بیوگرافی کامل فریبرز عرب نیا (بازیگر ایرانی)
فریبرز عرب نیا بازیگر ایرانی و متولد سال ۱۳۴۳ در تهران می باشد .از معروف ترین نقش های او می توان ,
مختار ثقفی و شهید چمران را نام برد .آتنه فقیه نصیری و عسل بدیعی از بازیگران ایرانی همسران او بودند ,
که او با هر دوی آنها ازدواج موفق نداشت و به جدایی کشید .از فیلم های این بازیگر می توان آخرین بار کی سحر را دیدی؟ ,
گاهی , چ , پروانهای در باد و.. را نام برد . در ادامه عکس هایی از این بازیگر را مشاهده می کنید . با پرشین وی همراه باشید.
آشنایی با فریبرز عرب نیا بازیگر
فریبرز عرب نیا بازیگر سینما و تلویزیون و زاده ۲۵ فروردین ۱۳۴۳ در تهران است .او پس از سربازی تصمیم گرفت,
برای ادامه تحصیل به ترکیه برود اما تحصیل را در آنجا رها کرد و به ایران بازگشت و رشته بازیگری را ,
در دانشگاه ایران ادامه داد و با حضور در کلاس های بازیگری استاد سمندریان تجربیات خود را کامل کرد .
بد نیست بدانید او در کنار بازیگری کارهای طراحی گرافیک هم می کند.اولین ازدواج او در سال ۱۳۷۰ با آتنه فقیه نصیری ,
بود که به جدایی کشید و دومین ازدواجش در سال ۱۳۷۹ با عسل بدیعی بود که حاصل ازدواجشان ,
پسری به نام جانیار است ولی این ازدواج نیز به جدایی ختم شد .
فیلم های فریبرز عرب نیا
آخرین بار کی سحر را دیدی؟
گاهی
چ
پرتقال خونی
پنهان
خاک و آتش
شکلات داغ
صندلی خالی
طاووسهای بیپر
مختارنامه
مزد ترس
و…
بیشتر بدانید روایت «فریبرز عربنیا» از دشمنی هایی که عمر هنرمند را تلف می کند
بعد از بازی در سریال «مختارنامه» و کارگردانی مینیسریال «رنگ شب» که در شبکههای مختلف,
تلویزیون پخش شد، دیگر شاهد حضور شما در تلویزیون و سینما نبودیم. علت این غیبت چیست؟
دلیل دوری فریبرز عرب نیا از هنر
دلیل دوری من از عرصه هنر این است که فعلا ساکن ایران نیستم و تماموقت در خدمت کارهای پسرم هستم.
به همین دلیل طبق قراری که با خودم گذاشتهام، احتمالا تا یکی، دو سال آینده هم ,
خبری از من نخواهید شنید.
در ایران بازار کار هنری سازوکار چندان منطقیای ندارد. آیا با این غیبت از فضای سینما و تلویزیون ایران،
به کارتان لطمهای وارد نمیشود؟
برای بازیگران به طور خاص اینگونه نیست! بازیگر وقتی مداوم ازسوی تماشاگران دیده شود، در ذهن میماند.
از قدیم میگویند سینما بهشدت بیرحم و فراموشکار است.
از این نظر گفته شما کاملا درست است. دوریام میتواند باعث ایجاد فاصلهای جدی میان من و تماشاگران شود،
اما حقیقت این است که خوشبختانه از سالها قبل برنامهریزی زندگیام اینگونه بوده که اولویتهایم,
معنای «روی بورسبودن» ندهد.
در شرایط فعلی اولویت برای من زندگی پسرم است که امکان دارد هزینهاش فراموششدن من باشد.
هرچند از معجزات روزگار این بود که در پنج، ششسالی که بهواسطه بازی در ,
«مختارنامه» از سینما دور افتاده بودم، سینما در دوره فترت طولانی بهسر میبرد.
سالنهای سینما در سیطره فیلمهای سطحی بودند و بسیاری از طرفداران جدی سینما از من تشکر میکردند ,
ه به این بازار ابتذال آغشته نشدم.
