بیوگرافی کامل کیت وینسلت ( بازیگر تایتانیک )
کیت وینسلت بازیگر اهل انگلیس و متولد سال ۱۹۷۵ می باشد . از معروف ترین نقش های او می توان به نقش رز در فیلم تایتانیک اشاره کرد که با لئوناردو دیکاپریو هم بازی بود .او تا کنون موفق به کسب جوایز متعدد امی , گلدن گلوب و گرمی شده است . با پرشین وی همراه باشید تا با بیوگرافی کیت وینسلت آشنا شوید .
بیوگرافی وینسلت بازیگر فیلم تایتانیک
در بیوگرافی کیت وینسلت امده است که او او متولد ۵ اکتبر ۱۹۷۵ در برکشایر انگلستان می باشد و فرزند دوم یک خانواده ی
شش نفری است. اولین نقش او، بازی در یک آگهی بازرگانی موزیکال بود. کیت در سن ۱۱ سالگی با ثبت نام
در کلاس های بازیگری موسسه ای با نام Redroofs اولین گام بازیگری را برداشت.
کیت در خانواده ای اهل نمایش به دنیا آمد. پدرش راجر وینسلت و مادرش سالی بریج بودند و در کنار آن ها پدربزرگ
و مادربزرگی داشت که یک مرکز تئاتر را اداره می کردند. او در ۱۶ سالگی برای اولین بار در تلویزیون دیده شد.
شروع فعالیت کیت وینسلت
کیت وینسلت با تئاتر، آگهی بازرگانی و سریال های تلویزیونی کار خود را آغاز کرد. کیت در اولین فیلم بلندی
که حضور یافت، درخشید. او فیلم موجودات بهشتی را در سال ۱۹۹۴ و به کارگردانی پیتر جکسون، کار کرد.
کیت از میان ۱۷۵ شرکت کننده این نقش را برنده شد.
درخشش کیت وینسلت در این فیلم نگاه های سایر کارگردانان را هم به او جلب کرد.
سال بعد کیت در فیلم عقل و احساس به کارگردانی انگ لی ظاهر شد و دوباره درخشید. این درخشش توسط آکادمی
اسکار هم دیده شد و کیت برای اولین بار نامزد جایزه اسکار شد؛ اتفاقی که قرار بود
شش بار دیگر هم برای او اتفاق بیفتد.
درخشش کیت وینسلت در تایتانیک
داستان های زیادی در رابطه با پا فشاری کیت برای گرفتن نقش رز در فیلم سینمایی تایتانیک از جیمز کامرون
وجود دارد؛ بسیاری از آن ها از طرف وی پذیرفته و برخی دیگر هم رد شده اند؛ اما قطعا یک چیز واضح است،
کیت وینسلت برای گرفتن این نقش جنگیده است.
کیت در این فیلم برای اولین بار در مقابل لئوناردو دی کاپریو قرار گرفت. این اتفاق آغاز دوستی آن ها برای ۲۲ سال آینده بود.
لئوناردو صمیمی ترین دوست کیت است و از معدود افرادی است که در کنار خانواده کیت در مراسم
عروسی او حضور داشته اند. فرزندان کیت او را عمو لئو صدا می کنند.
نقش «رز» شهرت جهانی و نامزدی اسکار دوم را برای کیت وینسلت به ارمغان آورد.
او در سال ۲۰۰۴ فیلم تحسین شده The Eternal Sunshine of the Spotless Mind را بازی کرد. فیلمی از
کارگردان معتبر و فرانسوی میشل گندری؛ کیت همیشه از این فیلم به عنوان، فیلم مورد علاقه اش یاد می کند.
او در این فیلم همبازی جیم کری بود و با این فیلم برای بار چهارم نامزد دریافت جایزه اسکار شد.
جوایزی که کیت در یک سال برد
در سال ۲۰۰۹ کیت وینسلت در یک سال برنده ۲ جایزه گلدن گلوب و یک جایزه اسکار شد. او برای فیلم های
Reader و Revolutionary Road در یک سال دو جایزه گلدن گلوب بازیگری را برد و به سومین نفری
در تاریخ سینما بدل شد که این افتخار را داشته است.
او در همین سال برای فیلم Reader در ششمین نامزدی اسکارش، اولین اسکار را در گنجه ی افتخاراتش قرار داد.
