؛ به خدا قسم آدمیان کارى برتر و
پاک تر از این نکرده اند.

جدیت در امر درختکاری

اسفند ماه و مخصوصا روز درختکاری بهترین فرصت است تا ما دنیا و آخرتمان را با کاشتن درختان آباد کنیم،
نباید این فرصت پر برکت را از دست بدهیم، پیامبر صلی الله علیه و آله به صراحت ما را به
جدیت در این امر دعوت کرده اند تا جایی که حتی آمدن قیامت هم نباید مانع ما شود.

پیامبر صلی الله علیه و آله: إن قامَتِ السَّاعَهُ و فِی یَدِ أحَدِکُم فَسیلَهٌ، فإنِ استَطاعَ أنْ لایَقومَ حَتّى یَغرِسَها
، فَلیَغرِسْها ؛ (کنزالعمّال ، ح ۹۰۵۶ )؛ اگر قیامت فرا رسد و در دست یکى از شما نهالى باشد،
چنانچه بتواند برنخیزد تا آن را بکارد، باید آن را بکارد(dot)

خشم خداوند از قطع کردن درختان

بعضی از مردم گمان می کنند که درخت
یک موجود بی جان است و به راحتی به آن آسیب می رسانند ، شاخه اش را می شکنند پوستش
را خراش می دهند، میوه اش را می خورند و آن ها را قطع می کنند.خوب است بدانیم این کارها
خداوند متعال را به خشم می آورد.

هر کس درختى بکارد و در نگهدارى آن بکوشد تا میوه دهد، در برابر هرچه از آن میوه به دست
آید، پاداشى نزد خدا خواهد داشت

امام صادق علیه السلام: لاتَقطَعُوا الثِّمارَ فَیَبعَثَ اللّه ُ عَلَیکُم العَذابَ صَبًّا؛ (الکافى ،
ج ۵ ، ص ۲۹۴ ) درختان میوه را قطع نکنید که خداوند بر شما عذاب فرو مى ریزد.

درختان بهشت را هم در این دنیا باید بکاریم!!

امام باقرعلیه السلام فرمود: مَرَّ رَسُولُ اللَّهِ بِرَجُلٍ یَغْرِسُ غَرْساً
فِی حَائِطٍ لَهُ فَوَقَفَ لَهُ وَ قَالَ أَ لَا أَدُلُّکَ عَلَى غَرْسٍ أَثْبَتَ أَصْلًا وَ أَسْرَعَ إِینَاعاً وَ أَطْیَبَ ثَمَراً
وَ أَبْقَى قَالَ بَلَى فَدُلَّنِی یَا رَسُولَ اللَّهِ فَقَالَ إِذَا أَصْبَحْتَ وَ أَمْسَیْتَ فَقُلْ سُبْحَانَ اللَّهِ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ وَ
لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَ اللَّهُ أَکْبَرُ فَإِنَّ لَکَ إِنْ قُلْتَهُ بِکُلِّ تَسْبِیحَهٍ عَشْرَ شَجَرَاتٍ فِی الْجَنَّهِ مِنْ أَنْوَاعِ الْفَاکِهَهِ
وَ هُنَّ مِنَ الْبَاقِیَاتِ الصَّالِحَاتِ؛( لکافی، ج۲، ص۵۰۶)

رسول خدا (صلی الله علیه و آله) از کنار باغی عبور می
کرد که صاحب آن مشغول کاشتن درخت بود.حضرت ایستاد و خطاب به آن شخص فرمود: می خواهی تو را به
کاشتن درختی که بنیانش ثابت تر و میوه هایش زودرس تر و پاکیزه تر است و برای همیشه باقی بماند
راهنمایی کنم؟

عرض کرد: آری یا رسول الله! پدر و مادرم به فدایت.آن حضرت فرمود: صبح و شام بگو سبحان
الله و الحمد لله و لااله الاالله و الله اکبر.پس هر گاه تو این ذکر را بگویی، به خاطر هر
ذکری ده درخت از انواع درختان، در بهشت برای تو کاشته می شود، و باقیات الصالحات همین اذکار است(dot)

تبیان