بیوگرافی علیرضا داوودنژاد بازیگر نقش زرباف در انتهای شب ، از نویسندگی تا کارگردانی و فوت فرزندش
نویسنده و کارگردان مطرح کشورمان که بازیگری را نیز تجربه کرده و به تازگی در سریال در انتهای شب بازی زیبای از وی شاهد هستیم از یک خانواده هنرمند وارد عرصه بازیگری شده است. در ادامه بیوگرافی علیرضا داود نژاد را در پرشین وی مشاهده کنید.
علیرضا داود نژاد
علیرضا داوودنژاد (زاده ۱۷ اردیبهشت ۱۳۳۲ – تهران) کارگردان، نویسنده و تهیهکننده اهل ایران است و مادر وی احترامالسادات حبیبیان (بازیگر) و برادر بزرگتر محمدرضا داوودنژاد (بازیگر) می باشد و همچنین پدر مرحوم رضا داوودنژاد (بازیگر و دستیار) و زهرا داوودنژاد (بازیگر) است.
داوودنژاد فعالیت سینمایی را به عنوان نویسنده با همکاری در نوشتن فیلم نامه فیلم «عطش» به کارگردانی ایرج قادری آغاز کرد. فیلم «شاهرگ» نخستین تجربه کارگردانی اش در سینمای حرفهای محسوب میشود.
او فیلمساز نسبتاً پرکاری است و فیلمهای او ترکیبی از سینمای بدنه و گیشه و گاه فیلمهایی شگفتیساز هستند، حضور جمعی خانوادهاش در تخصصهای مختلف و البته رویکرد به نوعی کمدی هجو گونه حرف اول را میزند. در اینجا به برخی از آثار او نگاهی انداخته ایم.
کارنامه کاری کارگردان و نویسنده مشهور
نازنین»، «شاهرگ» و «قدغن» آثار قبل از انقلاب این فیلمساز هستند. دو فیلم اول بر اساس فیلمنامههای مشترک با رضا عطایی در سال ۱۳۵۴ و فیلم سوم بر اساس فیلمنامهای مشترک با ایرج مطلبی در سال ۱۳۵۷ ساخته شدند. فیلمهایی که در عین وامداری به مضامین رایج در سینمای آن دوران نگاه خاص داودنژاد را برجسته کردند.
فیلم “«نازنین» با بازی گوگوش و چنگیز وثوقی به عنوان فیلمی متفاوت از یک فیلمساز جوان در ذهن همه ماند.
«جایزه» بر اساس فیلمنامهای مشترک با ابراهیم مکی در سال ۱۳۶۱ ساخته شد. فیلمی که با حضور علی نصیریان در نقش یک کارمند آموزش و پرورش که به برنده یک هواپیمای دو موتوره میشود و به شهر میآید، یادآور حضور خاص این بازیگر در نقش آدمهای حاشیهای جامعه است که از مهاجرت لطمه میبینند.
«خانه عنکبوت» بر اساس فیلمنامهای مشترک با مسعود بهنود در سال ۱۳۶۲ ساخته شد. حضور جمشید مشایخی، عزتالله انتظامی، داود رشیدی و محمدرضا داودنژاد در فیلمی با موضوعی سیاست زده، به نوعی متفاوت از دیگر آثار این فیلمساز و بیشتر متأثر از فضای موجود در جامعه است.
«بیپناه» بر اساس فیلمنامهای از خودش در سال ۱۳۶۵ ساخته شد. این فیلم تأثیری مستقیم از ملودرامهای دهه شصت گرفت و البته حضوری تأثیرگذار از فریماه فرجامی و عبدالرضا اکبری را ثبت کرد. فیلم داستان کشمکشهای زنی است میان شوهر سابق معتاد و همسر جدیدش که مأمور کمیته است.
بیوگرافی و فیلم های علیرضا داود نژاد
«نیاز» بر اساس فیلمنامهای مشترک با علیاکبر قاضی نظام در سال ۱۳۷۰ ساخته شد و نقطه عطف و تکرار نشدنی کارنامه داودنژاد لقب گرفت. فیلم رابطه و تقابل دو نوجوان را برای به دست آوردن کار در یک چاپخانه به گونهای تأثیرگذار ترسیم میکند. در نهایت آنچه از ورای تلخی این رئالیسم اجتماعی قابل ردیابی است چیدمان شرایطی است که آدمها را مقابل هم قرار میدهد.
پایان نمادین فیلم هنگامی که علی به نفع رقیبش از کار در چاپخانه انصراف میدهد و به پاک کردن علم مراسم عزاداری امام حسین (ع) میپردازد، نوعی از شاعرانگی و مفهوم گرایی به فیلم میبخشد که خالصانه است.
