حواشی حذف عادل فردوسی پور | روایت منصور ضابطیان از دلایل ماندگاری عادل!

نام عادل فردوسی پور یکی از مجری های معروف ایران بعد از گرفتن جایزه مردمی از جشن حافظ دوباره در کانون خبرها قرار گرفته است و چهره های هنری و فرهنگی را به واکنش واداشته است؛ خصوصا که اخیرا شایعه عجیبی مبنی بر احتمال پیوستن او به شبکه “ایران اینترنشنال” شنیده شد که فردوسی پور قویا آن را تکذیب کرد و گفت: هیچ گونه تماسی از این شبکه با من گرفته نشده و اگر هم چنین پیشنهادی مطرح می شد واضح است که آن را نمی پذیرفتم و پاسخم منفی بود. در ادامه به حواشی حذف عادل فردوسی پور پرداخته ایم.

حواشی حذف عادل فردوسی پور

در اواخر سال ۹۷ مسئولان تلویزیون از مردم برای «انتخاب بهترین‌ها» در
چند زمینه نظرخواهی کردند که در بخش «بهترین برنامه و مجری» تا روزهای پایانی،
عادل فردوسی‌پور در صدر قرار داشت.
اما ناگهان در ۲۴ ساعت حدود
یک میلیون رأی او به نام بازیگری که بتازگی برنامه‌ای را در شبکه ۳ اجرا می‌کرد
و در اوایل کارش هم بسیار محبوب مسئولان جدید این شبکه بود، به ثبت رسید!

وقتی ماجرا لو رفت، حتی وزیر ارتباطات در مصاحبه‌ای گفت که «تقلب» صورت گرفته
و اسامی تقلب‌کنندگان بزودی اعلام می‌شود. وعده‌ای که هرگز به اجرا و عمل درنیامد
و فقط یک میلیون رأی فردوسی‌پور دوباره برگشت و
او و برنامه «۹۰»، عنوان «بهترین مجری و برنامه» را با رأی مردم و
البته به اذعان خود مسئولان تلویزیون دریافت کردند.

اما فقط چند هفته بعد از آن، همین «برنامه برتر ۹۰» تعطیل و مجری‌اش نیز خانه‌نشین شد.
در مورد دلیل این تصمیم، خیلی حرف‌ها زدند و نوشتند.
ولی در یک جمله؛ عیبش این بود که اسرار هویدا می‌کرد.

عادل فردوسی پور در جشن حافظ

* کسانی که کرکره بهترین برنامه از نظر مردم ایران در ۲۰ سال گذشته
را پایین کشیدند و مجری‌اش را به خانه فرستادند،
لابد تصورشان این بود که از دل برود، هر آن که از دیده برفت.
ولی به رغم چند ماه برنامه نداشتن و بیرون ماندن و حتی مسابقه فوتبال
را گزارش نکردن، باز هفته گذشته عادل فردوسی‌پور در نوزدهمین جشن حافظ
با «انتخاب مردم» به عنوان «بهترین مجری تلویزیون» برگزیده شد.

داستان حذف عادل فردوسی پور

* برای هر «انتخاب» بدون تردید «رقیب» وجود دارد و باید ویژگی‌هایی ممتاز و
متمایز نسبت به دیگران داشت تا در صدر ایستاد. مردم ایران که برای
دومین بار در طول ۴ ماه به فردوسی‌پور «آری» گفتند،
رأی و نظر آنان حامل یک «نه» بزرگ و آشکار به طرف مقابل نیز هست.
مردم پیامی صریح فرستادند که چه کسی باید از شبکه ۳ برود و چه شخصی باید برگردد.

* اگر تلویزیون ایران متعلق به بخش خصوصی بود، شاید گفته می‌شد
که ملک شخصی فلان افراد است و آنها می‌توانند نظر خود را از رأی میلیون‌ها
نفر هم برتر بدانند. اما رسانه‌ای که چند هزار میلیارد تومان در سال از
بودجه عمومی کشور (بیت‌المال، جیب و سفره آنها) دریافت می‌کند،
به هیچ وجه نمی‌تواند چنین بگوید.

