نکات بسیار جالب و نمونه های زیبا از طراحی داخلی و تاثیر آن بر سلامت روان

تعداد قابل توجهی از افراد دارای تنوع عصبی و تفاوت‌هایی در پردازش حسی هستند که به برخی از بافت‌ها، تصاویر، بوها یا صداها (و موارد دیگر) حساسیت زیادی داشته یا کمتر از حد معمول به آن‌ها واکنش نشان می دهند. به این معنا که محیط اطراف و طراحی داخلی و سلامت روان می‌تواند تأثیر زیادی بر رفاه و آرامش آن‌ها داشته باشد.

در نتیجه، طراحی داخلی و معماری به عنوان حوزه‌هایی مطرح می‌شوند که درک و واکنش به این نیازها می‌تواند کیفیت زندگی فرد و سلامت روان آنها را به طور چشمگیری بهبود بخشد.

با افزایش آگاهی از تفاوت‌های پردازش حسی، تعداد بیشتری از متخصصان صنعت طراحی این موضوع را در کارهای خود در نظر می‌گیرند. در ادامه طراحی هایی که به حواس انسان توجه می‌کند و نشان می دهد که چگونه می‌تواند برای همه ما مفید باشد در پرشین وی مشاهده کنید.

نکات کلیدی برای طراحی داخلی خانه و سلامت روان

۱- شکل

کایل توصیه می‌کند که بر روی هر چیزی که دائمی است، مانند انتخاب آجر، کفپوش و مواد خارجی در طراحی داخلی و سلامت روان تمرکز کنید.

به‌عنوان مثال، در مورد آجرها، به دنبال رنگ‌های چندتنالی و برش‌های خشن به جای برش‌های سیمی باشید. کایل می‌گوید: “مغزهای ما طوری طراحی شده‌اند که بتوانند هندسه‌های ارگانیک را پردازش کنند” مانند همه چیزهایی که در یک جنگل وجود دارد. “درختان ممکن است راست باشند، اما نه مانند آجرهای برش سیمی.

اگر شما در یک فضا به مدت ۱۰ ساعت در محاصره اشکال ارگانیک باشید، مغز شما باید کمتر کار کند تا از محیط اطراف خود پردازش کند تا در فضایی که در آن پر از خطوط مستقیم است.”

او ادامه می‌دهد: “این موضوع برای همه افراد مهم است، اما به‌ویژه برای کسانی که تفاوت‌های پردازش حسی دارند، زیرا آن‌ها معمولاً در پردازش اطلاعات در سطح بالاتری عمل می‌کنند و همه چیز را پردازش می‌کنند، در حالی که فردی با مغز نوروتیپیکال می‌تواند چیزهایی را که مربوط نیستند، فیلتر کند.”

۲- رنگ و الگو

کایل می‌گوید که کاهش تحریک حسی یعنی بدون الگو، رنگ‌های با اشباع کم و بدون کنتراست ، می‌تواند برای برخی از افراد اوتیستیک مفید باشد. “اما فردی با ADHD ممکن است به تحریک حسی نیاز داشته باشد تا بتواند تمرکز کند.” بنابراین کایل معمولاً سه دیوار ملایم و یک دیوار الگو‌دار ارائه می‌دهد.

فیش که حمام خود را با در نظر گرفتن پسرش، مدین، طراحی کرده است، می‌گوید: “طراحی حسی به معنای ساده و کسل‌کننده نیست. ما باید حواس را تغذیه کنیم تا احساس صحیحی برای آن فضا ایجاد کنیم ، سپس باید ناحیه‌بندی کنیم تا آن احساسات را تعریف کنیم.”

از نظر رنگ، کایل به‌طور کلی توصیه می‌کند از رنگ‌های کم‌رنگ و کم‌اشباع یعنی رنگی که کمی خاکستری در آن ترکیب شده است در طراحی داخلی و سلامت روان استفاده کنید.

۳- طبیعت

جیمسون می‌گوید: “درختچه‌های داخلی، مواد طبیعی و پارچه‌های تنفسی مانند کتان و لیندن را برای رختخواب اضافه کنید تا ارتباط با طبیعت را تقویت کرده و استرس را کاهش دهید.” او همچنین پیشنهاد می‌کند از ساعت زنگ‌دار حسی با شبیه‌سازی طلوع و غروب خورشید استفاده کنید تا یک روال آرام برای بیدار شدن داشته باشید.

فیش اشاره می‌کند که “بودن در فضاهایی که فاقد عناصر طبیعی هستند، احساسی سرد و غیرقابل‌قبول ایجاد می‌کند.”او می‌گوید: “من دوست دارم در کنار گیاهان و طبیعت باشم. دوست دارم در فضای بیرون بازی کنم. صدای طبیعت، به‌ویژه صدای آب یا جنگل را دوست دارم تا به خواب بروم.” او ادامه می‌دهد: “بودن در فضاهای شلوغ خیلی دشوار است. گاهی احساس ناامنی می‌کنم و همیشه خیلی روشن و پر سر و صداست.”

۴- فضاهای مشخص و تعریف‌شده

جیمسون می‌گوید: “برای فردی که اوتیستیک است و سلامت روان آن بسیار مهم است در طراحی داخلی باید همه چیز در جای خود باشد. همه‌چیز باید به‌درستی تنظیم شود، در غیر این صورت استرس‌زا خواهد بود.”

