این بهترین راه توسل به حضرت عباس (ع) است
حضرت ابوالفضل العباس (ع) در سخاوت، بخشندگی، شجاعت و مهربانی یکی از نمونه های بارز در اسلام است در کلیات کتب ادعیه نمازی بسیار مجرب منسوب به نماز حضرت ابوالفضل (ع) با عنوان نماز کن فیکون حضرت عباس یکی از پرفضیلت ترین نمازها است. راه توسل به حضرت عباس را در پرشین وی ببینید.
راه توسل به حضرت عباس
بهترین راه توسل به آن حضرت، زیارتی است که در «کامل الزیاره» ص ۲۵۶ باب ۸۵ آمده است و شیخ عباس قمی آن زیارت را در مفاتیحالجنان در فصل هفتم در باب زیارت امام حسین(ع) ، ص ۷۱۴، یک مجلدی آورده است عباس(ع)، کلمهای است که ردیف همه غزلهای حسین(ع) است و نامش، همه جا تالی نام حسین(ع). اگر به تاریخ ولادت حسین(ع) و عباس(ع) نگاهی بیفکنیم، میبینیم که از حسین(ع) تا عباس(ع)، یک قدم فاصله بیش نیست.
عباس از طرف مادر از قبیله شجاعان و رزمآوران بود، از طرف پدر هم روح علی را در کالبدخویش داشت. هم شجاعت ذاتی داشت، هم شهامتِ موروثی که معلول شرایط زندگی و محیط تربیت بود و بخشی هم زاییده ایمان و عقیده به هدف بود که او را شجاع میساخت حضرت عباس(ع) آمد تا با تمام ادب و شجاعتی که داشت برادری را معنا کند، وفا را شرح دهد، ایثار را الگو باشد شجاعت را تفسیر کند و دلاوریرا مصداقی والا گردد.
در سال ۲۶ هجری قمری، حضرت عباس (ع) پا به عرصه گیتی نهاد. مادر گرامیش فاطمه،” دخت حزام بن خالد بنربیعه بن عامر کلبی “و کنیهاش (ام البنین) بود.
چند سال پس از شهادت حضرت فاطمه (س) بود، که امیرالمومنین علی(ع)از برادرش عقیل، که به اصل و نسب قبایل آگاه بود، درخواست کرد زنی را از دودمانی شجاع برای او خواستگاری کند و عقیل، فاطمه کلابیه (ام البنین) را برای آن حضرت خواستگاری کرد و ازدواج صورت گرفت.
تجربه توسل به حضرت عباس
بهترین راه توسل به آن حضرت، زیارتی است که در «کامل الزیاره» ص ۲۵۶ باب ۸۵ آمده است و شیخ عباس قمی آن زیارت را در مفاتیحالجنان در فصل هفتم در باب زیارت امام حسین(ع)، ص ۷۱۴، یک مجلدی آورده است. راه دیگر توسل به آن حضرت این است که روز جمعه پس از نماز ۱۳۳ بار بگویی: (یا کاشفَ الکرب عَن وجه الحسین! اکشف کربی بحق اخیک الحسین )؛ عدد ۱۳۳، عدد حروف کلمه عباس به حساب حروف ابجد است.
ایثار و جانبازی، راز و رمز تعالی حضرت عباس (ع)با توجه به روایاتی که در شان حضرت عباس (ع) از ائمه (ع) رسیده و در آن به ایثار وفداکاری در راه امام خویش تصریح شده است، به روشنی، فضیلت و مقام آن بزرگوار آشکار میشود.حضرت عباس (ع) فرزندکسی است که آیه (و من الناس یشری نفسه ابتغاء مرضات الله, بقره-۲۰۷) در شانش نازل شد و ازسلاله دودمانی است که اسوه ایثار و از خودگذشتگی بودند و سوره هل اتی، در شان ایثار ایشان نازل شده است.
فداکاری، ایثار و جانبازی در اسلام و مکتب اهل بیت (ع) از جایگاه ویژهای برخوردار است؛ به طوری که امیرمومنان در جایی ایثار را برترین فضیلت اخلاقی میداند.حال در اینجا این سوال مطرح میشود که، مگر سایر شهیدان از جان خود نگذشتند، پس چه چیزی حضرت عباس را از سایر شهیدان متمایز میسازد؟جواب این است که معرفت حضرت عباس (ع) از همه شهیدان والاتر و اطاعتشاز امام خویش، کاملتر بود.
براساس دیدگاه اسلام و مکتب اهل بیت (ع) آنچه اعمال نیک را از یکدیگر متمایز میسازد و ارزش اعمال را متفاوت میکند، همان معرفت و بینش و نیت شخص است و کلام پیامبر اسلام (ص) که فرمود:(ضربه علی یوم الخندق افضل من عباده الثقلین) شاید ناظر به این معنا باشد.
ذکر ویژه توسل به باب الحوائج
آری حضرت عباس (ع) با کمال معرفت در راه دین و امام خویش جانبازی کرد و مراحل کمال و تعالی را طی کرد.مقام حضرت عباس (ع) نزد ائمه (ع) روز عاشورا هنگامی که حضرت عباس(ع) از اسب بر روی زمین افتاد، امام حسین (ع) فرمودند:(الان انکسر ظهری و قلتحیاتی) یعنی (اکنون پشتم شکست و چاره ام کم شد).این جمله بیانگر اهمیت حضرت عباس (ع) و نقش او در پشتیبانی از امام حسین (ع) است.
امام زمان (عج)، در قسمتی از زیارتنامهای که برای شهدای کربلا ایراد کردند، حضرت عباس (ع) را چنین مورد خطاب قرار میدهند: السلام علی ابی الفضل العباس بن امیرالمومنین المواسی اخاه بنفسه، الاخذ لغده من امسه، الفادی له، الوافی الساعی الیه بمائه، المقطوعه یداه لعن الله قاتله یزید بن الرقاد الجهنی و حکیم بن طفیل الطائی.
«سلام بر ابوالفضل، عباس بن امیرالمؤمنین، همدرد بزرگ برادر که جانش را فدای او ساخت و از دیروز بهره فردایش را برگزید، آنکه فدایی برادر بود و از او حفاظت کرد و برای رساندن آب به او کوشید و دستانش قطع گشت.خداوند قاتلانش، «یزید بنرقاد» و «حیکم بن طفیل طایی» را لعنت کند.”
ایسنا – مشرق نیوز