وقتی به سینما برگشتم، به نظرم رسید غیبتم خیلی ضربهزننده نشده. نکته دیگر در مورد بازیگر به شکل ,
کلی این است که بازیگران از جایی بهبعد در خاطره جمعی مردم حک میشوند و خطر فراموشی,
تهدیدشان نمیکند.
گفتگو با فریبرز عرب نیا
در کجا سراغ دارید فیلمسازان بزرگی مانند بیضایی، تقوایی و مهرجویی بعد از سالها کارکردن،
باید از مدیر جوانتر از خود اجازه فیلمساختن بگیرند؟
واقعا نمیدانم چه بگویم! وضعیت سینما و فرهنگ شبیه رانندگی است. گفته میشود در هر کشور از وضعیت,
بهداشت و رانندگی میتوانید به سطح فرهنگی مردم پی ببرید. ما در این دو زمینه اغتشاش داریم.
وقتی کارنامه بازیگریتان را مرور میکنم، تنوع نقش زیاد است که البته رفتهرفته گزیدهکارتر شدید.
اصولا در ابتدا معیارتان در انتخاب نقش چه بود؟ و آیا به مرور زمان تغییراتی ,
در این معیارها بهوجود آمده است؟
درمورد این سؤال دو نکته به ذهنم میرسد که فکر میکنم باید مورد توجه قرار گیرند.
اول اینکه من هم مثل همه بازیگرانی که کارشان برایشان جدی است، به مرور و در طول مسیر باید پختهتر ,
عمل کنم. در مورد معیارها هم اول همیشه قدرت فیلمنامه و گروه برایم اصل است,
و سپس تازگی نقش و استایلش برای اینکه من وادیهایی تجربهنشده را طی کنم،
اما نکته دوم که شاید اهمیتش در شرایط موجود از نکته اول هم بیشتر باشد این است که باید توجه داشته باشیم ,
که بازیگران بعد از انقلاب و بهخصوص ١٠، ١٢ سال اخیر به سبب شرایط خاصی که بر فضای سینما,
و بهخصوص فیلمنامهنویسی و دشواریهایش حاکم شده، امکان طیکردن طبیعی مسیر بازیگری را ندارند.
درحالحاضر علاقهمند به بازیگری هستید یا کارگردانی؟
هر دو نقطه علاقه همیشگی زندگیام هستند.
رابطه فریبرز عرب نیا با هنر
درحالحاضر رابطهتان با هنر چگونه است؟ فرصتی فراهم کردید برای مطالعه یا اینکه فعالیت,
هنری هم میکنید؟
من چون پدر تکوالد محسوب میشوم، باید همه کارها را خودم انجام دهم و فرصتی غیر از کارهای پسرم,
«جانیار» و ورزش روزانه برایم نمیماند. آخر هفته فیلمهای خوب روی پرده سینما را میبینم.
در هفته هم تا حدی که وقت داشته باشم، موسیقی و مطالعه دارم. اخبار ایران را به هر شکل دنبال میکنم.
سال گذشته چند شاهکار را روی پرده سینما دیدم. خوبی سینمای هالیوود این است که هر سال,
برای هر نوع سلیقهای فیلم میسازد.
فیلمهای متفاوتی در ژانرهای گوناگون که تمام سلیقهها را راضی میکند. ولی با وجود این، جریان اصلی ,
فیلمسازی که اصطلاحا فیلمهای پرفروشاند، جریانهای «مستقل» را نمیکُشد.
این راز زندهبودن هالیوود است.
فکر میکنید علل و دلایل مشکلات سینمای ایران چیست؟
به دو دلیل سینمای ایران رشد سالمی ندارد و به شکل سرطانی رشد میکند. اول اینکه برای تقویت سینمای ,
مستقل برنامهریزی وجود ندارد. برای رشد و توسعه، اجرا و تولید برنامهای درازمدت نداریم و دوم اینکه,
برای همه سلیقهها فیلم ساخته نمیشود.