کیت وینسلت به سبب اعتبارش در صنعت سینما طبیعتا درآمد خوبی هم دارد، او برای فیلم تایتانیک ۲ میلیون دلار
و برای فیلم در جستجوی ناکجا آباد ۶ میلیون دلار دستمزد داشته است.بیوگرافی کیت وینسلت
زندگی خصوصی کیت وینسلت
کیت در سال ۱۹۹۸ با جیم تراپلیتون که دستیار کارگردان فیلم Hideous Kinky بود در همین فیلم آشنا شده
و مدتی بعد ازدواج می کند. ولی پس از مدتی از یکدیگر جدا می شوند، کیت از ازدواج اول خود صاحب فرزند شده است.
کیت در جولای ۲۰۱۲ با ند راک اند رول در یک مراسم خصوصی در نیویورک ازدواج کرد. در این مراسم تنها فرزندان کیت،
اعضای اصلی خانواده اش و لئوناردو دی کاپریو حضور داشتند. کیت دومین فرزندش را جو الفی نامید.
او در سن ۲۸ سالگی پسرش را به دنیا آورد.
فیلم های کیت وینسلت
چرخ شگفت انگیز
استیو جابز
کتابخوان
جاده انقلابی
بچه های کوچک
و…
نکته های جالب درباره زندگی کیت وینسلت
من عاشق دستانام هستم. دستانام کم کم درحال پیر شدن هستند. رگهای پشت دست و پوستی را که
کم کم روی آن نازک میشود دوست دارم. میدانم که این دستها عاشق بودند و گم شدند، این دستها کار کردند،
به میلیونها نفر و میلیونها مکان نزدیک شدند و هرجا که بودم همراهیام کردند.
میتوانم بیشتر روزهای زندگیام را در دستانام ببینم تا بر روی صورتام.
میخواهم از لغت “ماتحت” (bum، معادلی قدیمی که در انگلستان قرن نوزدهم رواج داشته) استفاده کنم.
به نظرم استفاده از آن مهم است، واقعا میگویم، من کیت وینسلت هستم و باید از چنین لغتی استفاده کنم.
هیچ ایدهای درباره معنی وینسلت ندارم. اما وابستگی زیادی به اسمام دارم. احساس میکنم متعلق به
گروهی قدیمی از نجاتیافتگان و اسبهای ارابهای هستم. عاشق وینسلت بودن هستم، واقعا عاشق آن هستم.
همیشه میخواهم از لحاظ فیزیکی حس قدرت و سلامتی داشته باشم. این احتمالا بخشی از وجود من است
که میگوید “بسیار خب، تو چهل ساله شدی، گند نزن به همه چیز، کیت.” اما زمانی که مادر سه فرزند
میشوید باید کمی بیشتر برای ایجاد وضعیتی متعادل تلاش کنید.
من واقعا هیچگاه
یکی از آن کسانی نبودم که بتواند از زیر کارها قسر در برود.
از دوران مدرسهام لذت نبردم. من بیرون از دنیای واقعی بودم، زمانی که برای اولین بار یکی از پروژههای بازیگریام
را به اتمام رسیدم با خودم گقتم “اوه، خدای من، باید دوباره برگردم مدرسه؟”
هوش و قلب
من پیشاپیش از ۱۵ سالگی از چنین فضایی فاصله گرفته بود. طبیعی نبود. و من هم میدانستم که چنین چیزی طبیعی نیست.
من دو سال پیاپی را مبصر مدرسه (دانشآمور ویژه) بودم. وضعیت خوشایندی نبود اما من هم لاابالی یا شلوغ نبودم. فقط کارم را انجام میدادم.
من دوران نوجوانیام را با کمی شلوغبازی و شیطنت از سرگذراندم. مینوشیدم و وسط جاده خوابم میبرد.
البته مشغول کار بودم. هیچگاه اینطور نبود که مخفیانه چسب بو بکشم یا از مواد مخدر استفاده کنم.
منظورم این است که من را درحال خرابکاری پشت حصار دوچرخهها پیدا نکردند.
نمیخواهم بگویم “تایتانیک” فیلمی بود که بیشترین تاثیر را بر مسیر حرفهای من گذاشت، اما فکر کنم که این واقعیت دارد.
چیزی که آن فیلم به درستی در اختیار من گذاشت انتخاب یک مسیر نهایی در زندگی حرفهایام بود.بیوگرافی کیت وینسلت
داستانی درباره من که میگوید یک شاخه رز برای جیمز کمرون فرستادم کاملا حقیقت ندارد.
تعدادی دسته گل برای او فرستادم که روی آنها نوشته شده بود “ملاقات با شما خارقالعاده بود،
ممنونم که چنین فرصتی را در اختیار من گذاشتید.” اما فکر نمیکنم به او گفته باشم “من گل رز شما هستم.”
