بیوگرافی علی اصغر بهاری ( نوازنده ساز کمانچه )

علی اصغر بهاری نوازنده ساز کمانچه است که سبک‌ علی اصغر بهاری موسیقی سنتی ایرانی است که طرفداران خاص خود را دارد. بهاری از استادان موسیقی و نوازنده برجسته کمانچه بود. برای آشنایی با وی با ما همراه باشید.

بیوگرافی علی‌اصغر بهاری

تولد : ۱۲۸۴ تهران

مرگ : ۲۰ خرداد ۱۳۷۴

سبک‌ها : موسیقی سنتی ایرانی

سازها : کمانچه

بیوگرافی کامل علی‌اصغر بهاری

علی‌اصغر بهاری از استادان موسیقی ایرانی و نوازنده برجسته ساز کمانچه بود.
وی در دههٔ ۶۰، با فرامرز پایور، جلیل شهناز، محمد اسماعیلی و محمد موسوی، در «گروه اساتید»، همکاری داشت.
علی‌اصغر بهاری، به سال ۱۲۸۴ در ناحیه بازار عباس آباد تهران متولد شد.
علی اصغر بهاری اصالتاً اهل بهار بوده است.

پدرش نایب محمدتقی‌خان تا سن ۱۳ سالگی تربیت او را بر عهده داشت.
پس از آنکه پدرش ورشکسته شد، مادرش گوهر خانم فرزند میرزا علی خان نوازنده ماهر کمانچه، ناگزیر به همراه خانواده
به خانه پدری پناه برد.

زندگینامه استاد علی اصغر بهاری

در این زمان بود که با موسیقی انس گرفت و به کمانچه‌نوازی پدربزرگش علاقه‌مند شد.
به درخواست مادرش از میرزا علی خان به مدت ۲ سال نواختن کمانچه را آموخت و سپس به مدت ۴

سال در مکتب سه دایی خود به نام‌های رضاخان، اکبرخان و حسن‌خان که در یک قرن پیش جزو هنرمندان نامی
ایران به حساب می‌آمدند، دست به تکمیل تجربیات خود درکمانچه نوازی زد.

علی‌اصغر بهاری، از دایی‌های خود چیزهایی را که باید بیاموزد آموخت تا اینکه در هجده سالگی، همراه با ارکستر ابراهیم
خان منصوری در کنسرتی که در یک سالن بر پا شده بود شرکت می‌کند و از همین جا آوازه شهرت
بهاری به گوش موسیقی‌دانان می‌رسد و او را به نام نوازنده خوب و آگاه به نواختن گوشه هایی ایرانی می‌پذیرند.

در این زمان بود که با مرگ پدرش، اداره امور خانواده به او، که پسر بزرگ خانواده بود، سپرده شد.

پس از چند سال که پیانو به جای سنتور و ویولن به جای کمانچه رواج پیدا کرده بود، وی نیز
کمانچه را زمین گذاشت و نواختن ویولن را آغاز کرد و نزد رضا محجوبی به تکمیل آموخته‌های خود در موسیقی
ایرانی پرداخت.

علی اصغر بهاری نوازنده برجسته ساز کمانچه

چنانچه پس از اتمام تحصیل، استادش چنان از حاصل کار خشنود بود که تمام شهریه‌ای که تا آن زمان به
وی پرداخته بود یکجا به او برگرداند.بهاری پس از چندی در مشهد کلاس موسیقی جهت تعلیم می‌گشاید و یک سال
هم با حبیب سماعی استاد سنتور کار می‌کند و شاگرد تعلیم می‌دهند و بعداً به تهران می‌آید و توسط استاد

روح الله خالقی به مدرسه موسیقی جهت تعلیم دعوت می‌شود و در هنرستان شروع به همکاری می‌نماید. این ایام مصادف
بود با گشایش رادیو که او را نیز به همکاری فرا می‌خواند.

در سال ۳۲ بود که پس از سال‌ها دوری از کمانچه، با علاقه فراوان دوباره این ساز را دست گرفت.
در روزگاری که این ساز در حال فراموشی بود و اغلب به دیده تحقیر به آن نگریسته می‌شد و این
ساز مخصوص مطرب‌های دوره‌گرد تلقی می‌شد.

پس از اجراهای اصفر بهاری در رادیو، دانشگاه تهران از وی دعوت کرد تا به تعلیم هنرجویان این دانشگاه بپردازد.
در سال ۱۳۴۶ با دعوت رادیو فرانسه در سالن دلاویل در میان سه هزار بیننده به اجرا پرداخت.

علی‌اصغر بهاری در کنار شجریان

علی اصغر بهاری با همکاری با مرکز حفظ و اشاعه موسیقی ایران، شاگردان خوبی را تربیت کرد که هر کدام هم اکنون
یکی از بهترین کمانچه‌نوازهای کشور می‌باشند.

علی اصغر بهاری یکی از اساتید مطرح  کمانچه‌نوازی

علی اصغر بهاری علاوه بر ساختن قطعه‌های ضربی از قبیل پیش درآمد و رِنگ، بر ردیف موسیقی
ایرانی و ضربی‌های روایت شده از متقدمین تسلط کامل داشت.

علی‌ اصغر بهاری، نوازنده چیره‌دست ساز کمانچه

علی اصغر بهاری نقش مهمی را در روایت تصانیف و نغمه‌های فراموش شده و مهجور موسیقی ایرانی دارد.
چنانچه بسیاری از تصانیف و نغمه‌هایی که اکنون موجود است، مدیون حافظه اوست.
علی اصغر بهاری در روز دوشنبه ۲۰ خرداد ماه ۱۳۷۴ درگذشت.

استاد علی اصغر بهاری

استاد علی اصغر بهاری

علی اصغر بهاری مردی بسیار خونگرم، باتقوا و مهربان بودند و آنچه می‌دانست را بدون هیچ بخلی در اختیار شاگردان خود قرار می‌داد. از استاد بهاری آثار زیادی به صورت آلبوم، گروه نوازی و تکنوازی باقی مانده است که به اشاعه هنر موسیقی ایران کمک بسیار زیادی می‌کند. ایشان نقش زیادی در روایت آهنگ‌ها، تصانیف و ردیف‌های قدیمی و فراموش شده ایرانی دارند که بسیاری از تصانیف و ردیف‌هایی که امروز می‌شنویم مدیون حافظه و زحمات ایشان است.

علی اصغر بهاری پس از چندی در مشهد کلاس موسیقی جهت تعلیم می گشاید و یک سال هم با حبیب سماعی استاد سنتور کار می کند و شاگرد تعلیم می دهند و بعداً به تهران می آید و توسط استاد روح الله خالقی به مدرسه موسیقی جهت تعلیم دعوت می شود و در هنرستان شروع به همکاری می نماید. این ایام مصادف بود با گشایش رادیو که او را نیز به همکاری فرا می خواند. در سال ۳۲ بود که پس از سال ها دوری از کمانچه، با علاقه فراوان دوباره این ساز را دست گرفت.

ویکی پدیا، ایسنا، مشخصات