نسخه متفاوت امام سجاد(علیه السلام) برای طلب رزق و روزی

برای رسیدن به رزق و روزی زیاد داشتن تلاش و کوشش فراوان است .برای زیادشدن رزق و روزی روش های فراوانی وجود دارد.از این راه ها توکل به خدا و دعا کردن برای رفع حاجت است . در این مطلب نسخه متفاوت امام سجادبرای طلب رزق و روزی بیان کرده ایم .توصیه‌های امام سجاد(ع) برای افزایش رزق رادر پرشین وی ببینید.

طلب رزق و روزی

حقیقت عبادت این است که انسان خود را بنده و مملوک خدا بداند، برای خود در مقابل خدا مالکیت واراده مستقلی قایل نباشد، بلکه خود و دارایی خود را از آنِ خدا بداند؛ به طور کامل تسلیم اراده اوباشد و به عبد بودن خود در مقابل پروردگار اعتراف کند.عبادت، اظهار عبودیّت در پیشگاه ربوبی است خواه با توجه قلبی، خواه با اظهار زبانی یا نشان دادن با اعضاو جوارح.بنابراین جوهره دعا، عبادت است.شخصی که دستش را پیش خداوند منّان دراز می کند، چه در ظاهر دست خودرا بلند کند و یا در دل به خدا توجه پیدا کند و درِ خانه خدا گدایی نماید، عبادت کردهاست؛

چرا که این اعمال، همانا اعتراف عملی به عبودیّت خود، و ربوبیّت الهی است.دعا گرچه در ظاهر درخواست رفع نیازهای مادّی و معنوی است، ولی در واقع، اعتراف به بندگی، فقر و عجز انسان است.به همین دلیل است کهدر روایتی از نبی مکرّم اسلام (صلی الله علیه و آله) آمده است: “الدّعاء مخّ العباده”.(١) دعای خالصانه از اینجهت که نهایت اظهار تذلّل و شکستگی و فقر و ضعف و بیچارگی در برابر خداوند غنیّ و قوی وقادر مطلق است به منزله مغز تمام عبادات است.(۲)

دعا، ابزاری برای بازسازی ویرانه های جامعه وضعیت معنویت و توجه به آموزه ها و تعالیم اسلامی دردوران امامت امام حسین و امام سجاد (علیهماالسلام) چنان اسفناک و فضاحت بار بود و مردم به قدری در منجلابفساد و دنیاطلبی فرو رفته بودند که همین مردم جامعه اسلامی، ولیّ و امام زمان و سبط پیامبر(علیهماالسلام) خود رابا فجیع ترین وضع به شهادت می رسانند.

اعمال و اذکاری برای گشایش رزق

دعای افزایش مال و ثروت

(۳) جابر در روایتی از امام سجاد (علیه السلام) نقل می کند کهایشان فرمودند: ما نمی دانیم با مردم چه کنیم! اگر آنچه از پیامبر (صلی الله علیه و آله)شنیده ایم نقلکنیم، می خندند (و مسخره می کنند)، اگر نقل نکنیم طاقت نمی آوریم! (۴)از طرفی فشار و اختناق و رعبو وحشتی که بر جامعه آن زمان حاکم بود، به امام سجاد (علیه السلام) اجازه نمی داد که بخواهد بیپرده و صریح با مردم سخن بگوید.بنابراین حضرت زین العابدین علیه السلام چاره ای ندارد جز اینکه برای بازسازی اینویرانه تباه شده و احیاء قلبهای مرده مردم و بازگرداندن روح معنویت به این جامعه نالایق، از طرق غیرمستقیم واردشود.یکی از شیوه های حضرت برای انتقال آن معارف توحیدی فراموش شده، استفاده از ابزار دعاست.

صحیفه سجادیه که شامل بخش قابل توجهی از دعاهای امام زین العابدین علیه السلام است، عالی ترین نمونه فکری واعتقادی در خداشناسی، انسان شناسی، جهان شناسی و اصول اخلاقی و اجتماعی است.در این مجال کوتاه برآنیم تا نگاهی داشتهباشیم مختصر و اجمالی به دعای بیست و نهم صحیفه سجادیه.وعده ‌ى‌ قاطعانه ‌اى‌ ‌را‌ ‌که‌ ‌با‌ وحى ‌به‌ ‌ما‌ ابلاغ فرموده ‌و‌ سپس در کتابت ‌بر‌ ‌آن‌ وعده سوگندخورده ای، موجب اطمینان خاطر ‌ما‌ گردان ‌تا‌ ‌در‌ طلب روزى ‌به‌ اعتدال عمل کنیم ‌و‌ ‌با‌ اشتغال بیش ‌از‌‌حد‌ ‌به‌ کارى ‌که‌ ‌تو‌ ‌آن‌ ‌را‌ کفایت فرموده ‌اى، عمر خود ‌را‌ صرف ننماییم

