عکس : تابلوهای نقاشی دیدنی پیکاسو
پیکاسو» را که در موزه ملی پیکاسو در پاریس نگهداری می شود، به نمایش گذاشته است.
این نمایشگاه تا پنجم می – پانزدهم اردیبهشت- برپا است.
پابلو پیکاسو یکی از پرکارترین و بانفوذترین هنرمندان قرن بیستم است.
او در نقاشی، مجسمهسازی، قلمزنی، طراحی و سفالگری هزاران اثر خلق کرده است.
او مکتب کوبیسم را به همراه جرجیس براک در میان نقاشان جا انداخت و فن اختلاط رنگ بر پرده نقاشی
را به عالم هنر معرفی کرد.
پیکاسو در بیستوپنجم اکتبر سال ۱۸۸۱ در مالاگا، شهری در جنوب اسپانیا به دنیا آمد.
او فرزند یک نقاش تحصیل کرده به نام خوسه روئیس بلانکو (پدر) و ماریا پیکاسو (مادرش) بود که از سال
۱۹۰۱ نام خود را به نام خانوادگی مادرش تغییر میدهد.
پابلو از همان دوران کودکی به نقاشی علاقه پیدا میکند و از ده سالگی نزد پدرش که معلم یک آموزشگاه
هنری بود.
اصول اولیه نقاشی را فراگرفت و دوستانش را با کشیدن نقاشی بدون بلند کردن قلم یا نگاه کردن به کاغذ
سرگرم میساخت.
او به همراه خانواده در سال ۱۸۹۵ به همراه خانواده به بارسلونا تغییر مکان داد و در آنجا در آکادمی
هنرهای عالی به نام لالنجا به تحصیل مشغول شد.
در اوایل کار، دیدار او از مکانها و گروههای مختلف هنری تا سال ۱۸۹۹ در پیشرفت هنری اش بسیار تأثیرگذار
بود.
در سال ۱۹۰۰ میلادی اولین نمایشگاه پیکاسو در بارسلونای اسپانیا تشکیل شد.
در پاییز همان سال، او به پاریس رفت تا در آنجا مطالعاتی در ابتدای قرن جدید داشته باشد.
پیکاسو در آوریل ۱۹۰۴ در پاریس اقامت کرد و در آنجا به وسیله آثار امپرسیونیست خود به شهرت رسید.
تابلوی «نی زن» در سال ۱۹۲۳
پرتره پیکاسو.
این تصویر در سالهای ۱۹۰۱ تا ۱۹۰۴ کشیده شده است که به آن، «دوره آبی» نقاشی پیکاسو گفته می شود.
مردی با ماندولین (یکی از ابزارهای موسیقی).
که مربوط به آغاز دوران نقاشی کوبیسم از سوی پیکاسو در سال ۱۹۱۱ است.
ویولن.
در سال ۱۹۱۲٫
با استفاده از کاغذهای رنگی، نقاشی شده و تکه های روزنامه روی کارتن.
در این سالها پیکاسو عناصر ویژه نقاشی خود را تجربه می کند.
پرتره اولگا در صندلی.
در سال ۱۹۱۷٫
پیکاسو هنگام اقامت در رم با «اولگا کوکلواف»، رقاص روسی آشنا و عاشق او می شود.
پائولو.
او فرزند پیکاسو و اولگا بود که سه سال پس از ازدواجشان یعنی در سال ۱۹۲۴ دیده به جهان گشود.
پائولو زینت بخش بسیاری از تابلوهای پیکاسو بود.
زن در حال مطالعه.
سال ۱۹۳۵٫
پیکاسو طی سالهای ۱۹۳۴ تا ۱۹۳۷ یکسری نقاشی از زنان در حال مطالعه، در حال نقاشی یا در حال درس
خواندن در درون یک اتاق کشید که آنها را پشت یک میز، پنجره یا کنار تابلو نشان می دهد.
پرتره دورا مار.
۱۹۳۷٫
دورا مار یک عکاس جوان بود که چند روزی را در ساحل آبی با پیکاسو گذراند و به معشوق او
تبدیل گشت.
زنی که گریه می کند.
۱۹۳۷٫
تصویر زنی را با صورتی بهم ریخته، قطره های اشک و چشمهای کوچک نشان می دهد که تحت تاثیر تابلوی
معروف پیکاسو موسوم به «گرونیکا» در سال ۱۹۳۷ و متاثر از درگیریهای جنگ داخلی اسپانیا کشیده شده است