«عاشقانه» بر اساس فیلمنامهای مشترک با محمد آفریده و اسماعیل رحیمزاده در سال ۱۳۷۴ ساخته شد. فیلمی که با انتخاب زوج جوان و ناآشنا بهاره رهنما و پیمان قاسمخانی حضوری خاص را از آنها ثبت کرد که بعدها هر دو بدل به چهرههای شناخته شده عرصه بازیگری و فیلمنامه نویسی شدند. خسرو شکیبایی، سهیلا رضوی و محمدرضا داودنژاد از دیگر بازیگران این فیلم تلخ با فضا و حال و هوای خاص هستند.
«بچههای بد» با فیلمنامهای مشترک با پسرش رضا داودنژاد در سال ۱۳۷۹ ساخته شد. فیلمی جوانانه درباره همراهی اتفاقی دو دوست قدیمی که آنها را در مسیری غیرقابل پیش بینی با یک دختر جوان قرار میدهد که شخصیتی عجیب و مبهم دارد. حضور یک دختر جوان با سر تراشیده بدون حجاب هم از موارد خاص فیلم بود که به حاشیههای آن افزود.
«مصائب شیرین»بر اساس فیلمنامهای از خودش در سال ۱۳۷۷ ساخته شد. فیلمی با حضور اعضای فامیل داودنژاد که به عشق دوران نوجوانی بین یک دختر و پسر میپردازد.
کارگردان فیلم تحسین شده مرهم
در ادامه علیرضا داود نژاد فیلم تحسینشده «مرهم» که نقش اول آن با طناز طباطبایی بود باز هم خانواده داوودنژاد همۀ نقشهای فیلم را گرفتهاند و باز هم بخشی از ماجراها در ویلای آنها در متل قو میگذرد.
«کلاس هنرپیشگی» هجدهمین ساخته علیرضا داوودنژاد است، در این فیلم، خانواده داوودنژاد در نقشهای واقعی خودشان بازی کردهاند. اعضای خانوادۀ داوودنژاد در یک کلاس هنرپیشگی شرکت میکنند که مدرّس آن خود جناب علیرضا داوودنژاد است. آنها در ادامه وارد یک بازی در متل قو میشوند و به دلیل مسائل اقتصادی و طلا، رو در روی یکدیگر قرار میگیرند.
داودنژاد به جز آثار خود در نگارش فیلمنامههایی، چون «در محاصره»، «مزدوران»، «تاراج»، «گردباد»، «عروس»، «طوطیا» و «دختری در قفس» نیز همکاری داشته است.
علیرضا داوودنژاد در جشنوارههای داخلی و خارجی بسیاری شرکت کرده که توانسته جوایز زیر را به خود اختصاص دهد.
بازیگری علیرضا داود نژاد
مرجان فاطمی در فیلم نیوز درباره بازی داوود نژاد نوشت: داوودنژاد اولین بار در «سینهسرخ» پرویز شیخهادی بازی کرده و بعدتر در فیلم «کلاس هنرپیشگی» خودش در جایگاه یکی از اعضای خانوادهاش مقابل دوربین رفته. این اواخر بازیاش را در فیلم «شنای پروانه» محمد کارت هم شاهد بودهایم.
یکی از ویژگیهای مهم سریال «در انتهای شب» به کارگردانی آیدا پناهنده، انتخاب صحیح بازیگران آن است. در کنار بازیگران اصلی، حضور علیرضا داوودنژاد یکی از برگ برندههای این سریال به حساب میآید.
داوودنژاد را در قامت یک پدر هفتاد ساله سنتی میبینیم؛ مردی با موها و محاسن سفید و عینک دورمشکی که معمولا ژاکت به تن دارد و سیگاری بین انگشتانش است. مقداری قوز کرده و با ارامش راه میرود، اما کماکان اقتدارش را حفظ کرده است.
دلنوشته آیدا پناهنده کارگردان سریال در انتهای شب برای بازیگرش
آیدا پناهنده کارگردان سریال در انتهای شب برای علیرضا داوود نژاد دلنوشته ای در صفحه ی شخصی اینستاگرام خود منتشر کرد.
پناهنده در این پست نوشت: متقاعد کردن «علیرضا داوودنژاد» برای بازی در نقش «آقای زرباف» یکی از دشوارترین فرازهای زندگی کاری من بود. شمال زندگی میکرد، حال حوصلهی چندانی برای کار، آن هم تازه بازیگری در یک کار بلندمدت در مدیوم سریال نداشت، دلخسته بود؛ من را خوب نمیشناخت.
ولی من خوب میشناختمش: از فیلم «نیاز» که بارها در کودکی دیده بودم و دریچهای به روی یک جور سینمای تازه و نو به رویم گشوده بود. از «بیپناه» که در آن سالهای دشوار دههی شصت بارها با مامان دیده بودیم و آنقدر تاثیر عاطفی عجیبی بر من گذاشته بود که موقع نوشتن فیلمنامهی «در انتهای شب» از آن فیلم و قصهاش و دیالوگش در اپیزود ۴ یاد کرده بودم. از حیرتم وقت تماشای «مصائب شیرین» و «کلاس هنرپیشگی» بر پردهی سینما.
