بهاره افشاری، از قهر با تلویزیون تا اسب سواری و طراحی لباس /سبک زندگی ، بیوگرافی و نوع پوشش افراد مشهور(۶۹)

بیوگرافی بهاره افشاری

نام:بهارهنام خانوادگی: افشاریتولد: ۴ تیر۱۳۶۳محل تولد: شاهرود

——————————-بهاره افشاری متولد ۴ تیر ۱۳۶۳ در شاهرود و طراح لباس و بازیگر
است.

بهاره‌ افشاری‌ یک‌ برادر دارد.
او دارای‌ دیپلم‌ بازیگری‌ است‌ و فارغ‌ التحصیل‌ رشته‌ نقاشی‌ می‌باشد.
پیش از هنرپیشه شدن کار مونتاژ و نقاشی انجام می‌داد.

بهاره افشاری در کنار مادرش

بهاره افشاری فعالیت‌هنری‌ اش‌ را سال‌ها پیش‌ با یک‌ سریال‌ آغاز کرد.
اما به‌ دلیل‌ تجربه‌ی‌ بد در آن‌ کار دوست‌ ندارد از آن‌ کار در کارنامه‌ هنری‌ خود نام‌ ببرد و
تصمیم‌گرفت‌ تا برای‌ همیشه‌ از دنیای‌ بازیگری‌ کنار برود.

اما کیانوش‌ عیاری‌ توانست‌ بعد از گذشت‌ چندسال‌ این‌ بازیگر جوان‌ را راضی‌ به‌ همکاری‌ کند تا در جدیدترین‌ ساخته‌اش‌
که‌ سرگذشت‌ دکترمحمد قریب‌ است‌ به‌ ایفای‌ نقش‌ بپردازد.

افشاری‌در این‌ کار در دو نقش‌ بازی‌ می‌کند و پس‌ از آن‌یک‌ پیشنهاد ناب‌ و جدید سومین‌ کار هنری‌ او
رارقم‌ زد.
نقش‌ فرشته‌ برای‌ او به‌ قدری‌ خاص‌ بودکه‌ برای‌ لوث‌ شدنش‌ حاضر نیست‌ هر نقش‌ دیگری‌را بپذیرد.

بهاره افشاری با فیلم ناف به کارگردانی محمد شیروانی در سال ۱۳۸۱ وارد عرصه سینما شد.
او پس از آن در فیلمهای صد سال به این سالها و تسویه حساب به ایفای نقش پرداخت.

او در سال ۱۳۹۲ در فیلم معراجی ها به ایفای نقش پرداخت.
معراجی‌ها فیلمی به کارگردانی مسعود ده‌نمکی و محصول سال ۱۳۹۲ است.

بهاره افشاری در سال ۱۳۹۳ در سریال آخرین بازی ه کارگردانی حسین سهیلی بازی کرده است.

داستان سریال درباره پسری به اسم قباد است که مانی نوری آن را بازی میکند.
قباد آخرین بازی در عالم رویا و توهمات خودش سیر می کند و دوست دارد به سرعت ستاره ای مطرح
بشود و ره صد ساله را یک شبه طی کند.

مصاحبه با بهاره افشاری

مشغول اسب‌سواری‌ام

وقتی از او می‌پرسیم که چطور شده اینقدر کم کار شده است و این روزها کاری ندارد، می‌گوید: «البته
من اینطور فکر نمی‌کنم که کم کار شده‌ام، شاید شما این طور فکر می‌کنید.
من سال گذشته دو فیلم بازی کردم و این روزها درگیر فیلم‌ تازه‌ام هستم؛ یک کار سینمایی عاشقانه به کارگردانی
آقای نجفی.
برای بازی در این فیلم مشغول تمرینات اسب سواری هستم و تنها چیزی که می‌توانم در مورد فیلم بگویم، این
است که در این فیلم من نقش یک دختر ترکمن قبیله‌ای روستایی را بازی می‌کنم.
ضمن اینکه یک فیلم-انیمیشن هم کار کرده‌ام که در جشنوراه فیلم کودک همین امسال به نمایش در می‌آید.
«تتل و راز صندوقچه» به کارگردانی وحید گلستان و منصور غلامی است.
در مورد تلویزیون هم باید بگویم تا زمانی که مردم با این رسانه آشتی نکرده‌اند سریال بازی نمی‌کنم.»