امکان نداشت هیچگاه آدمی به آن اندازه تهوعآور باشم.
مردم فکر میکنند من آن زمان با بازی در تایتانیک از لحاظ مالی تامین شده بودم. این یک سوءتفاهم بزرگ است.
من ۱۹ سالم بود. هیچکس خبر نداشت که هستم و چه میگویم.
لئو صمیمیترین دوست بازیگرم است. ما لزوما رابطه زیادی با یکدیگر نداریم اما او قطعا صمیمیترین دوست بازیگرم است.
مادر یک دختر نوجوان بودن من را به یاد روزهای گذشتهام میاندازد، چه قدر آن سالها طول کشیدند.
احساس اینکه شما را نمیفهمند، با وجود اینکه شما فرد خوب و دلنشینی هستید
اما یک نفر پیدایش میشود و به شما میگویند که اینطور نیست.بیوگرافی کیت وینسلت
اولین روزهایی که عکسام را بر روی جلد مجلات و روزنامهها چاپ میکردند با خودم میگفتم “صبر کن،
آیا این مردم میگویند من کار اشتباهی انجام دادم؟” خدایا، امکان ندارد بخواهم به آن روزها بازگردم.
تنها چیزی که درباره آن آدم وقتشناسی هستم کار است. زمانی که بخواهم دیر کنم به شکل وحشتناکی
آن را انجام میدهم. ند کاملا نقطه مقابل من است. او همیشه وقتگذرانی میکند. فقط کافی است یاد بگیرد که چگونه با تاخیر من کنار بیاید.
من کاملا علیه کسانی که میخواهند به فضا سفر کنند نیستم، اما خودم نمیخواهم به آنجا بروم.
نه. کاملا همینجا از وضعیتام راضی هستم. سوار هواپیماشدن به اندازه کافی سخت است.
گفتگوی کامل خبرنگار ایرانی با کیت وینسلت
در میان بازیگران فیلمهای وودی آلن بحثی درباره اتهاماتی که به او وارد است، درگرفته است.
آیا این عامل بر تصمیم شما برای بازی در فیلم «چرخوفلک» تاثیرگذار بود؟
موضوع دشواری است. ترجیح میدهم امروز با احترام وارد این بحث نشوم.
همچنین در رسانههای اجتماعی انتقادهایی به گفتوگویی که با نیویورکتایمز داشتید، شد؛
در این مصاحبه گفته بودید آلن «تجربه کاری شگرفی» برایتان فراهم کرده است.
من واکنشهایی را که مردم به مطالب دارند، دنبال نمیکنم. ما بازیگرها همیشه حرفهایی اشتباه میزنیم.
فکر میکنم بهتر باشد با احترام تمام و کمال از این موضوع عبور کنیم.بیوگرافی کیت وینسلت
در کودکی و نوجوانی فیلمهای وودی آلن را تماشا میکردی؟
فکر کنم فیلم «آنی هال» را با پدرم دیدم. سعی میکنم این حرف را بدون اینکه اشک بریزم، بگویم.
مادرم امسال از دنیا رفت. وقتی در صحنه فیلمبرداری «واندر ویل» بودم، او خیلی بیمار بود.
از اینکه با وودی آلن کار میکنم خیلی خوشحال بود. هر روز وقتی راهی محل کارم میشدم به او زنگ میزدم.
موقعیتی را که اکنون در حرفهات داری، چگونه توصیف میکنی؟
من عاشق بازیگریام، بیشتر از همیشه. به معنای دقیق کلمه عاشق ۴۲ سالگیام نه ۲۲ سالگی و اینکه چقدر سالم هستم. همچنین با توقعاتی که «چرخوفلک» پیش میآورد، سعی کردم خلاقیتم را در کار درگیر کنم. همکاری گستردهای با کارگردانها و تهیهکنندهها داشتهام.
قصد کارگردانی داری؟
دوست دارم کارگردانی کنم. نمیدانم کارم خوب باشد یا نه. عاشق کار کردن با بازیگرها هستم. مردم مدام این سوال را از من میپرسند. فکر میکنم دلیل اینکه جوابی آماده دارم این است که گهگاه آدمهای خلاقی که با آنها کار کردهام گاهی من را کنار میکشند و میگویند:
«باید به کارگردانی فکر کنی.» تصویربردارها بارها این حرف را به من زدهاند. کارگردانی
که با او کار کردهام به من گفته بود: «مثل یک کارگردان فکر میکنی.»
تندیس اسکارت کجاست؟
پشت میز توالتم.
پرورش افکار , ۷ فاز , روزنامه اعتماد