نگاهی متفاوت به فقر و تنگدستیحضرت زین العابدین علیه السلامهنگامی که مبتلا به تنگدستی می شدند، این دعا را با خود زمزمه می کردند.همچنانکه پیش تر نیز اشاره کردیم،یکی از شواهدی که ثابت می کند ادعیه امام سجاد علیه السلام یک حرکت فکری و فرهنگی در جهت مبارزهبا انحطاط آن روز جامعه ی به ظاهر اسلامی بود، محتوای عمیق و ژرف این ادعیه است.در این دعا، حضرت صرفا به دنبال اظهار عجز و فقر و تنگدستی خود در پیشگاه ذات ربوبی نیست بلکه قصد دارد تا از این طریق، یک دیدگاه ناب و توحیدی در تأمین روزی را به مخاطبین خود معرفی کند.حضرتدر فرازهای ابتدایی این دعا چنین می فرمایند:

مناجات طلب رزق

مناجات طلب رزق

«اللَّهُمَ‏ إِنَّکَ‏ ابْتَلَیْتَنَا فِی أَرْزَاقِنَا بِسُوءِ الظَّنِّ، وَ فِی آجَالِنَا بِطُولِالْأَمَلِ حَتَّى الْتَمَسْنَا أَرْزَاقَکَ مِنْ عِنْدِ الْمَرْزُوقِینَ، وَ طَمِعْنَا بِآمَالِنَا فِی أَعْمَارِ الْمُعَمَّرِینَ»؛خداواندا تو ما را به سوء ظن دروزی هایمان مبتلا کردی به گونه ای که برای به دست آوردن روزی تو به روزی خوارانت متوسل شدیم! توما را گرفتار آرزوهای دور و دراز در طول مدت عمرمان کردی آنچنانکه طمع عمر کسانی را نمودیم که عمرهایطولانی داشتند!دو نکته ای که در مورد این فراز باید مورد توجه قرار بگیرد این است که:

اولا،
“حرام” روزی نیست یعنی شخصی که به سراغ حرام رفته عمداً روزی حلال خود را پشت پا زده، آنچه کهرزق اوست نخورده و آ‌نچه که می‌خورد رزق او نیست، کسانی که از کسبهای محرّم چیزی به دست می‌آورند، رزقشانرا نخورده‌اند و آنچه که می‌خورند رزق دیگری است چون رزق آن است که رازقش خدا باشد و چون حرامرا نمی‌شود به خدا اسناد داد پس این کسی که حرام می‌خورد رزق نیست، روزی دیگری را دارد می‌خورد.(۵)

امام سجاد

ثانیا:
اسلام از ما می خواهد در عین حال که در طلب روزی تلاش می کنیم، ذهن و قلب و دلماننباید حتی برای یک لحظه هم دغدغه کم و زیاد شدن روزی را داشته باشد.امام صادق علیه السلام فرمودند: امیرالمومنینعلیه السلام بارها و بارها می فرمود: به‌ یقین بدانید ‌که‌ خداوند براى هیچ بنده ‌اى‌ – اگر ‌چه‌ سختچاره جویى کند ‌و‌ ‌به‌ شدت ‌در‌ جست ‌و‌ جوى روزى باشد ‌و‌ براى ‌آن‌ نقشه هاى کارساز بکشد -افزون ‌بر‌ ‌آن‌ ‌چه‌ ‌در‌ کتاب استوار (قضا ‌و‌ قدر، ‌یا‌ لوح محفوظ) رقم زده، روزى مقرر نداشته است.و رزق و روزی هیچ بنده ای هم به خاطر ضعف و نقص او در چاره جویی، کمتر از آن چه برایاو در لوح محفوظ مقدر شده است، نخواهد بود.(۶)در ادامه دعا، حضرت می فرمایند:

«فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ،وَ هَبْ لَنَا یَقِیناً صَادِقاً تَکْفِینَا بِهِ مِنْ مَئُونَهِ الطَّلَبِ، وَ أَلْهِمْنَا ثِقَهً خَالِصَهً تُعْفِینَا بِهَا مِنْ شِدَّهِ النَّصَبِ» ؛خدایا، ‌پس‌ ‌بر‌ محمد ‌و‌ ‌آل‌ ‌او‌ درود فرست ‌و‌ ‌آن‌ چنان یقین درست و صادقی ‌به‌ ‌ما‌ عطا ‌کن‌‌که‌ هرگز ‌در‌ طلب روزى ‌به‌ دشوارى ‌و‌ سختى مبتلا نگردیم ‌و‌ اطمینان خالصى عطا فرما ‌که‌ ‌به‌ رنج ‌و‌مشقت هاى بسیار دچار نگردیم.

تبیان