مجلس عزاداری چگونه باید باشد؟

بهترین مجلس عزا

مجلس عزای امام حسین

یکی از بزرگ ترین نعمت ها، نعمت خاطره و یاد حسین بن علی علیه السلام، یعنی
نعمت مجالس عزا، نعمت محرّم و نعمت عاشورا برای جامعه شیعىِ ماست.

این سخنان را رهبر انقلاب در ۱۷ خرداد ۱۳۷۳ در جمع روحانیون استان کهگیلویه و بویراحمد بیان کردند.ایشان یکی از
مهم ترین امتیازات جامعه شیعه بر دیگر جوامع مسلمان را برخورداری از خاطره عاشورا دانستند.

زنده نگاه داشتن خاطره عاشورا نشان از محبت و عشقی است که در خون مردم نسبت به اهل بیت علیهم
السلام جریان دارد.

عزاداری امام حسین علیه السلام، لبیک به فراخوان اعطای مزد رسالت پیامبر خداست: قُلْ لا أَسْئَلُکُمْ عَلَیْهِ أَجْراً إِلاَّ الْمَوَدَّهَ
فِی الْقُرْبى؛ بگو [در برابر این رسالت] مزدی جز دوست داشتن خویشاوندان [خود] نمی خواهم.(شوری؛ ۲۳).

حکمت عزاداری

روش عزاداری ابی عبدالله علیه السلام در هر دوره ای دچار دگرگونی و تحول شده است؛ اما یک ملاک را
همیشه می توان به عنوان شاخص مسیر درست عزاداری در نظر گرفت: حرکت در مسیر امام حسین علیه السلام

اینکه
چرا برای امام حسین علیه السلام عزاداری کنیم را باید در چرایی شهادت امام جست.وقتی حکمت شهادت امام را یافتیم
آنگاه بهتر می دانیم که برای چه باید اشک بریزیم و برای چه باید سیاه بپوشیم.

جعفر بن محمد قولویه در کتاب کامل الزیارات خود مناجاتی از امام صادق علیه السلام نقل کرده است.در این مناجات،
عباراتی از امام نقل شده که به روشنی، حکمت شهادت امام حسین علیه السلام را بیان می کند:

وَ بَذَلَ
مُهْجَتَهُ فِیکَ لِیَسْتَنْقِذَ عِبَادَکَ مِنَ الضَّلَالَهِ وَ الْجَهَالَهِ ؛ خونش را در راه تو بخشید تا بندگانت را از گمراهی
و جهالت نجات دهد.(کامل الزیارات؛ ص ۲۲۸)

همه آنچه برای بیان اهداف و حکمت شهادت سیدالشهدا علیه السلام بیان می
شود را در همین یک کلمه می توان خلاصه کرد: «جهل زدایی».

اقامه عزای امام هم که از همان ابتدا توسط ائمه صورت می گرفت برای زنده نگه داشتن همین هدف بود.از
همان سال های آغازین، ائمه به هر مناسبت، حتی در زمان آب خوردن، خاطره عاشورا را متذکر می شدند تا
مبادا غبار غفلت بر جان مردم بنشیند و هدف امام حسین علیه السلام فراموش شود.

بهترین مجلس عزا

همیشه در یک کلاس درس، بهترین دانشجو کسی است که به آن درس اهمیت می دهد، برای فهم آن تلاش
می کند و در نهایت، اهدافی که برای آن درس در نظر گرفته شده را محقق می کند.به چنین دانشجویی
نگاه ویژه ای می شود و اگر قرار بر تقدیر و تشکر باشد، نسبت به او انجام خواهد شد.

روش عزاداری ابی عبدالله علیه السلام در هر دوره ای دچار دگرگونی و تحول شده است؛ اما یک ملاک را
همیشه می توان به عنوان شاخص مسیر درست عزاداری در نظر گرفت: حرکت در مسیر امام حسین علیه السلام.

