ثواب های بی شمار روزه ماه رجب

ماه رجب یکی از پر فضیلت ترین ماه های خدا است ، این ماه پر از برکت و خیر است ماهی که در آن تولد امیر المومنین و شب های رغائب گره خورده است روزه ماه رجب یکی از اعمال این ماه است که فضیلت فراوانی دارد در ادامه مطلب از پرشین وی قصد داریم اعمال و ادعیه های این ماه را مورد بررسی قرار دهیم.

روزه ماه رجب

ابوسعید خدرى از رسول خدا حضرت محمد صلی الله علیه و آله روایت کرده است که فرمود: ماه رجب، ماه
اصم خداست (و اصم به معنى کر و ناشنوا، و گفته شده است که یکى از علتهاى این نامگذارى آن
است که در این ماه صداى اسلحه شنیده نمى‌شد) و ماه بزرگى بشمار می‌رود.و (به خاطر آن) اصم نامیده شده
است که در نزد پروردگار هیچ ماهى از جهت حرمت و فضیلت به آن نمى‌رسد، و (حتى) در زمان جاهلیت
به آن احترام مى‌گذاردند، و ماه شعبان ماه من است (ماه رسول گرامى اسلام)، و ماه رمضان ماه امت من.آگاه باشید! که هر کس یک روز از ماه رجب را با ایمان و براى خدا روزه بگیرد، مستحق خشنودى
بزرگ خداوند مى‌شود، و روزه او در آن روز سبب خاموش شدن آتش خشم الهى مى‌گردد و یک در از
درهاى جهنم بر روى او مى‌بندد.

و اگر (گستره) زمین را پر از طلا کنند و به او بخشند، از پاداش روزه او برتر نیست، و
اجر او در این دنیا جز با حسنات (کثیر) کامل نمى‌شود به شرط آنکه نیت او پاک و براى رضاى
خدا باشد.

و به هنگام شب ده دعاى او مستجاب مى‌شود اگر دعاى او براى دنیا باشد، (خداوند) به او عنایت مى‌کند،
وگرنه، خیرات و برکات و دعاهاى (مستجاب) دوستان و برگزیدگان خود را (براى آخرت او) ذخیره مى‌کند.

ماه رجب، ماه اصم خداست

حدیث ماه رجب

متن حدیث:
أَلَا إِنَّ رَجَبَ شَهْرُ اللَّهِ الْأَصَمُّ وَ هُوَ شَهْرٌ عَظِیمٌ وَ إِنَّمَا سُمِّیَ الْأَصَمَ لِأَنَّهُ لَا یُقَارِنُهُ شَهْرٌ مِنَ الشُّهُورِ
عِنْدَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ حُرْمَهً وَ فَضْلًا وَ کَانَ أَهْلُ الْجَاهِلِیَّهِ یُعَظِّمُونَهُ فِی جَاهِلِیَّتِهَا؛ أَلَا فَمَنْ صَامَ مِنْ رَجَبٍ
یَوْماً إِیمَاناً وَ احْتِسَاباً اسْتَوْجَبَ رِضْوَانَ اللَّهِ الْأَکْبَرَ وَ أَطْفَی صَوْمُهُ فِی ذَلِکَ الْیَوْمِ غَضَبَ اللَّهِ وَ أَغْلَقَ عَنْهُ بَاباً
مِنْ أَبْوَابِ النَّارِ؛ وَ لَوْ أَعْطَی مِلْ‌ءَ الْأَرْضِ ذَهَباً مَا کَانَ بِأَفْضَلَ مِنْ صَوْمِهِ أَلَا إِنَّ رَجَبَ وَ شَعْبَانَ شَهْرَایَ
وَ شَهْرَ رَمَضَانَ شَهْرُ أُمَّتِی وَ لَا یَسْتَکْمِلُ أَجْرَهُ بِشَیْ‌ءٍ مِنَ الدُّنْیَا دُونَ الْحَسَنَاتِ إِذَا أَخْلَصَهُ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ؛
وَ لَهُ إِذَا أَمْسَی عَشْرَ دَعَوَاتٍ مُسْتَجَابَاتٍ إِنْ دَعَا بِهِ دَاعٍ بِشَیْ‌ءٍ فِی عَاجِلِ الدُّنْیَا أَعْطَاهُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ
وَ إِلَّا ادَّخَرَ لَهُ مِنَ الْخَیْرِ أَفْضَلَ مِمَّا دَعَا مِنْ أَوْلِیَائِهِ وَ أَحِبَّائِهِ وَ أَصْفِیَائِهِ…

پی نوشت: «ثواب الاعمال، صفحه ۱۱۷»

میهن