او ادامه می‌دهد: “از نورپردازی کم‌سطح، عناصر لمسی و وسایل شخصی برای تعیین نواحی تنظیم استفاده کنید. برای کودکان، چادرها یا تیپی‌های کوچک می‌توانند احساس امنیت ایجاد کنند.”

فیش می‌گوید: “وجود نواحی با زون‌های مشخص برای استراحت، غذا خوردن و بازی به سازماندهی یک ذهن شلوغ کمک می‌کند.”

۵- بو

کایل می‌گوید: “اگر بینایی را از انسان‌ها بگیریم، قوی‌ترین حس ما بو است.” رویکرد او در طراحی با این نکته این طور است که خانه همیشه باید به‌خوبی تهویه شود، “به‌طوری که اگر کسی نان تست را بسوزاند، بتوانید بلافاصله آن بو را خارج کنید.”

۶- نورپردازی

جیمسون می‌گوید: “از نورپردازی حسی هوشمند در طراحی داخلی و سلامت روان که قابل تنظیم باشد، استفاده کنید.” او ادامه می‌دهد: ” نوارهای LED را در اتاق‌های دختران اضافه کردیم که با کنترل از راه دور کار می‌کنند تا آن‌ها بتوانند نور را کنترل کنند.”

جیمسون همچنین به لامپ‌های هوشمند و سیستم‌های صوتی-نوری بی‌سیم که نیازی به سیم‌کشی مجدد ندارند، علاقه‌مند است. “به‌طور کلی، داشتن لایه‌های مختلف نور، گزینه‌ی احساس غرق شدن می دهد، و من همیشه استفاده از کلیدهای دیمر را توصیه می‌کنم.”

۷- صدا

جیمسون می‌گوید: “سعی کنید هم صدای خارجی و هم صدای داخلی را کاهش دهید.” او پیشنهاد می‌کند که درختان و درختچه‌ها بکارید تا صدای محیط بیرون کاهش یابد و برای جذب صدا در داخل خانه، قفسه‌های کتاب، پانل‌های آکوستیک، زیرانداز اضافی و مبلمان نرم اضافه کنید.

او ادامه می‌دهد: “مطمئن شوید که اتاق‌های خواب در آرام‌ترین نقطه خانه قرار دارند، دور از صدای ترافیک.” همچنین به استفاده از وسایل برقی “ساکت” در آشپزخانه اشاره می‌کند.

نشانه‌های تفاوت در پردازش حسی و طراحی داخلی و سلامت روان چیست؟

طبق گفته مؤسسه خیریه Seashell در استاکپورت انگلستان، تفاوت‌های پردازش حسی (SPD) در کودکان بیشتر از بزرگسالان قابل مشاهده است و یا حداقل، بزرگسالان اغلب روش‌های مقابله بهتری آموخته‌اند.

پیپا جیمسون، استایلیست و مشاور طراحی حسی خانه که مادر دختری نوجوان و اوتیستیک است، می‌گوید: “حدوداً از ۳ یا ۴ سالگی متوجه شدم که دخترم در محیط اطرافش احساس راحتی نمی‌کند. صداها و بوهای آشپزخانه و همچنین به هم ریختگی فضا برایش بسیار استرس‌زا بود.

او نمی‌توانست تحمل کند دندان‌هایش را مسواک بزند، به سختی به خواب می‌رفت، و زیاد از تقلید حرکات به جای حرف زدن استفاده می‌کرد که این نشانه تلاشش برای پردازش اطلاعات اطرافش بود.”

چه ویژگی‌های طراحی می‌تواند برای افراد با تفاوت‌های پردازش حسی مشکل‌ساز باشد؟

همانند افراد، واکنش‌ها نیز به شدت متفاوت خواهند بود. کایل می‌گوید: “عوامل برجسته شامل تحریک بیش از حد حسی می‌شود، مانند ویژگی‌های با کنتراست بالا، رنگ‌های سیاه و سفید یا الگوهای نامنظم.”

کایل توصیه می‌کند که ادراک نیز باید مورد توجه قرار گیرد. او توضیح می‌دهد: “برای مثال، اگر یک فرش آبی با طرح موج‌دار داشته باشید، برای فردی با بیماری آلزایمر یا تفاوت در پردازش حسی بینایی، ممکن است آن فرش به‌عنوان آب دیده شود.”

کایل به یاد می‌آورد که این اتفاق در بخش مراقبت از بیماران مبتلا به زوال عقل در یک خانه سالمندان رخ داد، جایی که ساکنان از رفتن به باغ خودداری می‌کردند، زیرا به‌خاطر فرش تازه نصب‌شده که به‌عنوان برکه درک شده بود، فکر می‌کردند که در حال حاضر در باغ هستند.

در ساختمان‌های عمومی، هدف پوشش تمام جنبه‌هاست، اما در منزل شخصی چه؟

بخشی از هدف این است که محیطی فراهم شود که به فرد کمک کند تا به حالت “تنظیم” برسد، یعنی حالتی که در آن تحت فشار نباشد، بتواند به خوبی عمل کند، با محیط در تعامل باشد، به محرک‌ها به‌طور متناسب پاسخ دهد، تمرکز کند و به‌طور کلی احساس آرامش و راحتی داشته باشد.