مردمی که چه بسیار مشکل و معضل اقتصادی و معیشتی دارند و به رغم اینها،
دو بار در مدت زمان کوتاه عادل فردوسی‌پور را به عنوان بهترین مجری دو
دهه اخیر انتخاب کرده‌اند و البته بخش اعظم پول و بودجه تلویزیون را هم می‌دهند،
حق‌شان است که بگویند:
چه شخصی را دوست دارند و می‌خواهند و چه کسی را نه.

نظر منصور ضابطیان درباره حذف عادل فردوسی پور

منصور ضابطیان در ایران نوشت :

همیشه در کلاس های گویندگی، بخشی از کلاس را به تدریس «عادل فردوسی پور»
اختصاص می دهم تا به دانشجوها بگویم که برای موفق بودن در عرصه تلویزیون،
صدا، فن بیان، چهره عروسکی و… در درجه دوم اهمیت قرار دارد.

در آنالیز حرفه ای عادل فردوسی پور در می یابیم که او صدای عحیب و رادیوفونیکی
ندارد و تازه به لحاظ فن بیان ایرادهای اساسی نیز به او وارد است.
در فهرست مجریان چشم آبی و دلبر تلویزیون هم او در رده های آخر قرار می گیرد؛
اما چه می شود که او با این ویژگی ها همیشه در قلب مردم است
و حتی در حذف فیزیکی نیز فراموش نمی شود.

بی انصافی است که بخواهیم محبوبیت
او را مدیون جنجال های اخیر و کنارگذاشته شدنش از اجرا در تلویزیون بدانیم
(که البته شکی نیست فرهنگ ما همیشه قربانیان را عزیز می شمارد).

حذف عادل فردوسی پور از شبکه سه

ریشه محبوبیت عادل، عمیق تر و قدیمی تر است. محبوبیت او در درجه نخست ریشه در دانش عمیقش دارد. در اینکه اشتباهات اطلاعاتی ندارد، دیتای غلط نمی دهد، می خواند و می بیند و تجربه می کند و همه اینها در کلامش، نگاهش، رفتارش، نوع نشستنش و… جلوه گر می شود.

از سوی دیگر او هیچگاه خودش را تافته جدابافته ای از مخاطبانش ندانسته. هیچ وقت از موضع مجیزگویانه باج دهنده حرف نزده و مردم – که بسیار باهوش تر از آن چیزی هستند که بعضی از دوستان می پندارند- این را بخوبی درک کرده اند. در همان کلاس های گویندگی همیشه تاکید می کنم که آنچه در کلام یک مجری می آید دست کم باید یکی از دو کار زیر را انجام بدهد: یا باید چیزی بر گنجینه احساسی مخاطب بیفزاید یا چیزی به گنجینه اطلاعات او اضافه کند.مجریان انگشت شماری هستند که بتوانند هر دو این کارها را با هم انجام دهند و بدون شک عادل یکی از آن انگشت شمارهاست.

عادل فردوسی پور

او توانسته از خود توامان چهره ای با سواد و چهره ای سمپاتیک ارائه کند. عادل از زاویه دیگری نیز مثال زدنی است که همیشه باید مورد توجه علاقه مندان اجرا در تلویزیون قرار گیرد. حرفه اجرا حرفه ای بدون هیچ حاشیه امنیت است. یک اشتباه شخصی، یک سوءتفاهم از طرف یک مدیر، یک حسادت حرفه ای و غیرحرفه ای، یک جمله ناخواسته و… می تواند تا مدت ها یک مجری را از صفحه تلویزیون محو کند (البته منظورم از صفحه تلویزیون است نه از قلب مردم!) در این شرایط مجری ها چگونه باید زندگی مادی – و مهم تر از آن حسی – خود را تامین کنند. مجریانی در این شرایط دوام آورده اند که مثل عادل فردوسی پور «مولتی فانکشن» باشند. عادل اگر اجرا هم نکند، ترجمه می کند، می نویسد، درس می دهد و… اینها او را تر و تازه نگه می دارد تا روز بازگشت…

ایران / سینما سینما