آیا ماجرای همسر ایرانی امام حسین (ع) صحت دارد؟
شهربانو یا شهر بانو یکی از همسران امام حسین بن علی (ع) امام سوم شیعیان بود. شهربانو یکی از دختران یزدگرد سوم آخرین پادشاه ساسانی در ایران بود برای اطلاعات بیشتر
همسر ایرانی امام حسین با ما در پرشین وی ببینید.
همسر ایرانی امام حسین
در مورد تاریخ زندگی همسران امام حسین (ع) و اینکه کدامیک از آنان در کربلا حضور داشتند و سایر ویژگیهای آنها، بحث زیادی وجود دارد؛ اما در مورد هیچیک از آنان به اندازه «شهربانو» بحث نشده است.درباره شهربانو سؤالاتی مطرحاست، مانند اینکه آیا زنی به نام شهربانو همسر حضرت بوده است؟ و آیا این بانو دخترِیزدگرد، پادشاه ایران بودهو به اسارت مسلمانان درآمده است؟ارائه پاسخ صحیح برای سؤالهای یادشده، به پژوهشی تاریخی نیازمند است که در اینجابه صورت گذرا اشارهای به آن خواهیم داشت.
باید توجه داشت که هر چند اصل ماجرا (ازدواج این بانو با امام حسین) شهرت بهسزایی دارد و در کهنترینمتون تاریخی شیعه چون وقعه الصفی، تاریخ یعقوبی، و الارشاد شیخ مفید نقل شده است، اما اختلاف میان این روایات و عدم سازگاری پارهای از آنها با روایات فتوحات، آنقدر چشمگیر است که محققان معاصر، اصل داستان شهربانو و ازدواجاو با امام حسین (ع) و ولادت امام سجاد (ع) از شاهزاده ایرانی را مشکوک دانستهاند.علی شریعتی، مرتضی مطهری و علامه محمدحسین طباطبایی نیز در صحت داستان تردید کردهاندو سید جعفر شهیدی به صورت کامل
این قضیه را مورد بحث قرار داده و رد کرده است.
زندگی نامه شهر بانو
اما براساس نقل مشهور، علی بن الحسین (ع) از جانب مادر از بانوی فرزانه، پاکدامن، شایسته و شریفی، از تبار ایرانزمین به نام «شهربانو» است.بنابر نظر بیشتر مورخان، مادر حضرت، دختر یزدگرد سوم؛ آخرین پادشاه ساسانی است، اما در اسم و نحوه ازدواج اینبانو با امام حسین (ع) اختلاف بسیار است(۵)؛ چنانکه اسامی وی تا چهارده (غزاله، سلافه، سلامه، سادره، شهربانویه و…)حتی هفدهاسم شمرده شده است.
شیخ مفید مادر آن حضرت را شاهزنان دختر یزدگرد بن شهریار بن کسری ثبت کرده و برخی گویند نامش شهربانویهاست، اما همانطور که شیخ مفید نقل کرده و از ظاهر روایات نیز برمیآید، نام اصلی وی شاهزنان بوده است.درباره شهربانو داستانهای زیادی ساختهاند که هیچیک ارزش نقد و بررسی ندارد.مانند اینکه برخی معتقدند او بعد از واقعه کربلاخود را به رود دجله انداخت و برخی دیگر میگویند که بلافاصله به سمت ایران تاخت و در نزدیکی ری در دل کوه ناپدید گشت.
او که پادشاهزاده بوده، پیش از اسلام زرتشت، و در هنگامیکه همسری امام حسین (ع) را برگزید، به دین اسلامتشرف حاصل کرد.شهربانو از آن شایستگی برخوردار بود که همسر امامی چون سالار شهیدان، و نیز مادر علی بن الحسین (ع) قرار گیرد.بهرهمندی از این فضیلت والا گواه بر شایستگی این بانوی مطهره است.در میان صفات روحی این بانو برجستهتر از همه عفت، پاکی، کمال و آداب بلند و تیزهوشی اوست.
اسـارت شـهـربـانـو
به خاطر همین ویژگیهای فراوان و خصال نیکو و صفات کریمه او بود که امام امیرالمؤمنین (ع) به تزویج آن بزرگوار با فرزندش امام حسین (ع) اقدام فرمود) وجود این مخدره (شاهزنان) در حقیقت رابطه مقدسی میان عرب و عجم به وجود آوردکه از همین ارتباط حضرت زینالعابدین (ع) پا به عرصه گیتی نهادامام علی (ع) به بانو شاهزنان به خاطرایمان و عقل فراوانش محبت خاصی داشت و اخباری از آن حضرت بهجا مانده است که بیانگر فضیلت این بانوی بزرگوار است، برخی از این اخبار عبارتند از:
الف) امیرالمؤمنین (ع) به فرزندش امام حسین (ع) سفارش میکند که نسبت به آن بانو نیکی و احسان کند و میفرماید: «به شهربانو، نیکی کن که او پسندیده است و برایتو بهترین فرد روی زمین بعد از تو را به دنیا خواهد آورد»(dot) ب) امام علی (ع) به اطرافیانش خبرداد که شهربانو مادر پاکی برای ائمه طاهرین خواهد شد و همچنین میفرماید: «او مادر اوصیاء، ذراری پاک است».در اینجا به نمونه دیگری که حاکی از فضل و کمال و ادب آن بانو است اشاره میکنیم:»
خانواده و زنان – گنجینه پاسخ ها