فعلا با تلویزیون قهرم

آخرین
باری که چهره بهاره افشاری را در جعبه جادویی دیدیم، پاییز و زمستان سال ۹۱ بود.
«مرد نقره‌ای» به کارگردانی کاظم معصومی، سریالی بود که خیلی مورد استقبال قرار نگرفت و بهاره افشاری بارها درگفت‌وگو‌هایش گفته
بود که «مرد نقره‌ای» همانی نشد که ما انتظارش را داشتیم.
به هر حال از آن موقع تا به حال نزدیک به یک سال می‌گذرد؛ «‌تا اطلاع ثانوی و تا زمانی
که مردم با تلویزیون قهر هستند، ترجیح می‌دهم که کار نکنم.
ببینید از همان ابتدا،سریال‌هایی که من در آن بازی کردم، کارهایی پربیننده بود.
«او یک فرشته بود» یا «روزگار قریب» کیانوش عیاری، حتی سریال «فاصله‌ها» هم از سریال‌های پرطرفدار بود.
بعد از اینها یک تجربه بد کار را خراب کرد.
«مرد نقره‌ای» سریالی بود که من فکر می‌کردم چون کاظم معصومی پشت دوربین است و فیلمنامه خیلی خوبی دارد، کار
خوبی می شود اما همه چیز آن‌طور که من فکر می‌کردم نشد.
فیلمنامه قلع و قمع شد و چیز زیادی از آن چیزی که من خوانده بودم، نماند.
خب طبیعی است که مورد توجه قرار نگیرد، شاید بعد از ماه رمضان این سریال مخاطب‌های خودش را داشت، اما
برای من که کارهای پربیننده‌ای را در کارنامه کاری‌ام داشتم، راضی‌کننده نبود.
اینطور شد که از تلویزیون فاصله گرفتم.
به نظرم این روزها خیلی‌ها، از جمله خود من تلویزیون نگاه نمی‌کنند.
با وضعیتی که حال پیش آمده، ترجیح می‌دهم که سهمی در تلف کردن وقت مردم نداشته باشم.
حالا در سینما مردم می‌توانند فیلم مورد نظرشان را انتخاب کنند، یا فیلمی را ببینند یا نه، اما در تلویزیون
این قدرت انتخاب را ندارند، به همین دلیل ترجیح می‌دهم که سهمی در این تلف کردن نداشته باشم.»

شغل همیشگی

شاید
بدانید که بهاره افشاری قبل از اینکه وارد تلویزیون شود، طراح لباس بوده.
او در تمام این سال‌ها این کار را رها نکرده و آن را ادامه داده.
حتی در تمام این مدتی هم که از او خبری نبوده همچنان کارش را ادامه داده و به آن به
عنوان یک شغل همیشگی نگاه می‌کند؛ «من قبل از اینکه بازیگر شوم طراح لباس بودم و شغل من همین بود
و سال‌هاست که این کار را انجام می‌دهم.
من «شو» دائمی دارم و کارهای فصلی را انجام نمی‌دهم، تبلیغات زیادی برای آن نمی‌کنم چرا که مشتری‌های ثابت و
همیشگی خودم را دارم، حالا ممکن است که یک کارهای جدیدی را انجام دهم و مهرماه برای فصل جدید کارهای
جدید را ارائه کنم.»

حضور بازیگر مقابل، تاثیری بر بازی شما دارد؟

بهاره افشاری: حضور بازیگر مقابل تاثیر دارد، اما
در بازی من بی تاثیر است و من اصولاً تاثیر نمی گیرم.
چون تاثیر گرفتنن، یک اتفاق بدی است، به این دلیل اگر بازیگر مقابل بازیگر خوبی نباشد، بازی تو نیز خراب
می شود.
من سعی کردم که در همان کارهای اولم، این اتفاق برایم نیافتد.
من به خودم اجازه نمی دهم در کاری که حضور می یابم، این سوال را بپرسم که مقابل من چه
کسی حضور دارد.

