نماز و روزه مسافری که برای چند روزی به زادگاهش می رود چگونه است؟

ماه رمضان احکامی دارد که دانستن انها بسیار مهم است. و عدم رعایت انها  باعث از بین رفتن روزه ما خواهد بود. یکی از مهمترین احکام در دین ما احکام مسافران است. البته برخی افراد زادگاه خود را ترک گفته اند و بعد از سالها به زادگاه خود سر می زنند و مایلند احکام روزه های خود را بدانند. نماز و روزه مسافر زادگاه خود را در پرشین وی ببینید.

نماز و روزه مسافر زادگاه خود

سوال : نماز و روزه مسافر ی که برای چند روزی به زادگاهش می رود چگونه است؟

پاسخ : در صورتی که شخص از زادگاهش اعراض نکرده باشد؛ یعنی قصد او این باشد که اگر شرایط فراهم شد برای زندگی به زادگاهش باز گردد، نماز وی هنگام سفر به زدادگاه کامل است و روزه نیز صحیح است.

اگر از زادگاهتان اعراض نموده باشید؛ یعنی قصد ندارید دیگر برای زندگی به آنجا بازگردید،‌ هنگام سفر به آنجا مانند دیگر مسافران هستید.

احکام ماه رمضان

ماه رمضان، ماه آزاد شدن

بزرگان ما گفته‌اند: گرچه روزه گرفتن سخت و دشوار است، ولی لذت شنیدن این ندای خداوند که می‌فرماید: ﴿یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا کُتِبَ عَلَیْکُمُ الصِّیَامُ﴾[۵] خستگی روزه را از انسان می‌گیرد: «لذه ما فی النداء أزال تعب العباده والعناء»با شنیدن این ندا عبادت برای ما سهل و روان می‌گردد.

رسول خدا(صلّی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم) در آخرین جمعهٴ ماه شعبان خطبه‌ای ایراد فرمودند که: «یا أیّها الناس إنّ أنفسکم مرهونهٌ بأعمالکم ففکّوها بإستغفارکم»[۷] مردم شما آزاد نیستید؛ در فقس هستید. و نمی‌دانید که در فقس هستید. گناهانتان شما را در فقس زندانی کرده ‌است. در ماه مبارک رمضان با استغفار، خود را آزاد کنید. انسان گناهکار بدهکار است و بدهکار باید گرو بسپرد. اینجا خانه و زمین را به عنوان گرو قبول نمی‌کنند؛ بلکه جان را به گرو می‌کیرند. آنکه می‌گوید من هر چه بخواهم می‌کنم، هر جا بخواهم می‌روم و هر چه بخواهم می‌گویم، او اسیر است؛ آزاد نیست. گرفتار هوس و آز، برده است نه آزاد.

نماز و روزه مسافری که برای چند روزی به زادگاهش می رود چگونه است؟

هیچ ارزشی در اسلام به اندازه ارزش آزادی نیست. علی(علیه‌السلام) می‌فرماید: «من ترک الشهوات کان حرّاً» آزاد کسی است که شهوتها را ترک کند. معصومین(علیهم‌السلام) در بسیاری از کلمات به ما آموختند که آزاد بشوید. آزاد شدن از دشمن بیرونی چندان مهم نیست. آزاد شدن از دشمن درونی مهم است.

تبیان ـ علوم انسانی