سنگ لحد قبر و دلیل گذاشتن آن در قبر چه دلیلی دارد؟
ما شاید مرگ را به خوبی باور نکنیم اما واقعی ترین واقعیت زندگی ماست. و روزی همه ما از این دنیا خواهیم رفت و باید پاسخگوی اعمال خود باشیم. مرده را باید به طریقی که در دین یاد شده است دفن کنیم. درباره استفاده از سنگ لحد قبر و فلسفه ان در پرشین وی بخوانید.
گذاشتن سنگ لحد در قبر
فلسفه گذاشتن سنگ لحد در قبر چیست؟حجت الاسلام و المسلمین ابراهیم بهاری، کارشناس مسائل
مذهبی گفت: زمانی که میت را غسل داده و راهی قبرستان میکنند، روح میت از بالا نظارهگر تمامی ماجراست،
البته نمیداند که از دنیا رفته است.وقتی خوب به جسد نگاه میکند، متوجه میشود که میخواهند او را دفن کنند،
در این حالت سعی می کند اطرافیانش را متقاعد کند که زنده است، اما کسی صدای او را نمیشنود.
وی افزود: زمانی که میت را دفن میکنند، همچنان تصور میکند که از دنیا نرفته، تا اینکه تصمیم میگیرد از
جای خود بلند شود و سمت خانه و خانواده اش رود.وقتی میخواهد بلند شود، سرش به سنگ لحد برخورد
میکند و اینجاست که متوجه میشود، مرده است.البته این روایت بیشتر تمثیلی و استعاری است، نه اینکه جسم میت واقعاً
به سنگ برخورد کند.
کارشناس مسائل مذهبی ادامه داد: پس از آنکه میت به مرگش پی میبرد، یاد دنیا
و اعمال اشتباهش میافتد.به این فکر میافتد که چگونه میخواهد جواب گناهانی که مرتکب شده است را بدهد.پس از خدا
می خواهد که او را به دنیا بازگرداند، شاید بتواند کارهای اشتباهش را جبران کند.
وی اظهار داشت: در اینجا ندا میرسد «اگر با قاطعیت می گفتی که جبران میکنی، تو را به دنیا باز
می گرداندیم» طبق این گفته خداوند تنها راه بازگشت مردگان به دنیا درخواست قاطع از خداوند برای جبران است.
بهاری ادامه داد: خداوند می فرماید که اگر انسانها را به دنیا برمی گرداندیم دوباره همان کارهای پیش را انجام
میدادند، بنابراین بازگشتی در کار نخواهد بود.
دفن به معنای اول (اعم)
[ویرایش]
جایگاه اصلى دفن به معناى نخست (به خاک سپردن مرده)، باب طهارت است، لیکن به مناسبت، در بابهاى دیگرى نظیر جهاد و تجارت نیز آمده است.
احکام دفن به معنای اعم
۱) دفن کردن میت مسلمان با کیفیت خاص، واجب کفایی است.
اجزای جدا شده از بدن میّت حتّى ناخن و دندانهای او نیز مشمول حکم یاد شدهاند.
۲) دفن کردن کافر، واجب نیست؛ بلکه برخى، آن را جایز ندانستهاند.
۳) کودکان و دیوانگان در حکم دفن تابع والدین خود هستند بنابراین، با مسلمان بودن یکى از والدین، دفن فرزند نا بالغ یا دیوانه وى، واجب خواهد بود.
۴) در دفن، قصد قربت شرط نیست؛ از این رو، اگر کودکى، میّتی را به گونه صحیح دفن نماید کفایت مىکند.
۵) اگر در جنگ و در میان کشتگان، مسلمان از کافر بازشناخته نشود بنابر قول برخى، آن که آلت تناسلیاش کوچک تر است دفن مىگردد.
برخى گفتهاند: آن که قرعه به نامش درآمد دفن مىشود.
بعضى دیگر، دفن همه کشتهها را به احتیاط، واجب دانستهاند.
۶) رزمندهای که در معرکه به شهادت رسیده با لباسش دفن مىگردد، مگر کفشها و پوستین و بنابر قول برخى، عرقچین، شلوار، عمامه و کمربند که از تنش درآورده مىشوند.
در این حکم، بنابر مشهور، فرقى بین خون آلود بودن یا نبودن لباسها نیست.
۷)نبش قبر جز در مواردى که استثنا شده حرام است.
هزینه دفن همچون هزینههاى تهیّه قبر، اجرت قبرکَن و حمل کننده جنازه از اصل ترکه برداشته مىشود.
۸) سزاوار است مؤمن در حال حیات، مکانى را براى قبر خود تهیّه کند و در آن قرآن بخواند.
اهداى زمین براى دفن مؤمنان، مستحب است؛ چنان که مباشرت در کندن قبر مؤمن، استحباب دارد.
بنابر قول مشهور گرفتن اجرت بر دفن، جایز نیست.
کیفیت دفن میت
۱) واجب است مرده به گونهاى دفن گردد که بوی بد آن مردم را اذیت نکند؛ بدن نیز از گزند درندگان محفوظ باشد.
۲) اگر دفن میّت در زمین، ممکن نباشد واجب است به هر صورتِ ممکن، جسد را پنهان سازند، مانند آنکه آن را در بنا یا تابوتی نهاده و اطراف آن را ببندند یا اگر در کشتى مرده و رساندن جسد به خشکی امکان پذیر نیست، پس از تجهیز (غسل و کفن و نماز)، با بستن چیزى سنگین به پاى وى، او را به دریا افکنند.
۳)بنابر قول مشهور، واجب است مرده را در قبر بر پهلوی راست، رو به قبله دفن کنند.
برخى قدما قائل به استحباب آن شدهاند.
۴)اگر زن کافرِ باردار همراه جنین درون رحمش بمیرد در صورتى که بارداریش از مرد مسلمان باشد، باید او را در قبر به پهلوى چپ، پشت به قبله بخوابانند، به گونهاى که روى جنین به سمت قبله قرار گیرد.
۵)در جایى که بیم بیرون آوردن جسد از سوى درندگان مىرود، محکم ساختن قبر، واجب است؛ چنان که در فرض انداختن جسد به دریا واجب است جایى انتخاب گردد که به محض افکندن، طعمه حیوانات دریایى نگردد، هرچند در دراز مدت ممکن است چنین شود.
باشگاه خبرنگاران ـ ویکی فقه