اما خیلی از بازیگران به این موضوع وابسته اند و می پرسند چه کسی قرار است نقش مقابل من را
بازی کند و برایشان اهمیت دارد؟

نه من این شکلی نیستم، به من چه ربطی دارد که مقابلم چه کسی
بازی می کند؟!‍

این خیلی خوب است؛ شما دیپلم تئاتر دارید؛ آیا هیچ وقت کار تئاتر انجام ندادید؟

من
اصلاً در این سال ها تئاتر کار نکردم و فکر می کنم حد و اندازه من کار تئاتر نیست! کار
تئاتر به پختگی نیز دارد که من آن را ندارم

و دوست داری به این پختگی برسی؟

وسوسه می شوی
در تئاتر بازی کنی؟ ببین، بازی تئاتر مال خودش است، یعنی خیلی تخصصی است و وابسته به همان پختگی است
که گفتم.
من وسوسه نشدم و نمی شوم اما فکر می کنم اندازه من تئاتر نیست.

در فیلم هایی سینمایی زیادی که داشتی ژانرهای مختلفی را بازی کردی، آن ها را توضیح بده؟

من تقریباً تمام
ژانر ها را در سینما تجربه کردم.
حتی کلبه ژانر وحشت و زندگی شیرین کمدی نیز بازی کردم که البته خیلی هایشان زیاد موفق نبوده است.
در خیابان بیست و چهارم هم ژانر پلیسی اکشن را داشتم که هنوز اکران نشده است.

وقتی یاد سریال «او یک فرشته بود» می افتم، به نظرم در ژانر وحشت خوب بودی و خوب
همه را می ترساندی؟

(با خنده) من دوست دارم همه ژانری را تجربه کنم، اما به نظر خودم در ژانر
وحشت به این نتیجه رسیده ام که خیلی آدم موفقی نیستم.

شاید به این دلیل باشد که ما فیلم موفق در ژانر وحشت نداریم؟ مثل فیلم های ترسناکی که بیشتر در
سینما می خندیدیم تا بترسیم!

دقیقاً همین طور است، بضاعت سینمای ما در این ژانر بضاعت عجیب و غریبی ندارد
و خبری در سینمای ما، از این نوع نیست.
در مورد ژانر وحشت کاملاً با نظرت موافقم و فیلم های خوب ترسناکی ساخته نمی شود.
من آخرین کار خوبی که در این ژانر به یاد دارم فیلم «شب بیست و نهم» بوده است.

به سراغ خودت برویم، هم بازیگری و هم نقاش؛ کار خاص دیگری هم انجام می دهی؟

من سال
هاست که طراحی لباس می کنم.
اما تمرکز کلی من مخصوصاً در این دوسال بازیگری است.
طراحی لباس هم برای بیرون انجام می دهم.

هیچ وقت فکر کردی که بتوانی کار کودک هم انجام بدهی؟

فکر می کنم امسال هم جشنواره فیلم کودک در
همدان باشد! خیلی این کار را دوست دارم؛ اما هیچ وفت به من پیشنهاد نشده است.
خیلی دوست دارم در فیلمی مثل «پاتال و آروزهای کوچک» بازی کنم.
به هر حال من استقبال می کنم.

دلم می خواهد بدانم، کلاً چه فیلم های خوبی در این سال ها به یاد داری که بخواهی
از آن ها هم نام ببری؟

درباره الی را به شدت دوست داشتم.
به مجموعه آثار آقای مهرجویی خیلی علاقه مندم.
من «پری» را در کودکی دیدم و خیلی دوست داشتم.
از فیلم های کودکان هم گلنار، پاتال و آروزهای کوچک و مدرسه موش ها را از یاد نمی برم که
متاسفانه الان چنین فیلم هایی را نداریم.
الان که می بینم در کودکی آدم فرهیخته ای بودم.