اصل همه اینها به این نکته ریشهای برمیگردد که سینمای ایران دولتی است و تاریخ همواره به ما ثابت کرده ,
که «سینمای دولتی» هیچ جای دنیا رشد نکرده است.
بد نیست بدانید فریبرز عربنیا: دیگر در این سینما کار نخواهم کرد
فعالیت این روزهای فریبرز عرب نیا
آقای عربنیا، درحال حاضر مشغول چه کاری هستید؟
در حال حاضر مشغول پرداختن به امور زندگی هستم. بیشتر وقتم صرف آشپزی و خانهداری میشود,
و سامان دادن به کارهای جانیار و کمک به او در کارهایش اولویت زندگیام است.
اوقات فراغتم را نیز به ورزش و مطالعه میپردازم.
این اواخر فیلمنامه خوبی به دستتان رسیده که روی آن تامل کنید و بخواهید دربارهاش تصمیمگیری کنید؟
زمانی که من بیرون از ایران هستم، تقریباً از سینما بیخبر میشوم و از طریق اینترنت و فضای مجازی ,
پیگیر اتفاقات میشوم و موضوعات را دنبال میکنم. اما فیلمنامهای با نام «هجرت»,
موجود هست که یکی دو سال پیش روی آن کار میکردم,
و به پیشنهاد برخی از دوستان در کشور سوئد آماده شد که موضوعی درباره مهاجرت دارد. قرار بود,
این پروژه تابستان گذشته اجرایی شود که به خاطر شرایط من و قراردادم با پروژه «ماه تیتی»,
متاسفانه به سرانجام نرسید و فصلش هم گذشت. امیدوارم سال دیگر بتوانم آن را انجام بدهم.
به تازگی فیلم «گاهی» با بازی شما وارد شبکه نمایش خانگی شده است، چقدر از خروجی,
این کار راضی هستید؟
حقیقتش این است که از فیلم «گاهی» اصلاً راضی نیستم. خروجی کار بسیار ضعیف از آب درآمده است؛
به دو دلیل خیلی مهم: اول اینکه تهیهکننده و کارگردانش اشخاصی نابلد بودند! نتیجهاش هم میشود,
این که با وجود زحمت عوامل و انرژی که گذاشتیم، کار بسیار سطحی از آب درآمده است ,
و ایراداتی فاحش دارد.
عدم علاقه فریبرز عرب نیا به سینمای ایران
سوالی که اینجا برای من پیش میآید این است که یعنی اگر نقشی بسیار خوب و وسوسهکننده,
به شما پیشنهاد شود حاضر هستید که پاسخ منفی بدهید و کار نکنید؟
یعنی اگر به طور مثال اصغر فرهادی هم به شما یک نقش خوب در فیلمش پیشنهاد بدهد,
شما حاضر هستید آن پیشنهاد را رد کنید؟
ببینید من باز تاکید میکنم که با این سیاستهای ارشاد دیگر در سینمای ایران کار نخواهم کرد؛ یعنی تولیدی,
که در داخل ایران باشد و براساس قواعد وزارت ارشاد و چرخه اکران و مسائل حقوقی مرتبط با آن ,
(از جمله شکایات) صورت بگیرد.
وقتی رویه این باشد بله دیگر کار نخواهم کرد؛ البته شاید بتوان این را هم گفت که درحال حاضر دیگر کارگردانی,
که بخواهد اینقدر من را وسوسه کند که در فیلمش نقشی بازی کنم وجود ندارد و تولیدات,
اینقدر ترغیب کننده نیستند.
فقط میماند همان آقای فرهادی که آن هم قطعاً اگر در یک پروسه تولید جهانی باشد صد در صد بدون فکر,
پاسخ مثبت خواهم گفت.
اما اگر آن پروژه داخل ایران باشد و براساس فیلمنامه مصوبی ارشاد و درگیر چرخه و شورای اکران و با این ,
مدیران باشد، بله، قطعاً خواهم گفت: نه!
روزنامه شرق , خبرآنلاین