او استاد نادیدهی من بود در تمام این سالها. نمیخواستم تسلیم شوم. میخواستم آنقدر در بزنم که یا آب پاکی را بریزد روی دستم یا نرم شود. بارها تلفنی گفتگو کردیم، «رضا» ی عزیز، رضای مرحوم را واسطه کردیم تا بالاخره فیلمهایم را دید، فیلمنامهی «در انتهای شب» را خواند، آمد تهران، من را دید و ساعتها حرف زدیم و بالاخره دل استاد به شاگردش نرم شد.
روزهای فیلمبرداری، ناهار را دوتایی میخوردیم. از سینمای پیش از انقلاب، از ورودش به سینما، و از مهرجویی که آنطور بیرحمانه سلاخی شد حرف میزد.
میگفت راز و رمز مهرجویی، خلق زندگی در سینما بود. میگفت که چقدر از مهرجویی بزرگ یاد گرفته است. و چه خوب و تحسینبرانگیز هم یاد گرفته بود؛ فیلمهای خودش، خود خود زندگی بود. و من چه خوشبخت بودم که با هرچه سرسختی در چنته داشتم ایستادم برای متقاعد کردن و ثبت لحظات درخشان بازیگریاش.
علیرضا داود نژاد سوگ وار پسر
علیرضا داوودنژاد، کارگردان و نویسنده باسابقه سینمای ایران، اینروزها در فقدان فرزندش رضا داوودنژاد سوگوار است. مراسم تشییع پیکر رضا داودنژاد، بازیگر سینما و تلویزیون که شامگاه ۱۳ فروردینماه براثر عفونت خونی از دنیا رفت، صبح روز ۱۸ فروردین ۱۴۰۳ در ساختمان شماره ۲ خانه سینما برگزار شد. پیکر این بازیگر سینما در قطعه هنرمندان بهشت زهرا به خاک سپرده شد.
رضا داوودنژاد بازیگری از یک خانواده هنری بود، پدر او علیرضا داوودنژاد (فیلمنامه نویس و کارگردان) از دهه پنجاه و عمویش محمدرضا داوودنژاد (بازیگر) از دهه شصت در سینما فعالیت خود را آغاز کردهاند. رضا داوودنژاد هم از بچگی (۶ ساله) در مقابل جلوی دوربین حضور پیدا کرد ولی بعدتر غیر از فیلمهای ساخته پدرش با کارگردانان دیگری هم در سینما، تلویزیون و شبکه نمایش خانگی همکاری داشت.
نکته قابل تامل این بود اکثریت قریب به اتفاق مخاطبان از این درگذشت نابهنگام متاثر و ناراحت بودند و در فضای مجازی هم هر شخصی به هرشکلی که توانست این غم و ناراحتی خود را به اشتراک رساند. با کامنت، پست، استوری و …
در روز بدرقه و خاکسپاری، مراسم ختم و … علاوه بر مردم و علاقمندان رضا داوودنژاد و دوستان و همکاران او هنرمندان بسیار زیادی کنار خانواده داوودنژاد حاضر شدند تا بار سنگین این غم را از دلشان بردارند. از همه طیف مدیران سابق و فعلی سینما و تلویزیون هم یا با پیام دادن و یا به صورت حضوری فقدان این بازیگر سینمای ایران را تسلیت گفتند. یک همدلی بزرگ در این غم بزرگ وجود داشت.
تشکر علیرضا داود نژاد از وفاداری غزل بدیعی
علیرضا داوودنژاد با انتشار فیلمی از زنده یاد رضا داوودنژاد و همسرش غزل بدیعی در بیمارستان از عروسش تشکر کرد و نوشت:
غزل بدیعی اسطوره عشق و وفاداری به همسر… او مخصوصا در ده سال بیماری رضا همچون پروانه ای به دور او می گشت. عروس عزیزم تا ابد در قلب من جا داری…
رضا داوودنژاد از جمله بازیگرانی بود که به واسطه حرفه پدرش خیلی زود به عرصه بازیگری قدم گذاشت. اولینبار سال ۱۳۶۵ زمانی که فقط شش سال داشت در فیلم «بیپناه» به کارگردانی علیرضا داوودنژاد مقابل دوربین رفت. گرچه این حضور در کارنامه بازیگریاش ثبت نشد اما بهرحال آن را اولین تجربه این بازیگر در سینما دانست.
زیسان , فرارو , فیلم نیوز , عصر ایران , ایسنا , مهر , اینستاگرام