درخواست طلاق از طرف زن در دوران عقد
طلاق در دوران عقد
طلاق در دوران عقد , منظور از دوران عقد، زمانی است که بین زوجین عقد نکاح دائم منعقد شده است ,
ولی بین آن ها یا نزدیکی (زناشویی) واقع نشده است و یا این که هنوز زندگی مشترک را شروع نکرده اند.
اما در این مختصر به اجمال باید گفت که اگر طلاق توافقی نباشد و زوج (شوهر) رضایت به طلاق نداشته باشد ,
یا زوجه بایستی عسر و حرج خود را به دادگاه ثابت نماید یا تحقق یکی از شروط ۱۲ گانه مندرج در عقدنامه ,
البته به شرطی که زوج آن ها را امضاء کرده باشد.
بدیهی است که عقد نکاحی که تازه تشکیل شده و هنوز زندگی مشترک آغاز نشده است.
اثبات عسر و حرج بسیار دشوار است مگر این که مدت طولانی به تشخیص عرف از عقد گذشته باشد ,
و زوجه بلاتکلیف باشد. پس فقط می ماند اثبات یکی از بندهای ۱۲گانه سند ازدواج.
با ملاحظه اجمالی ۱۲ شرط عقدنامه مشخص می شود که ,
بعضی از شروط اساسا برای درخواست طلاق از طرف زن در دوران عقد مثل شرط ۱۰ عقدنامه مصداق ندارد,
و فقط در سایر شرط ها امکان تحقق در دوران عقد متصور است.
طلاق از طرف زن
بنابراین با توجه به سخت بودن طلاق در دوران عقد اگر زنی مصر به طلاق باشد مرسوم است ,
از طریق مطالبه مهریه، مطالبه نفقه و با استناد به حق حبس خود به تعبیر عامیانه به زوج فشار وارد می کند ,
تا راضی به طلاق گردد و معمولا هم زوج به طلاق توافقی راضی خواهد شد .
به این صورت که یا زوجه کل مهریه استحقاقی را در قبال طلاق بذل می کند یا بر سر مقداری از مهریه ,
توافق می کنند و باقی مانده را زوجه در راستای طلاق بذل می کند.
بدیهی است مواردی که در بالا گفته شد مشمول زنی که از شوهر وکالت در طلاق دارد نمی شود ,
زیرا اگر وکالت طلاق زوجه ای کامل باشد می تواند از طریق طلاق توافقی و انتخاب وکیل برای شوهر،
خود را از قید زوجیت رها کند.
گروه وکلای پارسای