زوجه باید منتظر چه روندی در دعاوی مطالبه مهریه مطروحه خود باشد؟
دعاوی مطالبه مهریه توسط زوجه
دعاوی مطالبه مهریه توسط زوجه , به موجب رأی وحدت رویه شماره ۷۲۲ مورخه ۱۳/ ۱۰ /۱۳۹۰ هیأت عمومی
دیوان عالی کشور: «دعوای اعسار که مدیون در اثنای رسیدگی به دعوای داین اقامه کرده،
قابل استماع است
و دادگاه به لحاظ ارتباط آنها باید به هر دو دعوا یکجا رسیدگی و پس از صدور حکم بر محکومیت مدیون در مورد دعوای
اعسار او نیز رای مقتضی صادر نماید.» به موجب بند (۱) ماده ۱۷ دستورالعمل ساماندهی زندانیان و کاهش
جمعیت کیفری زندانها مصوب ۲۹ اردیبهشت ماه ۱۳۹۲: «هرگاه خوانده دعوا (در اینجا:زوج) دین خود را
پذیرفته ولی تقاضای مهلت یا تقسیط و یا ادعای اعسار داشته باشد
دادگاه در اجرای رأی وحدت رویه شماره ۷۲۲ مورخه ۱۳ / ۱۰ / ۱۳۹۰ هیأت عمومی دیوان عالی کشور نسبت به
رسیدگی توأمان دعاوی خواهان اصلی (در اینجا: دعوای مطالبه مهریه مطروحه زوجه) و خوانده پرونده
(در اینجا: دعوای اعسار مطروحه زوج) اقدام و نسبت به صدور حکم مقتضی اقدام نماید.»
بدین ترتیب اکثر زوجه هایی که اقدام به مطالبه مهریه خود می کنند یک انتظار محقق الوقوع به شرح ذیل، بیشتر
نمی توانند داشته باشند:
طرح دعوای ادعای اعسار زوج در اثنای رسیدگی به دعوای مطالبه مهریه و النهایه صدور حکم به
پرداخت مهریه به نفع زوجه البته به صورت تقسیط؛ به جهت جاری ساختن اصل
اعسار به نفع زوج است؛
مگر توانایی زوجه در اثبات توانایی مالی زوج که در غالب موارد این امکان از اساس منتفی است. البته در صورت
عدم ارایه دادخواست اعسار توسط زوج ظرف مدت رسیدگی به دعوای مطالبه مهریه، به موجب ماده ۳
قانون جدید نحوه اجرای محکومیت های مالی مصوب ۱۵ مهرماه ۱۳۹۳:
«… چنانچه محکومٌعلیه (در اینجا: زوج) تا سی روز پس از ابلاغ اجراییه، ضمن ارایه صورت کلیه اموال خود، دعوای
اعسار خویش را اقامه کرده باشد، حبس نمیشود؛ مگر اینکه دعوای اعسار مسترد یا به موجب
حکم قطعی رد شود.
دادرس