سخنان معصومان در باب سرپرستی و محبت به یتیم

رسول گرامی اسلام درباره ی ارزشمندی این عمل نیکو و پسندیده می فرمایند: «خَیْرُ بُیُوتِکُمْ بَیْتٌ فیهِ یَتِیمٌ مُکَرَّمٌ؛ بهترین
خانه های شما، خانه ای است که یتیمی در آن گرامی داشته شود».

رسول خدا صلی الله علیه و آله: «من عال یتیما حتی یستغنی اوجب الله له بذلک الجنه؛کسی که یتیمی را
در خاندان خود نگاهداری کند تا دوران کودکیش سپری گردد و از سرپرستی بی نیاز گردد، با این عمل بهشت
را خداوند بر او واجب می کند».

رسول خدا صلی الله علیه و آله: «من کفل یتیما من المسلمین فادخله الی طعامه و شرابه، ادخله الله الجنه
البته الا ان یعمل ذنبا لایغفر کسی که متکفل یتیمی شود، او را به خانه خود ببرد و در خوردنی
ها و نوشیدنی ها شریک خویش نماید البته پاداش او بهشت است مگر آن که گناه غیرقابل بخششی مرتکب شده
باشد».

رسول خدا صلی الله علیه و آله: «من مسح راس یتیم کانت له بکل شعره مرت علیها یده حسنات؛

کسی
که دست نوازش و محبت به سر یتیمی بکشد به عدد هر موئی که از زیر دستش گذشته خداوند پاداش
به او عنایت می فرماید».

رسول خدا صلی الله علیه و آله: «من انکر منکم قساوه قلبه فلیدن یتیما فیلاطفه ولیمسح راسه یلین قلبه باذن
الله فان للیتیم حقا: کسی که از قساوت قلب خود ناراضی است یتیمی را مورد ملاطفت قرار دهد، دست نوازش
بر سرش بکشد امید است دلش به اذن خدا مهربان شود، یتیم در اجتماع حقی دارد با نوازش حق او
ادا می شود.

امام علی علیه السلام: «ادب الیتیم مما تؤدب منه ولدک واضربه مما تضرب منه ولدک یتیم را آن طور تربیت
کن که فرزند خویش را تربیت می کنی و در مقام مجازات او را با همان چیزی بزن که فرزند
خود را می زنی».

امام علی علیه السلام: «الله الله فی الایتام فلاتغبوا افواههم ولایضیعوا بحضرتکم؛ در وصیت به فرزندانش فرمود: از خدا بترسید
درباره یتیمان، در غذای جسم آنان مسامحه ننمائید، در جان آنان نیز مراقبت کنید، مواظب باشید روحیه آنها در برابر
شما ضایع نشود و آزرده نگردد».

امام باقر علیه السلام: «اربع من کن فیه بنی الله له بیتا فی الجنه: من آوی الیتیم و رحم الضعیف
واشفق علی والدیه و رفق بمملوکه؛ هر کس دارای چهار خصلت باشد، خداوند خانه ای در بهشت برایش بنا می
کند: یتیمی را سرپرستی کند، بیچاره ای را ترحم کند، با پدر و مادر مهربان باشد و با مملوک خود
نیکی و مدارا کند».

ویکی اهل بیت