چه کسانی قرآن خواندن سر مطهر امام حسین (ع) را شنیدند؟

قرآن خواندن سر مقدّس امام حسین(ع) از معجزات روشن آن حضرت به شمار مى رود، ولى در اینکه آیا همگان چنین امرى را شنیده باشند و یا افراد خاصى از این معجزه با خبر شده باشند، جاى گفتگو دارد. قرآن خواندن سر امام را در پرشین وی ببینید.

قرآن خواندن سر امام

قرآن تلاوت کردن سر امام حسین (ع) در معتبرترین و مستندترین روایات و اسناد تاریخی آمده استبا مدارک معتبری که در منابع شیعه و اهل سنت وجود دارد، شکی در صحتخبر قرآن خواندن سر مبارک امام حسین علیه‌السلام باقی نمی‌ماند.قرآن تلاوت کردن سر مقدس امام حسین علیه‌السلام در معتبرترین و مستندترین روایات و اسناد تاریخی آمده است، علمای شیعه
و علمای اهل‌سنت آن را به سند صحیح نقل کرده‌اند؛که به برخی از آن موارد اشاره می کنیم:

از جمله شیخ مفید رحمت ‌الله‌علیه در کتاب شریف و معتبر‌الإرشاد می‌نویسد: عنزید‌بن أرقم أنه قال: مر به علی وهو علی رمح وأنا فی غرفت ، فلما حاذانی سمعته یقرأ: أَمْ حَسِبْتَ
أَنَّ أَصْحَابَ الْکَهْفِ وَالرَّقِیمِ کَانُوا مِنْ آیَاتِنَا عَجَبًا [۱] فقف – والله – شعری ونادیت: رأسک والله – یابن‌رسول‌الله -أعجب وأعجب.[۲زید بن‌‌ارقم گوید در آن روز من در میان غرفه نشسته بودم، هنگامی که سر بریده امام حسین علیه‌السلام که بر فراز نیزه جا داشت، از برابرم گذشت، شنیدم آیه ۹ سوره کهف را قرائت می‌فرمود: «آیا گمانکردی اصحاب کهف و رقیم از آیات عجیب ما بودند؟! » به‌خدا سوگند! به مجردی که این آیه را ازآن سر بریده نورانی شنیدم، موی بر اندامم راست شد و عرض کردم: به‌خدا سوگند! سر بریده شما ای فرزندرسول‌خدا شگفت‏‌آورتر از پیش‏‌آمد اصحاب کهف است‏.

سر مبارک امام حسین (ع)

قرآن خواندن سر امام حسین (ع)

قطب‌الدین راوندی نیز می‌نویسد:عن‌المنهال‌بن عمرو قال: أنا والله رأیت رأس‌الحسین علیه‌السلام حین حمل وأنا بدمشق، وبین یدیه رجل یقرأ‌الکهف، حتی بلغ قوله: أَمْحَسِبْتَ أَنَّ أَصْحَابَ الْکَهْفِ وَالرَّقِیمِ کَانُوا مِنْ آیَاتِنَا عَجَبًا، فأنطق‌الله‌الرأس بلسان ذرب ذلق، فقال: أعجب من أصحاب‌الکهف قتلی وحملی.[۳]از«منهال‌بن عمرو اسدی» روایت می‏کند که به خدا سوگند! من در دمشق دیدم که سر مطهر امام حسین علیه‌السلام رابر سر نیزه کرده بودند و مردی پیش روی سر مبارک، سوره کهف را می‏خواند.همین که به این آیه رسید:أم حسبت أنّ أصحاب‌الکهف و‌الرّقیم کانوا من آیاتنا عجباً ، ناگهان سر مطهر اباعبد‌الله علیه‌السلام به قدرت خدا سخن گفتو به زبان فصیح و شیوا، فرمود: ماجرای من از قصه اصحاب کهف شگفت‏‌انگیزتر است!

ابن‌شهر‌آشوب می‌نویسد:روی أبومخنف عن‌الشعبی انه صلبرأس‌الحسین بالصیارف فی‌الکوفت فتنحنح‌ الرأس وقرأ سورت ‌الکهف إلی قوله: إِنَّهُمْ فِتْیَهٌ آمَنُوا بِرَبِّهِمْ وَزِدْنَاهُمْ هُدًى [۴] فلم یزدهم إلا
ضلالا.وفی أثر انهم لما صلبوا رأسه علی‌الشجرت سمع منه: و سیعلم‌الذین ظلموا أی منقلب ینقلبون.وسمع أیضا صوته بدمشق یقول: لاقوه الا بالله.و سمع أیضا یقرأ: أَنَّ أَصْحَابَ الْکَهْفِ وَالرَّقِیمِ کَانُوا مِنْ آیَاتِنَا عَجَبًا، فقال زید‌بن أرقم: أمرک أعجب یابن‌رسول‌الله.[۵]ابومخنف از شعبی نقل می‌کند که گفت: هنگامی‌که سر مبارک امام حسین علیه‌السلام را در کوفه در محل صراف‌ها به‌
دار زدند، آن سر مقدس تنحنح کرد و سوره کهف را تلاوت کرد، تا آن‌جا که می‌فرماید: إِنَّهُمْ فِتْیَهٌ آمَنُوابِرَبِّهِمْ وَزِدْنَاهُمْ هُدًى.و این جز بر ضلالت و گمراهیشان نیافزود.