شاید دستگاه عزای امام حسین علیه السلام وسعت فراوانی داشته باشد، اما یقیناً آن مجلسی که به ندای هل من
ناصر امام لبیک می گوید و امام را در دست یابی به هدفش یاری می کند، مجلسی که مانند خود
امام به دنبال جهل زدایی است، مجلسی که تنها امویان و جنایت هایشان در کربلا را نمی بیند، بلکه حماسه
امام و مبارزه با جهل مردمان را هم نشان می دهد (نک: حماسه حسینی؛ ص ۲۱)، مجلسی که تنها برای
گریه نیست، بلکه متحول هم می کند، مجلسی که در انتهای آن مخاطبانش علاقه مند به خدا و گریزان از
گناه می شوند، چنین مجلسی منزلتی متفاوت خواهد داشت.

یک هشدار

آنچه برای بیان اهداف و حکمت شهادت سیدالشهدا علیه السلام بیان می شود را در همین یک کلمه می توان
خلاصه کرد: «جهل زدایی».اقامه عزای امام هم که از همان ابتدا توسط ائمه صورت می گرفت برای زنده نگه داشتن
همین هدف بود.از همان سال های آغازین، ائمه به هر مناسبت، حتی در زمان آب خوردن، خاطره عاشورا را متذکر
می شدند تا مبادا غبار غفلت بر جان مردم بنشیند و هدف امام حسین علیه السلام فراموش شود

ادیان و
آموزه های الاهی همیشه در معرض جعل و تحریف بوده و هستند.عزاداری سالار شهیدان که از شعائر الاهی و آموزه
های اهل بیت علیهم السلام است نیز از این قاعده مستثنا نیست.اصلاً بزرگ ترین آفتی که متوجه این سنت است،
همین تحریف و انحراف از مسیر حقیقی است.

تحریف عزاداری، تحریف و دست بردن در هدف شهادت امام حسین علیه السلام است.همان گونه که غُلُو و زیاده گویی
های ناروا، هدف امام را مغ شوش می کند، کوتاهی و قصور هم دست یابی به هدف امام را ناممکن می
سازد.اکتفا به آمرزش گناهان و پاک سازی معنوی و پرداختن به جنایت یزیدیان و در مقابل، غفلت از روشنی بخشی
و احیاگری و بُعد حماسی خاطره عاشورا نشان از کوتاهی است.این گونه اقدامات، واقعه بزرگ عاشورا را کوچک جلوه می
دهد و خاک غفلت بر اندیشه ها می پاشد.(نک: گزیده شهادت نامه امام حسین علیه السلام؛ ص ۱۲۴)تنها حرکت در
مسیر هدف سیدالشهداست که عزاداری را رونق می بخشد، بهره می رساند، ستمگران را می ترساند، تغییر می دهد
و زمینه را برای حکومت امام موعود عجل الله تعالی فرجه الشریف آماده می کند.

این همان خواسته رهبر کبیر انقلاب اسلامی است که در وصیت نامه سیاسی الاهی خود از ما خواسته است: با
کمال جِد و عجز از ملت های مسلمان مى خواهم که از ائمه اطهار و فرهنگ سیاسى، اجتماعى، اقتصادى، نظامى
این بزرگ راهنمایان عالم بشریت به طور شایسته و به جان و دل و جان فشانی و نثار عزیزان پیروى
کنند…
و از آن جمله مراسم عزادارى ائمه اطهار و به ویژه سید مظلومان و سرور شهیدان، حضرت ابى عبدالله الحسین
صلوات وافر الهى و انبیا و ملائکه الله و صلحا بر روح بزرگ حماسى او باد هیچ گاه غفلت نکنند؛
و بدانند آنچه دستور ائمه علیهم السلام براى بزرگداشت این حماسه تاریخى اسلام است و آنچه لعن و نفرین بر
ستمگران آل بیت علیهم السلام است، تمام فریاد قهرمانانه ملت ها است بر سردمداران ستم پیشه در طول تاریخ الى
الابد.

تبیان