عملی که بوی بهشت را بر فرد حرام می کند

پیامبر اکرم : هر که همسایه خود را بیازارد خداوند بوى بهشت را بر او حرام گرداند و جاى او
در دوزخ است، و دوزخ بد جائى است، و کسیکه حقّ همسایه‏ اش را تباه سازد از ما نیست، و
همیشه جبرئیل مرا درباره همسایه وصیّت و سفارش می نمود تا اینکه گمان کردم همسایه ارث خواهد برد.

امیر المؤمنین- علیه السّلام- فرموده: حریم مسجد چهل ذراع است و حریم همسایه چهل خانه از چهار سمت می
باشد.

حضرت صادق- علیه السّلام- فرموده: به پیغمبر- صلّى اللّه علیه و آله- گفته شد: اى پیغمبر خدا آیا در مال
و دارائى جز زکوه حقّ و بهره دیگرى هست؟ فرمود: آرى نیکى کردن به خویشان هرگاه دورى گزیده ‏اى و
مهربانى به همسایه مسلمان، ایمان به من نیاورده کسیکه شب سیر بوده و همسایه مسلمانش گرسنه باشد.

و نیز آن حضرت- علیه السّلام- بإسحاق بن عمّار فرمود: با منافق و دو رو بزبان مکر کن، و دوستیت
را براى مؤمن خالص گردان، و اگر یهودى با تو نشست با او نیکو بنشین.

روایت شده: مردى نزد پیغمبر- صلّى اللّه علیه و آله- آمد و گفت: فلان همسایه مرا می آزارد، حضرت فرمود:
بر آزار او شکیبا باش و تو او را میازار، پس از اندک زمانى آمد و گفت: اى پیغمبر خدا
همسایه ‏ام مرد، حضرت فرمود: کَفى‏ بالدّهر واعظا و کفى بالموت مفرّقا یعنى کافى است که روزگار پند دهنده و
مرگ جدا کننده باشد(dot) و هم آن حضرت- صلّى اللّه علیه و آله- فرموده: نبوده و نیست مؤمنى تا روز
قیامت جز آنکه او را همسایه ‏اى است که بیازاردش.

احادیث در این باره بسیار است و باید دانست که نیکى با همسایه بس نیازردن او نیست بلکه تحمّل و
پذیرفتن آزار او نیز از جمله نیکى با همسایه میباشد.

پی نوشت:الصحیفه السجادیه / ترجمه و شرح فیض الإسلام، ص۱۷۷.

افکارنیوز