در روایت دیگری می‌نگارد: هنگامی که سر مقدس امام حسین علیه‌السلام را بر فراز درخت زدند، شنیدند که می‌فرمود: وَسَیَعْلَمُالَّذِینَ ظَلَمُوا أَیَّ مُنقَلَبٍ یَنقَلِبُونَ [۶]؛ نیز در دمشق صوت آن حضرت را شنیدند که می‌فرمود: لا قوه الا بالله،‏نیز شنیده شد که می‌فرمود:أَنَّ أَصْحَابَ الْکَهْفِ وَالرَّقِیمِ کَانُوا مِنْ آیَاتِنَا عَجَبًا.زید‌بن ارقم می‌گفت: یابن‌رسول‌اللّه! تعجب سر بریده تو ازهمه بیشتر است
مرحوم محمد‌بن سلیمان‌الکوفی می‌نویسد:

سر امام حسین بر نیزه

سر مبارک امام حسین (ع)

[حدثنا] أبوأحمد قال: سمعت محمد‌بن مهدی یحدث عن عبد‌الله‌بن داهر‌الرازی عن أبیه عن‌الأعمش: عن‌المنهال‌بن عمرو قال: رأیت رأس‌الحسین‌بن علی علی‌الرمح وهو یتلو هذه‌الآیت : أَمْ حَسِبْتَ أَنَّ أَصْحَابَ الْکَهْفِ وَالرَّقِیمِ کَانُوا مِنْآیَاتِنَا عَجَبًا[الکهف: ۹] فقال رجل من عرض‌الناس: رأسک یابن‌رسول‌الله أعجب؟ [۷]ابن‌حمزه طوسی می‌نویسد:عن‌المنهال‌بن عمرو، قال: أنا والله رأیت رأس‌الحسین صلوات‌الله‌علیه علیقنات یقرأ‌القرآن بلسان ذلق ذرب یقرأ سورت ‌الکهف حتی بلغ: أَمْ حَسِبْتَ أَنَّ أَصْحَابَ الْکَهْفِ وَالرَّقِیمِ کَانُوا مِنْ آیَاتِنَا عَجَبًافقال رجل: و رأسک – والله – أعجب یابن‌رسول‌الله من‌العجب.

و عنه، قال: أدخل رأس‌الحسین صلوات‌الله‌علیه دمشق علی قنات ، فمر برجل یقرأ سورت ‌الکهف وقد بلغ هذه‌ الآیت أَمْحَسِبْتَ أَنَّ أَصْحَابَ الْکَهْفِ وَالرَّقِیمِ کَانُوا مِنْ آیَاتِنَا عَجَبًا فأنطق‌ الله‌تعالی ‌الرأس، فقال: أمری أعجب من أمر أصحاب‌الکهف والرقیم.[۸]علی‌بن یونس عاملی می‌نویسد:قرأ رجل عند رأسه بدمشق أَمْ حَسِبْتَ أَنَّ أَصْحَابَ الْکَهْفِ وَالرَّقِیمِ کَانُوا مِنْ آیَاتِنَا عَجَبًا فأنطق‌الله
الرأس بلسان عربی: أعجب من أهل‌الکهف قتلی وحملی.[۹] سید‌هاشم البحرانی نیز می‌نویسد:

فوقفوا بباب بنی خزیمت ساعت من‌النهار، والرأسعلی قنات طویلت ، فتلا سورت ‌الکهف، إلی أن بلغ فی قراءته إلی قوله تعالی: أَمْ حَسِبْتَ أَنَّ أَصْحَابَ الْکَهْفِوَالرَّقِیمِ کَانُوا مِنْ آیَاتِنَا عَجَبًا.قال سهل: والله إن قراءته أعجب‌الأشیاء[۱۰] مرحوم علامه مجلسی رحمت ‌الله‌علیه در کتاب شریف بحار‌الأنوار،بابی را به همین مطلب اختصاص داده است [۱۱] از علمای اهل سنت، ابن‌عساکر در کتاب تاریخ مدینه دمشق می‌نویسد:

فرهنگ – برنا