Crazy Talk یک نرم افزار سه بعدی
مشاهده : 164

در آینده شاهد کنار گذاشتن و فراموشی چه چیزهایی می توان بود.
ولی هر چیزی که باشد مطمئناً در زمینه سرگرمی های جمعی این بار هنر آن هم در بخش سینما و
بازیگری دستخوش تغییرات بنیادینی می شود.
در پیامدهای رکود، بازار جهانی دنیا را به سمتی پیش می برد که صرفه جویی در منابع مالی را در
اولویت پروژه های خود قرار دهد از این رو سینما هم از این قاعده مستثنا نیست، هزینه برترین عنصر در
سینما، بازیگران (سوپراستار تا سیاه لشگر) و هزینه های جانبی را مربوط به این گروه می توان دانست.
در اینجا فناوری به کمک می آید.
فکرش را هم کسی نمی کند که این فناوری چطور و چگونه می تواند تمامی احساسات یک بازیگر را در
تمام حالات و شرایط جوی انجام دهد.
می خواهم یک نرم افزار Crazy Talk به شما یادآوری کنم.
نرم افزاری ساده و کم حجم که برای مقاصد شخصی و خانگی طراحی شده است.
کافیست شما در مرحله اول: Crazy Talk یک نرم افزار سه بعدی یک عکس مناسب انتخاب کنید.
Crazy Talk یک نرم افزار سه بعدی در مرحله دوم: جای گذاری point های تعریف شده بر سر جای خود
(این قسمتش من را یاد بازی پازل می اندازد) «هر چقدر دقیق تر پازل خود را جای گذاری کنید نتیجه
کار بهتری خواهید گرفت».
Crazy Talk یک نرم افزار سه بعدی مرحله سوم: کار با time line است.
تا به اینجای کار را یک بچه ۱۳ ساله به راحتی انجام می دهد و فقط برای کار با time
line احتیاج به چند تفهیم پارامتر دارد آن وقت می تواند هر زمان که خواست به مدل خود احساسات همراه
با صدا، حرکت و …
اضافه کند و بدین راحتی فرزند ۱۳ ساله شما برایتان یک clip چند دقیقه یا حتی هم چند ساعته در
دو بعد بسازد.
البته این تکنولوژی برای چند سال گذشته بود.
حال شما خود قضاوت کنید که متخصصان صمعی و بصری در هالیوود (قابل ذکر است هالیوود در چند کشور دنیا
از جمله آلمان، فرانسه و آمریکا برای خود کالج صرف، تکنولوژی تصویر، طراحی، انیمیشن و …
دارد) با این تکنولوژی رو به رشد نتوانند این کار را در سه بعد انجام دهند.
برای ساخت یک تصویر خوب باید ورودی نرم افزارتان را مطلوب کنید.
اسکنرهای سه بعدی موجود در بازار برای مدل برداری های کوچک طراحی و ساخته شده اند.
و فقط در ذهنتان تصور کنید که بزودی اسکنرهایی وارد بازار می شوند که همچون فیلم Mrs& Mr Smith کارکتر
جین اسمیت را برای شناسایی اسکن می کرد.
در آن صورت برای هر فیلم لازم نیست تمام بازیگران آن از جمله ستارگان بر سر لوکیشن حاضر شوند و
به هزینه های کمپانی اضافه کنند.
فقط کافی است برای عقد قرارداد و مدل برداری به دفتر کمپانی بروند و حال بعد از این خود کارگردان
می داند که از مدل سه بعدی خود چه مقدار احساسات در بازی و چه مقدار فعالیت در هر لوکیشن
یا در هر شرایط جوی بخواهد.
منبع:دنیای کامپیوتر و ارتباطات
مطالب مرتبط: