ازدواج های غیر مجاز(٢)

ازدواج غیرمجاز

موانع رضاعی ( شیری )

یکی از اقسام خویشاوندی ، قرابت ناشی از شیرخوارگی (رضاع) است.

بدین ترتیب که اگر زنی با شرایط ذیل به کودکی شیر دهد بین آن کودک و زن نسبت مادر و
فرزندی رضاعی پیش می آید و فرزندان آن زن نیز با شیرخواره ، خواهر و برادر رضاعی می شوند و
شوهر آن زن هم ، پدر رضاعی می شود و شوهر آن زن هم ، پدر رضاعی وی محسوب می
شود و خلاصه برادر و خواهر آن زن هم دایی و خاله او به شمار می روند و همین طور
الی آخر.

شرایطی که سبب قرابت ناشی از شیرخوارگی می شود :

شیر زن ناشی از حمل مشروع باشد.۲) شیر، مستقیماً مکیده
شود.
لذا اگر شیر در قاشق یا سرشیشه ریخته شود و به کودک داده شود فایده ای ندارد.۳) کودک لااقل ۱۵
دفعه متوالی و یا در یک شبانه روز از شیربخورد.
ضمناً نباید دربین دفعات شیر خوردن ، از غذا یا شیر زن دیگری مصرف کند.

۴) شیرخوردن کودک ، قبل از تمام شدن دو سالگی او باشد.۵ مقدار شیری که خورده از یک زن و
شوهر حاصل شده باشد.

بدین ترتیب خویشاوندی رضاعی ازحیث محرمیت و ماهیت نکاح همانند قرابت نسبی است.
لذا همان گونه که خواهر و برادر یا مادر و مادربزرگ نسبی محرم است ، رضاعی آن نیز محرم می
باشد ولی رابطه توارث بین آنان ایجاد نمی شود.تذکر: اگر مادر بزرگی به نوه دختری خودش با شرایط مزبور شیر
دهد، مادر آن کودک بر شوهرش حرام می گردد زیرا این مادر بزرگ با این کارش ، دخترش را به
خواهر رضاعی نوه اش تبدیل نموده و چون ازدواج با خواهر فرزند جایز نیست این زن بر شوهرش حرام می
شود.

د- موانع متفرقه

۱) اگر مردی با علم به این که زنی شوهر دارد یا درعِدّه طلاق یا وفات به سر می برد
وی را به عقد خود درآورد ، هم عقد باطل است و هم آن زن برای ابد به او حرام
می شود.

۳) کودک لااقل ۱۵ دفعه متوالی و یا در یک شبانه روز از شیربخورد.
ضمناً نباید دربین دفعات شیر خوردن ، از غذا یا شیر زن دیگری مصرف کند.

اما اگر مرد به موارد مزبور جاهل با شد یعنی نداند زن ، شوهر دارد یا عِدّه اش تمام نشده
و زن را به عقد خود در آورد عقد باطل است ؛ اما می تواند پس از اتمام عِدّه ،
زن را به عقد خود در آورد ولی اگربین آنها رابطه زناشویی نیز برقرار شده باشد، زن بر وی حرام
همیشگی خواهد شد.

۲) اگر مردی همسر دائمی اش را که مسلمان و عفیفه است لِعان کند یعنی به وی نسبت زنا دهد
یا فرزندش را از خود نفی کند و این کار را با شرایطی نزد قاضی انجام دهد بین این زوجین
برای همیشه جدایی واقع می شود و بر هم حرام ابدی می شوند.

۳) اگر مرد یا زنی در حال احرام ( حج) با فردی ازدواج کند و به حرمت این کار هم
آگاه باشد بین آن دو حرمت ابدی حاصل می شود.

۴) اگر مردی با زن شوهر دار یا زنی که در عِدّه طلاق رجعی است زنا کند آن زن برای
همیشه به وی حرام می شود.تذکر: بعضی از فقها این کار را موجب حرمت ابدی نمی دانند.

۵) اگر مرد بالغ با پسری لواط کند مادرو خواهر و دختر آن پسر بروی حرام ابدی می شوند ؛
ولی مفعول می تواند با مادر وخواهر ودختر آن مرد ازدواج نماید.

۶) ازدواج زن مسلمان با مرد غیرمسلمان باطل و حرام است و با علم به حرمت ، زنا محسوب می
شود ولی مرد مسلمان می تواند با زنان کافر اهل کتاب ( مسیحی، یهودی و زرتشتی) ازدواج موقت نماید
و بعضی از فقها، ازدواج دائم را هم جایز می دانند ولی ازدواج با زنان غیر اهل کتاب ،
جایز نیست .

تذکر: بعضی از فقها گفته اند چنانچه مرد مسلمانی دارای زن مسلمان باشد بدون اذن همسر مزبور حق ندارد زن
اهل کتاب را به ازدواج خود در آورد.

۷) ازدواج بین پیروان مذاهب اسلامی مثل شیعه و سنی اشکالی ندارد ولی جهت رعایت کفویت ، بهتر است هر
دو از یک فرقه باشند.

هـ – رعایت مصالح کشور

۱) ازدواج مرد ایرانی با زن غیر ایرانی بلا مانع است ولی اگر زن ایرانی بخواهد با مسلمان غیر ایرانی
ازدواج کند شرعاً اشکالی ندارد ولی برای ثبت آن و رسمیت داشتن باید از دولت کسب مجوز کند و گرنه
از نظر دولت اینازدواج رسمیت نخواهد داشت.

۲) ازدواج ایرانیان عضو وزارت امور خارجه یا نیروهای مسلح با غیر ایرانی ها ممنوع است و باید قبلاً مجوز
آن از دولت اخذ شود و گرنه هم موجب تعقیب اداری و هم عدم به رسمیت شناختن آن خواهد شد
؛ اگر چه شرعاً صحیح است.تذکر : مطالبی که گفته شد بیشتر در مورد ایرانیان شیعه حاکم است و چون
موضوع ازدواج از احوال شخصی محسوب می شود در مورد اهل سنت و نیز اهل کتاب ، احکام شرعی مذهب
خودشان رعایت خواهد شد ، مگر این که آنان شخصاً رضایت خود را بر اِعمال قوانین مدنی ایران بر روابط
شخصی شان اعلام نمایند.

تبیان